Griekenland

Het nummer start met een close-up van het gezicht van Amanda. Als ze de eerste keer het refrein inzet komt ze volledig in beeld. Het wordt dan ook duidelijk dat ze op een stoel zit die in het midden van een hele reeks ogenschijnlijk kapotte stoelen gepositioneerd staat. De hele act is sober en baadt enkel in blauw en wit licht. De zangeres beweegt zich tussen de stoelen door en blijft regelmatig staan om recht in de camera te zingen. Op het scherm achter de kunstmatige zon zien we af en toe beelden van een dansend koppel. Op een bepaald moment wordt via een camerashot van bovenaf het podium op de vloer in beeld gebracht. Hierbij lijkt het net of de poten van de stoelen huilen. Een sobere en ingetogen act die het nummer duidelijk ten goede komt. Als de kijker thuis de boodschap van dit nummer snapt zou dit wel eens hoog kunnen eindigen in de finale.