Op zaterdag 1 september 1990 zond TV1, de nieuwe naam van BRT1, een zogenaamde Sterrenavond uit. Hij was bedoeld als startschot om de openbare omroep, die flink leed onder de populariteit van VTM, een nieuwe impuls te geven.

Tal van artiesten traden op, waaronder Clouseau. De groep had toen een nooit eerder geziene sterrenstatus in Vlaanderen en Nederland. Meteen na het optreden van Clouseau kwam Jan Geysen, hoofd van de sectie Amusement van de BRT, aan het woord.

Hij maakte bekend dat Clouseau België zou vertegenwoordigen op het Songfestival 1991. Na twee Eurosong-edities werd zowel de kandidaat als het lied gekozen zonder televisie-uitzending met jury- en/of publieksstemming.

Drie in de running

Daarna bleef het maanden stil rond hun Song- festivaldeelname. In een interview in de krant Gazet van Antwerpen in januari 1991 gaf Koen Wauters aan dat het lied nog niet gekozen was. ‘Er zijn verschillende nummers geschreven, maar de keuze is nog niet gevallen. Er is er eentje, een ballade, dat momenteel wat boven de anderen uitsteekt, maar er is niets beslist.’

Uiteindelijk kwam er een speciale tv-uitzending met Clouseau op de BRT. Op zaterdagavond 8 maart presenteerde Jessie De Caluwé vanuit het Casino Kursaal in Oostende de liveshow Euro–Clouseau. De intern geselecteerde groep zong daarin tien liedjes, waarvan drie nieuwe die in de running waren om naar het Songfestival in Italië te gaan. Het ging om Geef het op, Hilda en Ik kan zonder jou.

Straatzangers

Aan het einde van de uitzending maakte Clouseau Geef het op bekend als Songfestivalinzending, gekozen door de groep zelf in samenspraak met de BRT. Tussen de songs door werd een hele historiek van de groep uitgezonden, hoewel ze slechts enkele jaren bestond, en was er een segment met verborgen camera waarin de leden vermomd als straatzangers optraden in Hasselt.

De verwachtingen waren bijzonder hooggespannen. De BRT had alvast laten weten dat ze bij winst het Songfestival in Antwerpen wilden laten doorgaan, maar wel pas in 1993, omdat die stad dan de Europese culturele hoofdstad was.

In die tijd was er nog een regel in het Songfestivalreglement die stelde dat een winnende omroep ook pas na twee jaar mocht organiseren. In dat geval zou voor het festival van 1992 een andere gastomroep moeten worden gezocht. Maar zover zou het nooit komen.

Op het Songfestival 1991 werd België zestiende. Lees meer op onze geschiedenispagina:

ESC 1991 – Rome – Final