Liverpool 2023
Liveblog – Generale repetitie finale Songfestival 2023
Welkom bij ons liveblog! In dit artikel gidsen redacteurs Jonathan en Philip je live vanuit Liverpool doorheen de generale repetitie van de finale van het Eurovisiesongfestival 2023. Nodige disclaimer: dit artikel bevat spoilers over de liveshow van zaterdagavond! Verder lezen is op eigen risico.
In de openingsceremonie zien we Stefania van Kalush Orchestra. Eerst in videoclip-vorm waarbij we ook Britse artiesten als Andrew Lloyd Webber even in beeld zien. vervolgens gaat het optreden live verder op het podium in de Liverpool Arena, aangevuld met een reeks dansers. De titelhouders brengen ook hun nieuwe single Changes live, om dan weer te eindigen met het laatste refrein van Stefania.
Vervolgens is het tijd voor de vlaggenparade. De 26 deelnemende landen komen op volgorde aan bod, van Oostenrijk tot het Verenigd Koninkrijk. Er zijn drie onderbrekingen waarbij korte fragmenten van oudere Oekraïense Songfestivalinzendingen worden opgevoerd. Eerst Shum van Go_A, dan Jamala met 1944, Tina Karol met Show Me Your Love en tot slot Dancing Lasha Tumbai van Verka.
Dan is het tijd voor de presentatoren, en in de finale zijn ze met vier. Alesha Dixon, Julia Sanina en Hannah Waddingham worden bijgestaan door Graham Norton. Na de traditionele verwelkomingen wordt er stilgestaan bij een tabel met het aantal overwinningen per land. Daarbij wordt aangestipt dat Luxemburg volgend jaar terugkeert naar het festival, wat op luid applaus wordt onthaald. Nadat Hannah opnieuw Frans spreekt en pays opnieuw incorrect uitspreekt, start de liedjescarrousel.
Oostenrijk
Teya & Salena en hun vrolijke Who the Hell is Edgar? zijn de perfecte opener voor dit festival. De zaal gaat bij de eerste noten uit zijn dak. De meisjes lijken zich vocaal echter wat in te houden, maar vals klinkt het nooit. Pas naar het einde van het nummer toe gaan ze er voluit voor en lijken ze hun draai gevonden te hebben op het podium. Een beetje rare strategie wetende dat bijna 50% van de stemmen vandaag worden uitgedeeld.
Portugal
Mimicat kreeg de weinig gunstige tweede startpositie toebedeeld. Maar ze laat het niet aan haar hart komen en geeft vanavond opnieuw een zeer sterk optreden met een vocale uithaal aan het einde die weer een geweldig crescendo-einde oplevert. Het publiek zal dit wellicht slechts beperkt kunnen appreciëren in deze sterke finale, maar de vakjury’s kunnen de stemcapaciteiten van de zangeres en het authentieke karakter van de song weleens flink belonen.
Zwitserland
De kwalificatie van Zwitserland was voor sommigen een verrassing, maar Remo Forrer is een zanger met een krachtige stem die zijn plek echt wel verdient in deze finale. Watergun is misschien niet de meest originele ballade maar zet zijn stemgeluid wel in de kijker. De zanger start wat zenuwachtig aan dit optreden, maar herpakt zich snel. Een stijvolle en krachtige vertolking volgt. Vakmensen gaan dit punten geven. Of het publiek dat ook zal doen is afwachten tot morgen.
Polen
De journalisten in de perszaal zingen spontaan de ‘baby’ ofwel ‘bejba’ mee, wat op hilariteit wordt onthaald. Na eerder ingetogen Zwitserse inzending vormt Solo weer een meer opwaartse beweging qua energieniveau. Blanka bezondigt zich aan enkele vocale uitschuivers die haar vooral jurypunten zullen kosten. Zangeres en lied zijn wellicht te lichtvoetig voor de experts, maar dat de kijkers hiervan zullen smullen, staat buiten kijf.
Servië
Luke Black is ook bij dit optreden wat zenuwachtig en dat weegt jammer genoeg op zijn stem. Het optreden zelf is krachtig maar vocaal hebben we het al beter gehoord tijdens de repetities. Ook de griezelige lach in de tweede helft van het nummer komt er wat moeilijk uit. Samo Mi Se Spava is beklijvend en donker en slaat aan bij het publiek. Of de vakjury dit met veel punten zal belonen is twijfelachtig.
Frankrijk
Als zesde komt het eerste Grote Vijf-land aan bod. La Zarra start op een metershoog platform om daarvan neer te dalen en dan weer in de lucht te vliegen. Tussen al het kunst- en vliegwerk door blijft de zangeres vocaal helaas wat achter op deze cruciale avond. De zenuwen lijken haar wat parten te spelen in sommige stukken van de song en ook visueel wordt dit optreden niet het allerbest in beeld gebracht. Naar het einde toe komt La Zarra haar element en het vuurwerk op het einde werkt wel degelijk heel effectief. Het Franse optreden stelde vanavond helaas ietwat teleur.
Cyprus
Andrew Lambrou straalt zelfvertrouwen uit op het podium. Zijn stem is krachtig en tilt deze dromerige ballade naar een hoger niveau. Origineel en beklijvend is het allemaal niet, maar het wordt wel goed neergezet. De vakjury gaat hier punten aan geven omdat het vocaal sterk is. De kijker thuis zal het vermoedelijk punten geven voor de gespierde torso van de zanger.
Spanje
Blanca Paloma heeft veel fans in het perscentrum. Haar optreden is quasi identiek uit dat van de Spaanse preselectie Benidorm Fest, inclusief de outfit. Paloma is een van de beste en meest technisch onderlegde zangeressen van dit festival en dat zal door de jury’s ongetwijfeld beloond worden. Maar Eaea is potentieel te weinig toegankelijk voor een breed publiek met onder meer de gemiddelde tante Marleen. wat zich kan vertalen in een opvallend grote discrepantie tussen de eindscores van jury en televoting.
Na het Spaanse lied is er een eerste pauze in het programma. In een filmpje wordt aandacht gegeven aan het Junior Eurovisiesongfestival.
Zweden
Op momenten die er toe doen staat Loreen er normaal gezien. Dat is deze keer jammer genoeg niet helemaal het geval. We horen we hier en daar vermoeidheid in haar stem en dat zorgt vooral naar het einde van het nummer toe niet altijd voor zuivere noten. Mogelijk weegt ook de druk die ze voelt door al maanden topfavoriet te zijn. Een kijker thuis gaat niet wakker liggen van hier en daar een valse noot in dit moderne popnummer. Een vakjury kijkt hier mogelijk met andere ogen naar.
Albanië
Albanië blijft uitblinken in doen wat het het beste doet: veel rood, veel vuur en veel drama. Het blijft een beetje alsof je tegen wil en dank moet kijken naar beelden van een Albanees trouwfeest, inclusief gewapper met zakdoeken op de tonen van een plaatselijke Les lacs du Connemara. Vocaal valt er weinig op aan te merken, maar voor de modale kijker is dit te weinig interessant om op te vallen in dit deelnemersveld.
Italië
Marco Mengoni heeft tien jaar na zijn eerste deelname heel wat podiumervaring opgedaan en dat is duidelijk merkbaar. Hij tilt dit nummer naar een hoger niveau door zijn vocale capaciteiten. Moeiteloos neemt hij je mee op een dromerige reis die jammer genoeg abrupt eindigt doordat dit nummer werd herwerkt naar een 3-minuten versie. De climax uit de orginele versie ontbreekt hierdoor en dat is een spijtige zaak. Italië-getrouw zal dit beloond worden door een vakjury.
Estland
Het blijft vreemd om een automatische piano te zien, maar goed, het heeft Estland naar de finale gehaald dus wie zijn wij om er ons nog vragen bij te stellen? Bridges is een stijlvolle, maar ietwat belegen ballade die als vreemde eend in de bijt in dit finaleveld staat. Dat kan ook flink in het voordeel spelen van de Esten, opnieuw vooral bij de vakjury’s die een moeilijke taak krijgen alle 26 songs van deze avond te moeten rangschikken.
Finland
Käärijä uit Finland heeft het publiek in de Liverpool Arena op deze generale repetitie al helemaal op zijn hand. Cha Cha Cha is helemaal klaar om een topnotering binnen te halen. Na een aarzelende start zit ook vocaal alles goed en de choreografie blijft uniek in zijn soort. De grote vraag blijft hoe de vakjury’s zullen reageren op de opvallende Finse verschijning, maar dat de televoters dit bovenaan zullen plaatsen, ligt binnen handbereik.
Tsjechië
De samenzang van Vesna zit goed. De individuele vocale prestaties zijn echter niet allemaal even zuiver. Ook lijken sommige van de zangeressen met momenten buiten adem. Het geheel komt minder goed over dan tijdens de halve finale en dat is jammer op dit moment in de race. Tsjechië moet het in het algemeen vaak hebben van een vakjury om punten bij elkaar te sprokkelen en het is niet zeker of dat met deze prestatie gelukt is. Afwachten wat het publiek hier morgen van gaat denken.
Australië
Voyager had de gun factor met een zeer gunstige startpositie, maar dat voordeel is de Australische groep in de finale kwijtgespeeld. Promise blijft een zeer degelijke song die overeind blijft, maar ook een beetje dreigt vergeten te worden in het uiteindelijke finaleveld. Als dit de laatste Australische inzending is, is het er wel een waar niemand zich voor hoeft te schamen. Maar daarmee is dan ook alles gezegd. (Disclaimer: ook voor ons is het een zoveelste lange avond. Als u dit leest, dank om te blijven volgen! Hierna België!)
België
‘Komaan België’ wordt luidkeels geroepen door de Nederlanders in het perscentrum bij aanvang van het nummer. Gustaph en zijn vriendinen stralen en hebben duidelijk plezier op het podium. De zaal gaat opnieuw uit zijn dak en Gustaph krijgt het publiek helemaal mee. Als PussCee West op het podium komt is het feestje helemaal compleet. Veruit het grootste applaus dat we tot hiertoe al gehoord hebben volgt op het einde van het nummer. Gustaph stond er tijdens deze juryfinale. Als dit geen punten oplevert van een vakjury is er iets mis met de wereld.
Armenië
Na een pauze in het programma, waarin onder meer door Graham Norton reclame wordt gemaakt voor de officiële dvd en we Mel Giedroyc als Pools melkmeisje in beeld zien, is het aan de Armeense Brunette. Ze blijft haar optreden van de halve finale fraai uitvoeren, maar er gebeurt niets nieuws of spannends meer dat werkelijk het vermelden waard is. Ook de Armeense inzending gaat ons in alle eerlijkheid inmiddels rakelings voorbij.
Moldavië
Zoals bij meerdere optredens deze avond klinkt bij Pasha Parfeni de vermoeidheid door in zijn stem. Het is nooit vals, maar bij sommige uithalen is hij duidelijk buiten adem en moe. Het optreden blijft wat het is, alleen is de fluitspeler wat energieker dan anders. Zeker niet slecht, maar ook hier hebben we al betere repetities gezien. Het is twijfelachtig of Moldavië dit jaar de linkerhelft van de scoretabel gaat halen.
Oekraïne
Het winnend land van vorig jaar komt als 19e aan bod. Heart of Steel heeft geen echt noemenswaardige karakteristieken die het lied doen opvallen en ook visueel wordt het optreden eerder statig en kunstzinnig in beeld gebracht. Het lijkt ons zeer sterk als Oekraïne voor het tweede opeenvolgende jaar kan profiteren van extra aandacht omwille van de oorlog.
Noorwegen
Tijdens het optreden van Alessandra valt het geluid weg in het perscentrum. Spontaan begint de pers het nummer te zingen. Bij het refrein is het geluid gelukkig hersteld en komt de zang van de pers helemaal overeen met die van de zangeres. Misschien was het geluid beter weggebleven in het perscentrum want de zangeres mist de ene noot na de andere. Een heel spijtige zaak tijdens deze cruciale show.
Duitsland
Lord of the Lost heeft alles om in dit deelnemersveld op te vallen. Een zeer opzienbarende deelnemer, een nummer dat uniek in z’n soort is en een goede plek in de startpositie tussen twee zeer traditionele songs om op te vallen. En toch laat Blood & Glitter feitelijk allesbehalve een echt memorabele indruk na. Het refrein van het lied is eerder schlager dan metal en komt redelijk goedkoop over. Visueel is dit een hoogstandje, maar toch lijken onze oosterburen opnieuw kandidaat voor een plek in de lagere regionen van het eindklassement.
Litouwen
Ook Monika Linkyté komt niet zuiver over in haar uithalen deze avond. Tijdens haar nummer roept ze het publiek toe om mee te zingen, maar er komt weinig reactie uit de zaal. Een minder goede prestatie dan die van de halve finale en daardoor blijven de vakjurypunten mogelijk ook weg. Als dit punten krijgt van het publiek gaat het eerder zijn doordat het nummer lijkt weggelopen uit de soundtrack van de Leeuwenkoning dan voor de originaliteit.
Israël
Zoals bij quasi alle deelnemers vanavond horen we bij Noa Kirel dat de vermoeidheid aan het toeslaan is. Ze laat verschillende vocale uitschuivers optekenen, en gaandeweg het optreden worden die alleen maar erger. Halverwege verliest ze de toon volledig, maar gelukkig voor haar zingt ze amper in de tweede helft van het lied. Na enkele rustigere songs en optredens springt Unicorn weer flink boven het maaiveld uit. Israël sleept geheid een goede notering in de wacht, al is het nog maar de vraag in hoeverre de jury’s meewillen.
Slovenië
Joker Out heeft in theorie een gunstige startpositie toebedeeld gekregen, maar het eerder brave poprocknummer dreigt te verdrinken tussen het Israëlische en Kroatische geweld dat ervoor en -na aan bod komt. De vijf heren blijven Carpe diem met verve brengen en het is een van de weinige optredens van vanavond waar we vocaal niets op aan kunnen merken. Of het voldoende kan opvallen, is koffiedik kijken.
Kroatië
Let 3, voor de ene de schande van het festival, voor de andere een meesterwerk. Of je dit zingen of gewoon roepen noemt, het overgrote deel van de mensen in het perscentrum vindt het in ieder geval geweldig en schreeuwt lustig mee. Naar het einde van het nummer toe mist de zanger enkele noten, maar het was al twijfealchtig of een vakjury punten zal geven aan dit optreden. Dit is duidelijk een publiekslieveling en de punten zullen dan ook van het thuisfront moeten komen.
Verenigd Koninkrijk
Het gastland komt als laatste aan bod en start uiteraard met een gigantisch thuisvoordeel vanuit de Liverpool Arena. Na enkele mindere repetities piekt Mae Muller wanneer het moet. Vocaal is ze nagenoeg, doch niet volledig, foutloos en ze slaagt erin ook de camera in te pakken. Visueel is het een sterk optreden met een groot extra scherm waar ze eerst op staat en met heel wat dansers die een uitgekiende choreografie uitvoeren. Maar naar het einde toe gaat ze dan toch weer de mist in qua zang, en dat net op het cruciale moment van de song. Was de tweede plek van vorig jaar niet meer dan een toevalstreffer? We weten het morgen.
Hiermee beëindigen we ons liveblog van de generale repetitie. En nu, naar de liveshow van de finale! Hartelijk dank om mee te volgen. Als u nog meeleest: u verdient ons eeuwig respect. Om het met Petra Mede te zeggen: tack och förlåt!