Lissabon 2018
Repetitiedag 1 (29/04) – Live updates
Op zondag 29 april 2018 vond de eerste repetitiedag voor het Songfestival 2018 plaats. Het ging om de landen van de eerste helft uit de eerste halve finale. Het overzicht vind je hieronder, in Belgische tijd: in Portugal is het een uur vroeger.
Bekijk de Facebook Live van Jonathan en Philip over de repetitiedag hieronder:
Repetitiedag 1 (29/04) – Live verslag
Jonathan en Philip bespreken de eerste repetitiedag. Zet zeker je geluid aan en stel je vragen!
Geplaatst door Songfestival.be op zondag 29 april 2018
Azerbeidzjan
De eerste repetitie start in het perscentrum zonder geluid: we zien het optreden van Aisel, maar horen het nog niet bij het eerste deel van haar eerste optreden. Aisel start al liggend op het podium en draagt een wit gewaad dat iets weg heeft van een slaapkleed. De podiumact is opgebouwd rond vijf grote lichtgevende prisma’s waar Aisel de hele tijd op en af loopt en danst, en witte rook eromheen. Halverwege het optreden wordt ze bijgestaan door vier achtergrondzangers en -dansers die elk op een ander prisma blijven staan voor de rest van de tijd. Het zijn vooral de backings die het lied vocaal dragen, want Aisel zelf komt niet al te sterk voor de dag. De podiumachtergrond is blauw in grote verticale lijnen met kleurschakeringen en sterretjes in. Tijdens de bridge is er een visueel effect waarin de backings glitters naar Aisel lijken toe te werpen, die nadien rond haar hoofd draaien zoals we eerder al zagen tijdens het optreden van de Australische Dami Im in 2016. Naar alle waarschijnlijkheid zullen we, bij gebrek aan LED-schermen, nog meer van dergelijke visuele trucs terugzien dit jaar.
IJsland
Ari Ólafsson lijkt zich nog in te houden voor de eerste repetitie. Hij komt vocaal oké zonder meer voor de dag, maar charmeert vooral door zijn glimlach op beeld, al zijn er ook zenuwen zichtbaar op zijn gezicht. Het podium start in donkerblauw, maar wordt gaandeweg rood en geel, zodat het wat op vuur lijkt. De zanger wordt bijgestaan door vijf achtergrondzangers, die achter hem op het podium staan, duidelijk in beeld dus. Ari maakt vooral weinig indruk met de outfit waarin hij opkomt. Hij draagt op deze eerste repetitie een wit pak met ditto broek. Op de schouders is een rood motiefje geborduurd dat iets wegheeft van een theedoek, of van de lijnen op de kaart van een metronetwerk. Het liedje en het optreden maken bijzonder weinig indruk in de perszaal.
Albanië
Albanië start met focus op een muzikant … met twee gitaren. Eugent draagt een pak vol scheuren, vooral op zijn rug is er niet veel stof overgebleven. Alle outfits hebben trouwens vreemde details. Eugent wil dat het publiek mee klapt, maar dat past eigenlijk niet bij zijn lied. De rocker is best een goede zanger, maar nu kan hij nog niet overtuigen. Eugent probeert vocaal verschillende keren uit te halen, maar dat komt al snel over als geroep. Deze live-act moet duidelijk nog groeien. Hij lijkt wat onder de indruk. Er staat dan ook veel volk op het podium, maar ze vormen geen mooi geheel. De shots en het licht zitten daardoor nog niet zoals het hoort. Bij zijn tweede beurt klinkt de man al beter, maar bij Albanië. het land komt voor België, staat alles nog niet op punt.
België
Daar is ze dan: Belgische kandidate Sennek mocht voor het eerst repeteren. Ze heeft drie backings mee naar Lissabon; Nina Babet, Stef Caers én Monique Harcum. Ook ons land volgt de trend om ze niet mee op het podium te zetten. Je hoort ze dus alleen maar.
We zien eerst alleen de ogen van Sennek, maar dat camerastandpunt staat nog niet op punt: het komt wat amateuristisch over wanneer steeds meer delen van haar gezicht worden getoond. We zien een heel donker podium, en Sennek draagt een even donkere jurk met doorkijkstofje, waaronder ze nog een broek draagt. Vocaal stelt Sennek niet teleur, ze zingt goed. De zangeres staat trouwens niet op het grote podium, maar op een deel van de catwalk. Ze hebben geprobeerd om iets te laten gebeuren op het podium, maar toch is de inbreng van Hans Pannecoucke niet goed te zien. De eerste repetitie van België was zeker niet slecht, maar de juiste setting en sfeer komen nog niet helemaal over op beeld.
Bij de tweede zangbeurt is er weinig verandering merkbaar, noch in positieve noch in negatieve zin. Het potentiële probleem van het optreden lijkt dat er visueel te weinig interessants gebeurt om de modale kijker drie minuten geboeid te houden, zeker met het opzwepende Tsjechische lied dat na het onze volgt. Al stippen we natuurlijk graag aan dat dit nog maar de allereerste repetitie is: er zijn nog veel optredens en kansen te gaan tot aan de eerste halve finale, en er is dus allesbehalve iets verloren. A Matter of Time en Sennek blijven staan als een huis qua lied en artiest, maar het valt misschien onvoldoende op zoals het nu is.
Tsjechië
Na de middagpauze is het de beurt aan Mikolas Josef uit Tsjechië. Tijdens de eerste repetitie komt hij op in een simpel wit hemd met strikje en een jeansbroek. Mikolas staat in het midden van het podium op een groot platform met enkele tredes, met daarnaast twee dansers op elk een apart zijpodiumpje. Zo wordt deels de videoclip nagebootst op het podium, met een iemand die trompet speelt en een andere die aan breakdance doet. Halverwege het optreden draagt Mikolas plots een rugzak, en op het einde van het optreden gaan de drie mannen op het podium samen in het midden staan om te dansen. Ook Mikolas zelf beweegt ruim voldoende, inclusief een salto op het einde. De zanger komt vocaal niet al te sterk voor de dag: hij lijkt zijn woorden in te slikken, ofwel stond het volume van zijn microfoon te zacht. Maar wat vooral opvalt is dat er geen dynamiek zit in het optreden zoals het nu is. Het camerawerk is veel te statisch om de vele bewegingen op beeld vast te leggen, en de paarse podiumachtergrond, waar weinig schwung en beweging in zit, helpt evenmin. Tsjechië is dit jaar een van de favorieten, maar op basis van deze eerste repetitie wordt die rol mogelijk niet waargemaakt.
Litouwen
Net als in de Litouwse voorronde zit zangeres Ieva Zasimauskaitė op het podium tijdens haar optreden. In de laatste minuut van When We’re Old staat ze recht en wandelt ze langs het podium op een bruggetje, waar ze het optreden afmaakt. De laatste regels zingt ze in het Litouws, en opnieuw net als in de voorronde komt haar echtgenoot in de allerlaatste seconden in beeld. Hand in hand sluiten ze het optreden af. Er is echter nog een veel grotere visuele gimmick tijdens het optreden: er worden projecties op het beeld geplakt van kinderen en bejaarden, die eerder ook al te zien waren in de videoclip van de song. De projecties voegen eerder weinig toe aan het geheel en staan ook nog niet op punt met het camerawerk. Desondanks de hologrammen verrast Litouwen op positieve zin, en krijgt het ook veel bijval in de perszaal.
Israël
De favoriete van dit Songfestival, Netta uit Israël, komt als zevende aan bod. Ze draagt op de eerste repetitie een Aziatisch-achtig gewaad in het roze. Ze begint aan haar beruchte looper waarmee ze geluiden opneemt die later automatisch worden herhaald tijdens het optreden. Links en rechts naast haar staan twee grote vitrinekasten met daarin zogenaamde lucky cats waarvan een van de bovenpoten de hele tijd beweegt. Het nut daarvan is niet helemaal duidelijk. Naast Netta en de katten zijn er drie danseressen, dezelfde die al te zien waren in de videoclip van Toy. Zij starten op het bruggetje naast het podium en blijven daar in de eerste helft van de song om te dansen. Nadien komen ze op het podium zelf, en eindigen doen ze uiteindelijk op de catwalk voor het podium, waar ook onze Sennek haar optreden op doet. Het probleem tijdens deze eerste repetitie is dat Netta tijdens het eerste refrein moederziel alleen op het podium staat en de danseressen dan amper worden getoond, waardoor er net als bij Tsjechië eerder weinig dynamiek op het beeld te zien is. Dat komt nog wel goed naar het einde van het optreden toe, maar voor sommigen zal het dan al te laat zijn. Vocaal zat Netta meer dan snor, maar echt spetteren deed ze (nog) niet. Leuk detail: het lijkt alsof er nog een danser ontbreekt op het podium vandaag, want een technische medewerker verschijnt enkele keren op de scène om Netta van een trapje te helpen. Dat zorgt vooralsnog voor hilariteit in de perszaal.
Wit-Rusland
Alekseev draagt een witte t-shirt met een lang wit gewaad over. Wat meteen opvalt is dat hij een roos in zijn hand heeft. Hij pakt meteen de camera en hij begint tegen de roos te zingen. Die bloem geeft hij uiteindelijk af aan de cameraman, maar dat wekt in het perscentrum vooral gelach op dan romantiek. En het blijft duren met de roos. Een erg energieke zangeres probeert Alekseev met haar liefdespijlen neer te schieten, want zij heeft diezelfde roos van de cameraman gekregen. Op visueel vlak proberen ze de kijker te verrassen met rozenblaadjes die in duizenden stukjes op het scherm openbarsten. Ook dan is het nog niet gedaan: de kubus waar de zanger op staat gaat de hoogte in. Het optreden stopt met de camera die focust op zijn rug, met daarop … een roos. Omdat er zoveel vreemde en lachwekkende trucjes te zien zijn, vergeet je eigenlijk dat de zanger best goed gezongen heeft. De nieuwe, tragere versie past bij zijn stem. Hier is alvast iets te zijn op het podium, zeer veel zelfs. Alekseev en zijn team moeten nu proberen om al die verschillende scenes goed op elkaar te laten afstemmen, dat is nu nog niet het geval.
Estland
Elina Nechayeva uit Estland doet exact wat van haar verlangd werd, en zonder meer. Haar optreden is geen spatje veranderd ten opzichte van de Estse voorronde Eesti Laul, omdat er te elfder ure toch geld werd gevonden voor de jurk met de projecties erop. Het gebrek aan wijzigingen is geen slechte zaak, want het maakt nu evenveel indruk als toen op mensen die het voor het eerst zien. Elina is de eerste artieste van vandaag op wie er vocaal niets valt aan te merken op basis van de allereerste zangbeurt, wat zeker in haar voordeel zal spelen bij de vakjury’s. Enkele zeer fraaie camerashots tonen de hoogtepunten van de projecties op de jurk op de beste momenten. Of je het liedje nu geweldig vindt of totaal niet kan appreciëren, willens nillens levert dit totaalpakket drie minuten fraaie televisie op, die niet geruisloos zullen voorbijgaan.
Bulgarije
De vijfkoppige gelegenheidsgroep Equinox sluit deze eerste repetitiedag af. De deelnemers staan op drie verschillende platformpjes op het podium, waar ze de hele tijd op- en aflopen om plaats te maken voor de artiesten die aan het zingen zijn. De Bulgaarse act is een van de meest gelikte en meest afgewerkte acts die we vandaag op de eerste repetities te zien krijgen. Er zijn verschillende visuele gimmicks om de aandacht van de kijker vast te houden, zoals split screens en andere schermeffecten, en ook de belichting zit al helemaal goed en past bij de sfeer die de song Bones uitademt. Het risico is dat het allemaal wat té gelikt en geregisseerd wordt, waardoor het geheel wat gefabriceerd en gevoelloos overkomt. Het wordt lastig om die balans te vinden in de volgende beurten en repetities. Vocaal waren er enkele kleine uitschuivers, maar niets onoverkomelijks. Opvallend: zangeres Zhana Bergendorff lijkt amper zelf mee te zingen. We horen vooral de vrouwelijke achtergrondzangeres die achter het podium staat.