Tel Aviv 2019
Repetitiedag 3 (06/05) – Live updates
Derde repetitiedag vandaag in Tel Aviv. Srbuk uit Armenië opent de dag, Paenda uit Oostenrijk mag als laatste het podium leren kennen. Het is eigenlijk vooral uitkijken naar de repetities van Zwitserland en Zweden, want zij behoren tot de favorieten. Hieronder het volledige overzicht. Volg het live bij ons.
Armenië
Zoals we elk Songfestival wel eens gewoon zijn: geen geluid bij de eerste repetitiebeurt. Moeilijk te volgen dus. Gelukkig wel audio bij de tweede poging. Zangeres Srbuk draagt een zwart pakje. Het zijn vooral de erg hoge laarzen die opvallen. Ziet er beetje sexy uit zelfs. In haar videoclip was veel volk te zien, maar op het Songfestival komt het meisje alleen te staan. Het valt op dat het podium nogal donker is, met vleugjes rood. Armenië heeft geen grote act, enkel de LED-schermen vallen op. Omdat daar gebroken glas op te zien is en soms lijkt het alsof je tv-scherm ‘mee breekt’. Op het einde duiken er vlammen op. Srbuk probeert de camera te bespelen en dat lukt al behoorlijk. De zang klinkt ook zeker niet slecht. Maar eerste indruk: het maakt allemaal weinig impact als opener, zeker in vergelijking met de clip. Pakt dit land het normaal niet grootser aan?
Ierland
Sarah McTernan komt over haar huisnummer zingen. Wie een intieme setting had verwacht, is mis. De hele act is heel retro. Sarah voert met haar twee achtergronddanseressen een toneeltje op. Alles speelt zich af in een Amerikaans wegrestaurant. Grease is niet ver weg. De kleuren van het podium zijn heel fel. Op de schermen zijn verschillende cartoons te zien. Pop-art eigenlijk. In haar cafeetje komt Sarah aan de bar te zitten, maar komt daar meteen te laat aan. Op het einde gaat de zangeres, die een rood kleedje draagt, op de toog liggen en de twee andere meisjes draaien de bar in het rond. Vocaal gaat het nog alle kanten uit, beetje pijnlijk soms. De Ieren hebben nog veel werk om dit op alle vlakken op te smukken.
Letland
Moldavië krijgen we vreemd genoeg niet te zien, het zijn de Letten die op het podium komen. Het duo heeft twee muzikanten meegebracht. In hun voorronde brachten ze een vrij donker optreden, nu is er meer kleur. Iedereen is in het wit gekleed en zangeres Sabine draagt een zwarte hoed. Het zingen zit al heel goed. Het liedje is een van de rustige dit jaar, en zo is de act ook. Al komt de zon wel op bij de Letten. Naar mate het liedje verder gaat, zie je de zon feller en feller worden. Al lijkt die visual een beetje op een appelsien. Als de kijkers in zijn voor een intiemer optreden, dan zijn ze hier aan het juiste adres. Zeker in vergelijking met Ierland.
Zwitserland
Bij de start van het nummer flaneert Luca alleen op het podium. Naast ons wordt niet geheel onterecht gefluisterd dat hij the Fuego-walk doet. Wat zeker is: Luca blaakt van zelfvertrouwen. Het enorme podium – dat andere artiesten bij hun eerste repetitie wat naar adem deed snakken – maakt geen enkele indruk op Luca. Hier hoort hij thuis. De zwarte outfit met mouwloos t-shirt kan op veel bijval rekenen in de persruimte, want, beste dames en heren, Luca heeft Armen (met hoofdletter) die mogen gezien worden. Al vrij snel komen de dansers – allen gekleed in het rood – erbij. De choreo is strak. Zwitserland heeft thuis flink geoefend. De visuals zijn dan weer een overkill aan rode abstracte lijnen en laten ons wat op onze honger zitten. Hetzelfde geldt voor het camerawerk, dat voor een nummer zoals dit wat dynamischer mag. Sowieso is She Got Me een inzending waar Zwitserland terecht trots op mag zijn. Zwitserland is één van de huidige favorieten in de polls. En volgens ons gaat dat nog even zo blijven.
Moldavië
Anna Odobescu komt na de middag aan bod. Ze heeft een tekenares meegebracht die live met haar handen figuren maakt in zand. Dat doet meteen denken aan het optreden van Oekraïne in 2011. Stay, de titel van Anna’s liedje staat op de tekening. De zangeres draagt een lange witte jurk. Ook de tekenares draagt een opvallende jurk, al moet je moet heel goed kijken om daar een glimp van op te vangen. Want omdat de tekening zo prominent in beeld komt, zie je de twee dames amper staan. De tekentafel doet ook dienst als bijzettafel. Er staan attributen op zoals een vogelkooi, een glaasje wijn en kaarsen. De eerste repetitiebeurt van Moldavië lijkt opeens onderbroken te worden en ook het scherm in de perszaal heeft er geen zin meer in. Odobescu klinkt zelfzeker, alleen haar accent valt nogal op. Zeer degelijk optreden waarmee te kwalificeren valt.
Roemenië
Er is heel veel moeite gedaan om de sfeer van de videoclip van Roemenië op het scherm te reflecteren. Ester Peony start zingend op een rode zetel, geflankeerd door een gitaarspeler aan de ene zijde en twee achtergrondzangeressen aan de andere kant. De LED-schermen tonen op dat ogenblik een blauwe poort, en ook de bomen uit de videoclip worden geprojecteerd. Het geheel is gehuld in een blauwe schijn die het geheel wat mysterieus doet overkomen. Dit komt het begin van het nummer zeker ten goede want het houdt de spanning in het wat slome muziekgenre. Naarmate het nummer vordert komen er twee dansers mee het podium op en wordt ook de achtergrond levendiger. Vleermzuizen vliegen via de poort het podium op, objecten vallen uit de lucht en de bomen worden afwisselend zwart, blauw en wit belicht wat voor de nodige podiumdynamiek zorgt. Naar het einde van het nummer toe lijkt de achtergrond in vlammen op te gaan en zien we een roos gekleurd bos tevoorschijn komen. Visueel is dit duidelijk een van de betere acts van deze eerste helft van de tweede halve finale. Het is alleen jammer dat de zangeres zelf niet altijd toonvast is en het nummer niet het beste is van deze selectie. Daarbij komt nog dat de bewust krampachtige handbewegingen, de witte make-up en de roodachtige kleur rond de ogen van de zangeres haar er wat zombieachtig doen uitzien.
Denemarken
Wie de voorronde van Denemarken gevolgd heeft, zal geen grote verrassingen te zien krijgen tijdens het optreden van Leonora. Al zullen veel kijkers toch even onder de indruk zijn van de gigantische stoel die op het podium staat. Op de schermen zie je o.a. zonnestralen en wolkjes. Deze keer begint de artieste te zingen op de begaande grond en klimt via een laddertje naar haar groot uitgevallen stoel. Dat zullen ze nog flink moeten repeteren, want de tocht naar en op de stoel verloopt nog niet vlekkeloos. En vooral: die camerastandpunten blijven héél lang hetzelfde. Daardoor kan de zangeres voorlopig niet anders dan heel de tijd in de camera te blijven kijken. Leonora stopte de eerste keer zelfs eventjes met zingen als ze op haar laddertje klimt. Dat is jammer, want vocaal zit het al snor. Eens aangekomen, ontmoet ze haar vier collega’s. Zo zingen ze het liedje vrolijk verder in de verschillende talen. Deze keer zonder stokbroden. En ze leefden nog lang en gelukkig.
Oostenrijk
Na een reeks van behoorlijk saaie repetities vandaag brengt ook Oostenrijk geen hoogvlieger. Paenda staat in een zwart topje, ontblote navel en zwarte rok, of is het toch een broek, op het podium. Daarmee is ook alles gezegd. Een heel statische act die enkel opvalt door het blauw gekleurde haar van de zangeres. Jammer genoeg heeft de gemiddelde kijker al lang afgehaakt voor hij het blauwe haar te zien krijgt, want de eerste helft van het nummer wordt uitgezonden in zwart wit. Het nummer kabbelt verder maar weet de aandacht niet vast te houden, ook het repetitieve karakter van het nummer gecombineerd met de futloosheid van de act gaan Oostenrijk dit jaar niet aan een derde plaats in de finale helpen zoals vorig jaar. Sterker nog, dit zou wel eens allerlaatste kunnen stranden in deze tweede halve finale.
Zweden
John Lundvik staat op het podium zoals tijdens Melodifestivalen, een zwarte t-shirt en donkere broek. Ook de act is dezelfde gebleven, de lampen die boven zijn hoofd opflakkerden tijdens de Zweedse selectie, doen dat nu ook. Tot daar weinig veranderingen, de meest in het oog springende wijziging zijn de outfits van de zangeressen. Deze zijn nu niet zwart, maar flitsend zilver. Vocaal zit alles meer dan goed, zowel bij de zanger als de achtergrondzangeressen en het geheel spat van het scherm. Na een aantal saaiere nummers is dit voor de kijker thuis een welkome verademing. Technisch zit alles echter nog niet goed, de camerastandpunten zijn vaak slecht gekozen, te ver af, of zitten net te dicht op het gezicht van de zanger. In de weinige repetitiemomenten dat de camera de goede positie wel te pakken heeft komt het charismatisch lachende gezicht van John Lundvik heel enthousiast en vol energie over. Als dit tijdens de tweede halve finale even energiek en technisch beter wordt neergezet, doet Zweden zonder twijfel mee voor een hoge notering in het eindklassement.