Wat een redacteur van songfestival.be toch lijden kan. De eerste halve finale is nog niet helemaal verteerd – om gekende redenen ligt ze nogal zwaar op de maag – of de tweede episode van deze 69e editie moet al gerecenseerd worden.

Een getal dat alvast heel wat artiesten inspireerde om een seksueel getinte boodschap de wereld in te sturen. De Australische Go-Jo gaf de aftrap met het promoten van zijn milkshake. Erika Vikman uit Finland sloot het feestje af door het vrouwelijk orgasme te bejubelen op een reuzegrote microfoon.

Alsof dat nog allemaal niet genoeg was, kwam een Maltese zangeres er ook nog wat de kantjes van aflopen, terwijl er op het achtergrondscherm vrouwenbenen in allerlei niet-christelijke posities geserveerd werden. Ik hoop dan ook dat mijn tante Antoinette uit Sente vanavond één of andere heruitzending van Nonkel Jef op VTM Gold meegepikt heeft.

Ouders die ondertussen de ogen van hun kinderen moesten bedekken hadden helaas geen handen vrij om vingers in hun oren te steken. Tijdens deze tweede halve finale werden werkelijk alle mogelijke toonladders gezongen, jammer genoeg slechts een enkele keer de juiste. Een ware marteling voor het gehoor. Wie doorzette om alle zestien nummers te zien en te horen is dan ook een echte survivor. Respect daarvoor!

Wie daarnaast ook nog een applaus voor volharding verdient, is presentatrice Hazel Brugger. Enerzijds omdat de vrouw in kwestie de St. Jakobshalle niet uitgerend is bij het horen van zoveel bagger. Maar anderzijds, en nog meer, voor het vestimentaire gedrocht waarin ze de Zwitserse comédienne gehesen hebben. Ik ken weinig vrouwen die het een dikke twee uur lang volhouden om in compact discs rond te lopen. Hazel zal allicht een zucht van verlichting geslaakt hebben toen haar Zwitsers uurwerk op halftwaalf afklokte.

Uiteraard is het niet allemaal kommer en kwel op het Songfestival. Mooi om te zien hoe Sissal uit Denemarken helemaal uit haar dak ging bij de kwalificatie voor de finale. ‘Sie kommt!’, moet Erika Vikman gedacht hebben. De meisjes zien elkaar zaterdag terug tijdens de grote finale, samen met alle andere Scandinavische vriendjes.

Een ander kippenvelmoment vanavond: het optreden van Louane uit Frankrijk. De Française mocht al een eerste keer haar nummer Maman ten berde brengen in Bazel. Een pakkend moment in deze eerder vreemde halve finale. De Française zong met gemak en pakte de camera. Als de zangeres aanstaande zaterdag opnieuw een feilloze uitvoering van haar nummer brengt, lijkt het me niet uitgesloten dat Frankrijk met de eindwinst aan de haal gaat.

Het zou alvast geen slechte zaak zijn voor de geloofwaardigheid van het Eurovisiesongfestival in een jaar waarin de potsierlijke acts weer hoogtij vieren. Hoewel ik aanvankelijk geen fan was van Maman, zie ik het nummer komende zaterdag graag winnen. Ook de Zwitsers zouden zich deze winnares nog lang heugen. Niet in het minst omdat ze in de St. Jakobshalle over tien jaar nog zandkorrels tussen hun tenen zullen voelen kriebelen.