Drie dagen na de halve finale ging vanuit dezelfde Arena in Istanboel de finale van het 49^e Eurovisiesongfestival op antenne. 24 landen namen deel: de Grote 4 (Frankrijk, Spanje, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk), de tien hoogst geplaatste landen van de editie van 2003, en de tien hoogst geplaatste landen van de halve finale van woensdagavond. In tegenstelling tot de halve finale, zond elk deelnemend land deze uitzending wel uit, en stemde elk land ook mee zoals het hoorde.

Over 2004

Door een kort filmpje werd de kijker de zaal ingeloodst, waarna Sertab Erener van vorig jaar een verkorte reprise bracht van haar winnende Everyway That I Can en ook haar nieuwe single Leave. Nadien verwelkomden Meltem en Korhan voor de tweede keer de kijkers, inclusief opnieuw een collectieve zangstonde van Volare. Vervolgens was het tijd voor de deelnemende liedjes. Halfweg de liedjes probeerden de presentatoren tevergeefs contact te maken per satelliet met grote songfestivalfeestjes in Turkije, Spanje en Duitsland, maar uiteindelijk werd er enkel met dat laatste land contact gelegd.

Meltem Cumbul & Korhan Abay

24 landen namen deel aan de finale. Twaalf andere hadden het onderspit gedolven in de halve finale drie dagen eerder. Landen met decennia aan Songfestivalervaring als Zwitserland, Israël, Portugal en Denemarken waren allen uitgeschakeld, ten voordele van veel nieuwe en Oost-Europese landen als Oekraïne, Albanië en Servië & Montenegro. De Grote 4 bracht het er redelijk af dit jaar, met een derde opeenvolgende notering in de top tien voor Spanje en een goede Duitse prestatie van Max, die om het publiek te plezieren ook een deeltje van zijn lied in het Turks bracht. De Belg Jonathan Cerrada, die voor Frankrijk deelnam, gebruikte een vrouw op stelten om zijn nummer visueel te ondersteunen, maar kreeg minder bijval. De rode lantaarn ging voor de negende keer naar de Noren, en daarmee verbraken ze hun eigen record, dat ze tot dan toe met de Belgen hadden gedeeld.

De top drie van de halve finale bleef qua bezetting dezelfde in de finale, maar de Oekraïense Ruslana wipte met haar vurige dansers en ditto tweetalig lied over de rustige Željko uit Servië & Montenegro. De Griekse adonis Sakis Rouvas behield zijn bronzen plak en overschaduwde vlotjes de twee zangers die na hem optraden. Bosnië & Herzegovina, Albanië en Malta boekten licht verlies in vergelijking met hun resulaten uit de halve finale, maar bleven overeind. Cyprus bleef erg stabiel, en vooral Nederland kreeg een dreun. De groep Athena zorgde met zijn fikse portie ska voor een fraaie vierde plek voor gastland Turkije, en de Zweedse Lena Philipsson werd gedeeld vijfde met de suggestieve act van haar nummer It Hurts, waarbij haar microfoonstatief ook andere doeleinden leek te hebben.

Ruslana

België en Nederland

België werd vertegenwoordigd door zangeres Sandy Boets, beter bekend als Xandee. Op 15 februari had zij de finale van Eurosong 2004 gewonnen, die net als twee jaar eerder was voorafgegaan door vier voorrondes. In de finale bleef Xandee andere favoriete Natalia voor, en in Istanboel gold ze als een van de absolute topfavorieten voor de eindoverwinning met 1 Life, niet te verwarren met het Macedonische liedje dat gewoonweg Life heette. Het verdict van de telestemmers was, tegen de hooggespannen verwachtingen in, bikkelhard: België kreeg in totaal amper zeven punten, en strandde op een zeer teleurstellende gedeelde 22^e plaats.

Xandee

Nederland had vlotjes de halve finale overleefd, maar bracht het er in de finale veel minder goed van af. Onze noorderburen tuimelden van de zesde plek op woensdag naar de twintigste plek op zaterdagavond. Het zou nog negen lange jaren duren alvorens het land opnieuw de finale zou halen.

Re-union

De pauze en de punten

Na een dans- en trommelpartij als pauzeact, begon de stemming. Alle 36 deelnemende landen mochten meestemmen, en gaven dus ook allen hun punten door. Om toch wat tijd te besparen in wat al gauw een erg lange en onpraktische stemming zou blijken, herhaalden de presentatoren vanaf dit jaar de punten enkel in de andere van de twee gebruikte talen, het Engels en het Frans. De landen stemden op alfabetische volgorde volgens de internationaal erkende ISO-landcodes, waarbij België BE heeft. Servië & Montenegro nam een vogelvlucht, maar werd halfweg voorbijgestoken door Oekraïne. De top zes van het klassement kaapte nagenoeg alle punten weg en liet de rest achter met kruimels.

Het scorebord

Ruslana bezorgde haar land amper bij de tweede deelname al een zege. Wild Dances werd echter nergens een grote hit, behalve op drie plekken: in Oekraïne zelf, in Griekenland én in Vlaanderen. Ondanks de koude douche, stond de Songfestivalwinnaar maar liefst tien weken achter elkaar bovenaan in onze Ultratop 50. Voor de 50^e editie van het Songfestival zou de organisatie voor de derde keer op vier edities uitwijken naar een land dat bij het ontstaan van de wedstrijd nog niet eens bestond als onafhankelijke staat.