Ierland

De Ieren hadden tegenover hun vorige beurt op het podium nog flink wat werk. Laten we beginnen met het vocale: nee, perfect was het allerminst. Hier en daar een uitschuiver en hier en daar een niet gehaalde toon. Uiteraard niks nieuws op het Songfestival. De act dan. Je kan niet zeggen dat de Ierse omroep lui is geweest. Ierland laat drie minuten iets erg visueels zien op het podium. Geen technisch gegoochel, maar allemaal échte attributen. Het lijkt bij momenten op een geopend kinderboekje waaruit de figuurtjes opengeklapt worden. In dat verhaaltje heeft Lesley Roy, op blote voeten en in groen broekpak, het meeste werk. Ze moet steeds perfect op tijd zijn, zonder de juiste timing valt deze act in elkaar. Lesley beseft dat, waardoor ze gehaast en gespannen lijkt. Een groot contrast met bijvoorbeeld de Litouwers die met een grote naturel op het podium staan. Maps is niet de grootste hit van dit jaar, de zang is pover (met verbetering bij elke nieuwe repetitiebeurt) en de act schattig maar het blijft afwachten of de kijkers en juryleden meestappen in het verhaal uit Dublin.