In het eerste deel van het drieluik van deze week wikken en wegen onze zes experts de bijdragen van drie dames: Eneda Tarifa, Laura Tesoro en Poli Genova.

ALBANIË: Eneda Tarifa – Fairytale Love

Dave Boomkens: Albanië heeft er een handje van om tijdens de feestdagen een inzending te kiezen om een aantal maanden later met een nieuwe (lees: onherkenbare) versie van hetzelfde lied op de proppen te komen. Zo geschiedde het dat Përrallë opeens Fairytale Love werd en van een melancholische rocksong veranderde in ondefinieerbare pop. En hoewel de eerste tien seconden van het lied erg veelbelovend klinken, is het met name het refrein dat bij de nieuwe versie aan kracht heeft ingeboet. Nee, waar vorig jaar sprake was van een ‘geslaagde’ make-over is nu het tegengestelde het geval. Geef mij volgend jaar gewoon maar weer de lange uithalen van Rona Nishliu.

Hannes Coudenys: Ik ben net begonnen aan de opdracht liedjes te recenseren en ik heb er al geen zin meer in. Ik zie een soort Albanese Meryl Streep zich uit een rood gewaad murwen. Ze murmelt wat over een saaie triphopbeat. De deerne heet Eneda Tarifa en het nummer dat ze zingt heeft in de verte iets weg van Mad About You van Hooverphonic. Maar dan minder goed. Het kabbelt wat rond de tekst That’s why I Love you.  De clip werd al 427.000 keer bekeken, dus ze heeft toch ergens wel fans. Ofwel heeft onze Laura heel veel tijd over om de concurrentie te bestuderen.

Stijn Depoorter: In een nostalgische bui luister ik wel nog eens naar The Image Of You, de vrolijke Albanese meezinger uit 2004 van Anjeza Shahini. Anjeza was het meisje van de buren en dat kun je niet zeggen over Eneda, die er eerder als het nichtje van Jennifer Lopez uitziet. Het nummer heeft een begin en een einde maar aan het einde was ik het begin al vergeten omdat ik Jenny from the block ondertussen aan het youtuben was.

Fabian Feyaerts: Hiermee stuurt Albanië een saai nummer naar het songfestival. Een saai nummer op alle vlakken: er zit niets spannends in de tekst en al evenmin in de productie. Het nummer lijkt me ook al een eeuwigheid in een lade stof te vergaren en nu plots het levenslicht te zien. Ik zie Albanië niet direct hoog eindigen dit jaar.

Fabio Ponente: Eneda is een heldere verschijning met een open stemgeluid, maar een Albanese songfestivaloverwinning zal wat mij betreft nog even een sprookje blijven. Naar mijn gevoel is deze song wat dood, zonder hoogtepunt en veel te eentonig.

Hilde Sabbe: Het is een beetje alsof je horoscoop je voorgezongen wordt door Madame Soleil. De sfeer, de aankleding, het decor, de zangeres en de melodie: alles doet denken aan een sessie bij de waarzegster. Mysterieus, maar niet meeslepend. Pompeus en vooral gedateerd. Al geloof ik wel dat de uitkomst van de voorspelling positief is: het liedje gaat over liefde.

BELGIË: Laura Tesoro – What’s the Pressure

Dave Boomkens: Jeetje, wat keek ik in mijn puberjaren toch maar al te graag naar Eurosong. En wat was ik jaloers op onze zuiderburen als artiesten als Xandee, Kate Ryan, Belle Perez of Natalia de huiskamer in geteleporteerd werden. De ambitie droop van het VRT-concept af, maar dat was vroeger. Sinds 2008 gaat het bergafwaarts bij de Vlamingen met Tom als enige (zeer positieve) uitzondering. Dit jaar stuurt België de speelse Laura die als een jonge hond over het podium dartelt. In mijn optiek is Laura hét lieve nichtje dat na afloop van een uit de hand gelopen familiefeest grootmoeder in de auto laadt en veilig naar huis rijdt. Over het lied? Het is een beetje Another One Bites the Dust van Queen in combinatie met Sax van Fleur East, maar dan in allemaal nét eventjes wat minder. Hoewel ik erg fan van Selah Sue ben, voelt ‘haar’ Eurosong-bijdrage toch een beetje als Walk Along van Trijntje: als het afdankertje dat de cd niet haalde. En of dat voldoende is…

Hannes Coudenys: 800.000 views voor ons Laura! Over de bassline van de song valt veel te zeggen maar ik wil vooral zeggen: veel succes Laura. Ik ken je nog van bij The Voice van Vlaanderen en het was toen al duidelijk, je bent ervoor gemaakt. Geniet er vooral van en winnen is altijd mooi meegenomen maar hey, het is maar het songfestival. No stress!

Stijn Depoorter: Un peu de poivre, un peu de sel, dat is wat onze inzending dit jaar mist. Het nummer is niet afgekruid waardoor wat flets klinkt, net alsof ik naar een demoversie luister. Ik geef ze het voordeel van de twijfel dat de grote gelijkenissen met Uptown Funk en Sax op toeval berusten. Als we in de finale geraken, ligt dat aan het jeugdige enthousiasme van Laura en het feit dat we de tweede halve finale mogen afsluiten.

Fabian Feyaerts: Dat we met Laura een gedreven en getalenteerde artieste sturen, dat spreek ik niet tegen. Dat we in onze nationale selectie voor het meest kloppende plaatje gekozen hebben, is ook waar… Hebben we met What’s the Pressure een topsong gestuurd, daar twijfel ik dan weer wel aan. Ik ben er ten stelligste van overtuigd dat Laura sterker uit de hoek kan komen. We moeten eerlijk zijn: er zal heel wat straffer materiaal die finale bereiken. Ik ken Laura en heb haar onlangs nog gezien. Ze is iemand die de tegenstanders knock-out kan slaan, alleen denk ik dat ze dit jaar enkele serieuze slagen te incasseren zal hebben. Maar… Laura is een talent! Ook zonder het hele songfestival.

Fabio Ponente: Ik snap niet waarom Wallonië er wel in slaagt om een nummer naar het songfestival te sturen dat echt af is, terwijl Vlaanderen dat maar niet kan, op enkele uitzonderingen na. Alle respect voor Laura, maar voor mij is dit liedje te gewoontjes en te braaf. Natuurlijk hoop ik vurig op een finaleplaats en de nodige positieve vibes!

Hilde Sabbe: Move over, Sandra Kim! Jong, fris, aanstekelijk: Laura Tesoro is het allemaal, plus ze kan heel behoorlijk zingen – toch belangrijk in deze context. Een positieve boodschap in een vrolijk muziekje met een catchy refrein. En zag ik daar in het achtergrondkoortje niet een paar dames die duidelijk niet anorectisch zijn? Extra points van dit jurylid!

BULGARIJE: Poli Genova – If Love Was a Crime

Dave Boomkens: Dit lied is een verademing ten opzichte van haar eerdere bijdrage, Na Inat uit 2011. If Love Was a Crime swingt, sluit prima aan bij de muzikale tijdsgeest en is ook nog eens radiovriendelijk. Over haar vocale kwaliteiten maak ik mij geen zorgen – dat zit wel snor – maar ik ben wel benieuwd hoe de Bulgaarse omroep dit lied podium-technisch zal aankleden. Het zou zonde zijn als door een karige omlijsting het maximale niet uit het lied gehaald kan worden. Geen winnaar, wel een waardige rentree voor de Bulgaren. Tot in de finale!

Hannes Coudenys: Met hernieuwde moed begin ik te luisteren. De song begint fris. Maar verglijdt als snel in een Oostblokrip-off van Justin Biebers beats. En echt waar, die tekst: If love was a crime then we would be criminals. Ik geef het op. Again. Ik wil nog meegeven dat de song al een miljoen views heeft dus ik ga hierop beginnen beoordelen. Zijn jullie hier fan van?

Stijn Depoorter: If love was a crime, then we would be criminals. Ik vermoed dat Poli een graag geziene celgenoot zou zijn bij een aantal gevangenen uit Orange is The New Black (een tv-reeks van Netflix die zich afspeelt in een vrouwengevangenis, red.). Dit gezegd zijnde, dit is een oorworm van formaat en het genre slaat aan want I Took a Pill van Mike Posner, dat dezelfde ‘biep biep’-geluidjes heeft, is momenteel een hit in de charts.

Fabian Feyaerts: Dit nummer heeft veel van alles wat tegenwoordig de charts aanvoert, en niet alleen in Vlaanderen. Een song anno 2016 waar een mens spontaan van gaat mee schudden. Ook weet Poli de aandacht te trekken in een vrij saaie clip. Ik ga ervan uit dat de clip en de act die ze zullen brengen een groot contrast van elkaar zullen zijn. Hier valt zeker wat mee te doen naar act toe, waardoor ik enorm benieuwd ban naar meer van Bulgarije en van Poli Genova!

Fabio Ponente: Dit is ook weer een topper als je het mij vraagt! Een zeer goede song die aansprekend en vatbaar voor Europa is. Het lied geeft me een vrolijk zomers gevoel en klinkt meteen herkenbaar, zonder dat het gestolen lijkt van een bestaand nummer. Dit zou weleens dé zomerhit kunnen worden die het songfestival dit jaar voortbrengt. Een geduchte kandidaat voor de top-10.

Hilde Sabbe: Dit vind ik verrassend sterk! Poli zingt een mooi, sterk en origineel nummer dat een knappe combinatie is van een eigentijdse ballade en Bulgaarse folkmuziek. Met overtuiging en vakmanschap gebracht. ‘If love was a crime we would be criminals’ zit nu al in mijn hoofd.

Morgen volgen de recensies van de songs uit Denemarken, Georgië & Noorwegen.