Algemeen

ALGEMEEN

Weg naar Israël 2019 niet zonder vragen en problemen

Netta Barzilai won het 63e Eurovisiesongfestival in Lissabon en brengt zo twintig jaar na Dana International het grootste muziekfestival naar het Midden-Oosten. Onmiddellijk na haar overwinning begonnen de voorbereidingen voor de volgende editie. We bekijken de mogelijkheden voor locatie en data en bespreken ook de eventuele problemen die de kop kunnen opsteken.

Nadat het festival in 2017 plaatsvond in Oekraïne, zal het in 2019 dus opnieuw naar een oorlogsgebied gaan. Waar het festival gaat plaatsvinden zal dus niet zo zeer afhangen van wie de grootste arena heeft maar wie de beste veiligheid kan garanderen. De burgemeester van Tel Aviv, Ron Huldai, liet al snel weten dat zijn stad geen kandidaat wil zijn, zowel Netta als premier Netanyahu spreken alvast van Jeruzalem als organiserende stad. Jeruzalem is de voorbije maanden, mede door Amerikaans president Trump, een gevoelig onderwerp terwijl Tel Aviv momenteel een grote trekpleister is voor toeristen. Één ding staat zeker vast: er zullen sowieso verhoogde veiligheidsmaatregelen moeten genomen worden. Het land is bekend met gevaarlijke situaties en telt gelukkig genoeg militairen, mede dankzij de verplichte legerdienst, die ook Netta heeft ondergaan. Een weinig waarschijnlijke piste is de kans dat de European Broadcasting Union het land niet veilig genoeg vindt en het festival naar een ander land verplaatst. Officieel is er vanuit de EBU nog geen beslissing genomen dus alles is mogelijk. De (jonge) omroep zal in de volgende dagen samenzitten met de EBU, dat is de eerste stap.

Drie mogelijke locaties.

Het festival heeft al plaatsgevonden in Israël in 1979 en 1999, dit was in het International Convention Center Binyanei Hauma. Dit is echter al uitgesloten wegens te klein met een capaciteit van 3.100 toeschouwers, dus kijken we even verder naar andere mogelijkheden. De eerste is Menora Mivtachim Arena in Tel Aviv dat plaats kan bieden voor 12.000 mensen, de tweede optie zou Pais Arena in Jeruzalem kunnen zijn die 15.500 plaatsen te bieden heeft en nog maar bestaat sinds 2014. De derde en minst waarschijnlijke mogelijkheid is het Teddy Stadium, ook in Jeruzalem, alleen kampt deze arena met een redelijk groot probleem, het heeft geen dak en laat dat nu een vereiste zijn om er een Songfestival te mogen houden.

Op welke dagen zal het plaatsvinden?

Er zijn volgend jaar in de maand mei drie combinaties mogelijk qua data. De meest waarschijnlijke is dinsdag 14 mei, donderdag 16 mei en zaterdag 18 mei. Op 11 mei viert Israël de jaarlijkse herdenkingsdag, Yom Hazikaron, en zijn alle vormen van entertainment verboden en zijn er speeldagen in de Champions League en Europa League. Op 25 mei vindt in Duitsland de bekerfinale plaats waar omroep ARD, die ook het Eurovisiesongfestival uitzendt, de rechten voor heeft. Het lijkt er dus sterk op dat er dan slechts één combinatie mogelijk is. Meer informatie hierover zal in de komende weken naar buiten komen.

Wat wel zeker is, is dat de finale zal plaatsvinden op de sjabbat, de rustdag voor orthodoxe joden. Normaal gezien mag er op deze dag niet gewerkt worden, mogen ze niets elektronisch of iets dat vuur maakt aanraken. De moderne joden doen dit niet en zien de sjabbat zoals wij een zondag zien, een rustdag. De finale zou in Israël pas van start gaan om 22.00 uur lokale tijd, dat is na de sjabbat, die loopt van zonsondergang vrijdagavond tot zaterdagavond en zorgt zo voor geen problemen. Echter de juryshow op vrijdagavond en de repetitie op zaterdag kunnen een probleem vormen. Minister van Volksgezondheid en voorzitter van de ultra-orthodoxe partij Agudat Yisrael, Yaakov Litzman heeft daags na de overwinning aan het ministerie van Toerisme gevraagd of ze erop willen toezien dat er geen religieuze regels worden gebroken. De voorzitter van de EBU, Frank-Dieter Freiling, is hiervan op de hoogte en zal dit aankaarten bij een bezoek aan Israël. Hij maakte alleen een kanttekening bij de aanvraag van Litzman door te zeggen dat de EBU afspraken maakt met de omroep en niet met de regering mochten problemen de kop opsteken qua schema en uitzending.

Net een nieuwe omroep

Vorig jaar moest de voormalig Israëlische omroep IBA de boeken sluiten vlak na het Eurovisiesongfestival, door te hoge personeelskosten. Op 15 mei werd de nieuwe omroep IPBC (Kan) opgericht al had deze nog geen lidmaatschap bij de EBU. Enkele weken later werd er een aanvraag gedaan maar omdat dit veel tijd nodig heeft om verwerkt te worden, kregen ze een uitzonderlijke toestemming om in 2018 al deel te nemen. Volgens de website van de EBU is die aanvraag nog steeds lopend en zal die dus eerst moeten worden goedgekeurd alvorens Israël het festival überhaupt mag organiseren. De zender bestaat dus net een jaar en heeft absoluut geen ervaring met het organiseren van zo een groot evenement. De kans bestaat dat de omroep zal samenwerken met de commerciële zender Keshet 12, die ook de nationale voorrondes de laatste drie jaar op zich namen en dat in 2019 opnieuw zullen doen.

Meer informatie?

Dit zijn natuurlijk enkel maar mogelijkheden en speculaties, het is dus in spanning afwachten naar verdere mededelingen van de EBU in de volgende weken.