Nu het terug wat rustiger is in de wereld van het Songfestival en we wachten op nieuwe ontwikkelingen voor een volgende editie, hebben we tijd voor een nieuwe reeks. In De 12 punten van … vroegen we aan een bekende Vlaming of bekende Nederlander zijn of haar top drie allertijden van het Songfestival. Natuurlijk vertelden ze ons ook waarom nu juist deze drie nummers.

Vandaag is onze gast Familie-acteur Pieter Van Keymeulen. Pieter draait al een lange tijd mee in de Vlaamse showbizz. Na zijn opleidingen op De!Kunsthumaniora en het Fontys Conservatorium Tilburg startte hij zijn carrière bij de boysband Sodapop. In 2004 deden ze mee aan Eurosong met het nummer Time To Party. Ze eindigden op een zesde plek, maar de band draaide niet lang mee.

Pieter ging verder in het acteren en vond zijn doorbraak in de reeks Spring. Later volgde nog een grotere rol in de VTM-reeks Sara. Hierna werd het even stil en ging hij aan de slag in de marketing. Nu, anno 2019, lijkt het toch weer te kriebelen want na zes jaar afwezigheid speelt Pieter nu de rol van brandweerman Laurens in Familie. Deze zomer kan je hem ook terugvinden op de muziekzender MENT met een eigen verzoekprogramma. Behalve acteren heeft Pieter dit jaar ook al twee nummers uitgebracht. Het eerste nummer You’re The First, The Last, My Everything, de bekende hit van Barry White, is een eerbetoon aan zijn overleden vader. De tweede single heeft als titel Je neemt me mee. Via zijn website kan je alles beluisteren én meer over Pieter te weten komen. Dit is alvast zijn top drie:

3. Edsilia Rombley – Hemel & Aarde – Nederland 1998

1998 blijft voor mij een Songfestival met speciale herinneringen. Ik hou namelijk van een live-orkest en dit was de laatste editie met die volle typische old school Songfestivalsound. Het nummer ‘Hemel & Aarde’, wat van dezelfde stal kwam als ‘Vrede’ van Ruth Jacott, vond ik zo modern klinken ten opzichte van wat je toen van Nederlandstalige muziek hoorde op de radio. Ik ben het onmiddellijk gaan kopen op, alweer, een old school maxi singletje.

2. Pastora Soler – Quédate Conmigo – Spanje 2012

In het jaar waar Loreen het festival domineerde, kwam deze prachtige powerballade voorbij gezongen. Pastora zong het vol overtuiging met fantastische backing vocalisten die het nummer helemaal optilden. Misschien is het wel dankzij hen dat het nummer is blijven plakken bij mij.

1. Gigliola Cinquetti – Si – Italië 1974

ABBA won in ‘74 maar deze parel van een nummer (let op de strijkers in het arrangement) blijft voor mij een uitzonderlijk mooie compositie. Ook al won ze het festival al eens met ‘No Ho L’eta’, zie je toch de nervositeit in haar handen maar dat stopt haar niet om het nummer als een pro te brengen. Het is ook de favoriet van m’n moeder die het in haar jonge jaren wel al eens durfde mee te zingen voor een bescheiden publiek. Iets wat ik pas enkele jaren geleden te weten ben gekomen toen ik het aan het neuriën was. Ze reageerde onmiddellijk met: ‘ik ken dat!’. Het is eigenlijk nu een beetje ‘ons nummer’ geworden.