Eurosong 1983

logo
Datum
19-03-1983
Locatie
Brussel
Aantal deelnemers
2
Presentatie
Luc Appermont
Stemsysteem

Jurystemming (100%)

De BRT wachtte lang met het naar buiten brengen van details voor de preselectie van 1983. Op woensdag 12 januari van dat jaar hield de omroep in eigen huis een persconferentie waarin alle plannen uit de doeken werden gedaan.

Heel nieuw concept

Er was opnieuw een heel nieuw concept uitgedokterd, met negen kandidaten in drie categorieën: drie zangers, drie zangeressen en drie groepen. Elke categorie kreeg een eigen voorronde, waarin de drie betreffende kandida-ten elk drie liedjes zongen. Een geheime vakjury koos van elke kandidaat één liedje uit dat naar de finale mocht.

Alle negen kandidaten stonden zo met één lied in de finale, waarin dezelfde juryleden hun identiteit bekendmaakten en het eindoordeel velden.

Publiekspanel adviseert

De voorrondes vonden plaats op zaterdag 19 februari (met zangeressen), 26 februari (met zangers) en 5 maart (met groepen). De finale was op zaterdag 19 maart, exact vijf weken voor het Songfestival zelf.

Tijdens de persconferentie waren er nog geen liedjes toegewezen aan de artiesten. Ze hadden zelf de vrijheid om hun drie songs te kiezen, al organiseerde de BRT ook een vrijblijvende open inschrijving voor componisten en tekstschrijvers.

Uit het kijk- en luisteronderzoek werd een publiekspanel samengesteld om de kandidaten voor de liveshows advies te geven bij de keuze van hun songs.

Na de afwezigheid in 1981 keerde het BRT Big Band Orkest terug, onder leiding van Freddy Sunder. Kandidaten konden desgewenst achtergrondzang inschakelen, voorzien door Bob Baelemans en Fred Beeckmans (beiden van Trinity, Eurosong 1977), Luc Smets (van Dream Express, Songfestival 1977) en/of Linda Williams (die in 1981 Nederland op het Songfestival vertegenwoordigd had).

De mist in

Naar aloude gewoonte regende het kritiek op de deelnemende liedjes en de uitzendingen zelf. ‘Eerste preselektie van Eurosong ging de mist in’, ‘kopte’ Gazet van Antwerpen (inclusief de k in progressieve spelling), en die teneur zou er niet op verbeteren.

Er was kritiek op het makke verloop van de wedstrijd, dat werd gekenmerkt door een gebrek aan spanning en vernieuwing. Maar toen moest de finale nog komen.

Daarin sprak presentator Michel Follet meteen na alle optredens met de kandidaten. Hij viel op door zijn nogal botte uitspraken. Bij de meidengroep Venus alludeerde hij bijvoorbeeld op de Venus-tempel, het bekende Amsterdamse seksmuseum. In 1996 zou hij het Songfestivalcommentaar geven voor de Vlaamse omroep.

Vakjury zorgde voor verrassingen

Aan de vooravond van de finale golden zangeres Sofie en Venus als voornaamste favorieten. Maar de eerder alternatief samengestelde vakjury kon nog voor verrassingen zorgen.

Ze was achtkoppig en bestond uit Studio Brussel-pioniers Jan Schoukens en Paul De Wyngaert, kleinkunstzanger, presentator en filmrecensent Roel Van Bambost, diskjockey, presentator en toekomstig VTM-programmadirecteur Mike Verdrengh, presentator Jackie ‘Zaki’ Dewaele, tv-producent Joannes Thuy, die in 1996 nog producer van de preselectie zou zijn, BRT-cultuurjournalist Claude Blondeel en videoclipregisseur Ria Goossens.

Eurosong 1983-producer Tania Humblet was juryvoorzitter zonder stemrecht, en mocht enkel meestemmen in het geval van een ex aequo.

‘Had ik op voorhand geweten welke jury daar zou zitten, ik denk niet dat ik had meegedaan’, liet zangeres Sofie jaren later optekenen in het VRT-programma De jaren stillekes.

Opgejut publiek

De jury overwoog even om niemand te sturen omdat ze zo ontevreden was over het liedjesaa bod. ‘Laten we dan maar Pas de Deux doen’, vatte Zaki het juryoordeel samen in datzelfde programma. ‘Da’s tenminste een statement en dan vallen we eens een keer op.’

De leden moesten elk één, vijf, zeven en tien punten toekennen aan hun top vier, en Luc Appermont maakte de uitslag bekend door eerst alle lage scores bekend te maken en de tienen voor het laatst te houden. Pas de Deux kreeg een keer zeven punten, en vlak voor de hoogste scores leek het een strijd tussen zangers Bart Kaëll en Wim De Craene, die 32 en 34 punten hadden.

Twee van de acht juryleden gaven hun topscore aan Mijn nummer een van Sofie, dat zo tweede werd. De anderen kozen allemaal voor Rendez-vous, en dat onder steeds luider boegeroep van het zaalpubliek in het Amerikaans Theater, dat vol zat met fans van de toen nog piepjonge Bart Kaëll. Zijn broer had een toeter met een accu meegenomen en liet die de hele tijd luid lawaai maken, te midden van het aanhoudende gejoel.

Overstelpt met telefoontjes en briefkaarten

Luc Appermont had grote moeite om het publiek te bedaren en riep de winnaars het podium op. De drie Pas de Deux-leden waren dolenthousiast tijdens hun reprise en jutten het publiek, dat al grotendeels het Amerikaans Theater verlaten had, alleen maar meer op.

Tot weken na de preselectie werden krantencommentaren volgeschreven en werd de BRT overstelpt met telefoontjes en briefkaarten van Vlamingen die hun ongeloof uitten over de keuze van de jury. Toenmalig cultuurminister Karel Poma moest er zelfs vragen over beantwoorden in het Vlaams parlement.

Op 1 april 1983 zag Studio Brussel het levenslicht, en de Eurosong-winnaar werd er de allereerste plaat ooit gedraaid. Ondanks de striemende kritiek en een boycot door BRT Radio 2 won het lied in de zomer van datzelfde jaar de Radio 2-Zomerhit voor Beste Nederlandstalige lied.

Bekende koppen

Ben Crabbé zat tijdens Eurosong achter de drums bij Pas de Deux, maar hij ging niet mee naar het Songfestival in München. ‘Ik moest de bandopname naspelen, maar ik kon dat niet. Het patroon was zo raar!’ zei hij in De jaren stillekes. Yvette Ravell had in 1970 met Een wereld vol muziek een hit gescoord in de Vlaamse Top 10. Anno 2021 bracht ze nog steeds muziek uit.

Sofie had in 1977 deelgenomen aan Eurosong als lid van Trinity. In 1987 waagde ze opnieuw solo haar kans, maar weer zonder te winnen. Voor Bart Kaëll betekende zijn Eurosong-deelname zijn doorbraak in de Vlaamse muziekwereld. Ook hij zou in 1987 opnieuw deelnemen, zonder winst.

Zangers Gene Summer en Wim De Craene en de meidengroep Venus hadden twee jaar eerder al deelgenomen aan de Vlaamse preselectie. De eerste zou in 1993 opnieuw zijn kans wagen.

Bekijk liedjes

De liedjes van de finale van Eurosong 1983, en de volledige uitzending, vind je in onderstaande afspeellijst.

Alle resultaten van de preselectie vind je terug op onze geschiedenispagina’s:

Eurosong – België 1983

Op het Songfestival 1983 eindigde Pas De Deux 18e. Bekijk hieronder hun optreden:

play

1e halve finale (Zondag 19 februari 1983)

#Deelnemer(s)NummerPlaats
1Yvette RavelAls je droomt van liefdeF
2Yvette RavelHerinneringen?
3Yvette RavelNiemand weet?
4Marina MarciaLove, Liebe?
5Marina MarciaGoodbye to Love?
6Marina MarciaTic-TacF
7SofieZondagochtend?
8SofieNummer éénF
9SofieIk wil enkel van je houden?

2e halve finale (Zondag 26 februari 1983)

#Deelnemer(s)NummerPlaats
1Gene SummerVerliefd op twee?
2Gene SummerVlaanderen?
3Gene SummerZonder wikken en wegenF
4Bart KaëllStop?
5Bart KaëllSymfonieF
6Bart KaëllPrimaballerina?
7Wim de CraeneGisteren?
8Wim de CraeneKristienF
9Wim de CraeneHet exuberante leven van Leentje de Vries?

3e halve finale (Zondag 5 maart 1983)

#Deelnemer(s)NummerPlaats
1VenusAddio Addio?
2VenusBye Bye ScoubidouF
3VenusBoemerang?
4EspressoRij je mee??
5EspressoHet regent?
6EspressoLoveF
7Pas de DeuxHartedief (Cardiocleptomanie)?
8Pas de DeuxRendez-vousF
9Pas de DeuxCello?

Finale (Zondag 19 maart 1983)

#Deelnemer(s)NummerPlaatsPunten
1VenusBye Bye Scoubidou71
2Gene SummerZonder wikken en wegen62
3Yvette RavelAls je droomt van liefde56
4EspressoLove71
5Marina MarciaTic-Tac71
6Bart KaëllSymfonie432
7Pas de DeuxRendez-vous167
8SofieNummer één240
9Wim de CraeneKristien334
play

Lees meer over het Songfestival 1983 op onze geschiedenispagina:

ESC 1983 – Munich – Final

Advertentie