Voorrondes 2020

VOORRONDES 2020

De voorrondefavorieten van onze redacteurs, van Albanië tot Zweden

Het deelnemersveld voor dit jaar is bekend, en daarmee zijn ook de nationale finales voor het Songfestival 2020 voorbij. Enkele honderden liedjes werden op tv-zenders van Albanië tot Zweden voorgesteld, en daarbij vielen enkele pareltjes af die Rotterdam niet gehaald hebben. Onterecht, volgens onze redacteurs, die elk een liedje uitkiezen en toelichten waarom het wél een gedroomde Songfestivalinzending zou zijn.

Matthias: Cegueira – Dubio feat. +351 (Festival da Cançao in Portugal)

‘Dit zou eens een verademing geweest zijn na alle Portugese ballades die we al gehoord hebben op het Songfestival, ook al vond ik Amar pelos dois en O jardim prachtige liedjes, waarvan dat laatste ondergewaardeerd werd in Lissabon. Cegueira is een leuk, opgewekt nummer, met op sommige momenten een zwaar elektronisch geluid. De zangeres viel tijdens het optreden op met een grote, zwarte streep ter hoogte van haar ogen. Leuk gedaan, al is mij niet helemaal duidelijk wat de betekenis was. Jammer genoeg hebben de Portugezen opnieuw voor een ballade gekozen en viel Cegueira al in de halve finale af. Het lied zou zeker opgevallen hebben tussen alle andere Songfestivalliedjes, net door dat elektronisch geluid. In de finale was Movimento mijn favoriet, ook door het opgewekte ritme en het opvallende optreden, maar misschien door het experiment van vorig jaar waarbij ze zich niet konden kwalificeren voor de finale hebben de Portugezen opnieuw voor hun vertrouwde ballade gekozen. Al scheelde het niet veel of het Frans klinkende Passe Partout mocht naar Rotterdam. Ik vraag mij trouwens af in welke mate de Portugezen stemmen voor een lied waarvan ze denken dat het het goed zal doen op het Songfestival. Ik denk dat hier een bepaald Sanremo-gehalte is, waarbij de Italianen ook gewoon stemmen op het volgens hen beste Italiaanse lied.’

play

Roel: You Will Never Break My heart – Indira (Dora 2020 in Kroatië)

‘Tijdens het volgen van de nationale voorrondes passeren er veel liedjes die je aandacht niet kunnen houden. Het was dan ook een leuke verrassing om eens al lachend en zonder gène mee te kunnen dansen met You Will Never Break My Heart. Dit nummer staat in schril contrast met de vele serieuze inzendingen dit jaar. Kroatië had dus goud in handen om iets anders te doen dan al de rest. Het nummer is dansbaar en heeft een ethnisch kantje door het zingen in eigen taal en de keuze van instrumenten. Dat is echt helemaal mijn ding. Daarnaast brengt Indira leven in de act door haar energie, opvallende stem, maar vooral haar opvallende loopje. Zowel de choreografie als de outfits tonen aan dat ze het allemaal niet te serieus meent. Dat moet zeker ook kunnen tijdens het Songfestival! De grote verscheidenheid is namelijk een belangrijk deel van de succesformule van de liedjeswedstrijd. Is dit het beste wat de voorrondes te bieden hadden? Misschien niet, maar het was wel een heel goede aanvulling op de inzendingen van de andere landen geweest.’

play

Jasper: Cicciolina – Erika Vikman (Uuden Musiikin Kilpailu in Finland)

Elk Songfestival heeft een heerlijke guilty pleasure nodig. Rakata in Israël, of diva Neda Ukraden die in Servië Bomba zong … Die nummers hadden op dat vlak potentieel. Maar hét stiekeme meesterwerk was te horen in de voorronde van Finland. Die ontknoping volgde op 7 maart. Daags nadien hadden we Internationale Vrouwendag kunnen vieren met de overwinning van Erika Vikman en haar Cicciolina. Want de Finse bezingt in haar liedje de échte Cicciolina, de Italiaanse pornoster Ilona Staller die het tot in het parlement schopte. Op die manier wou Vikman een positieve hymne brengen over seks, in al zijn betekenissen. ‘Cicciolina is voor mij een symbool van moed, onafhankelijkheid en schaamteloze seksualiteit’, zei Erika over haar opvallende inspiratiebron. Het Finse publiek had zin in iets anders en gaf haar inzending de volle pot. De internationale jury’s zetten hun joker in, waardoor op het einde van de avond een zoveelste ballade gezongen door een man op de eerste plaats belandde. Vikman en haar dansende beren – bekijk dat optreden! – werden godbetert runner-up. Oh zo jammer, want deze Finse schlager in de eigen taal, inclusief een vleugje ABBA 2.0 en een act om duimen en vingers van af te likken had Finland veel meer kans gegeven op een topnotering in Rotterdam.’

play

Gunther: Make Me Human – Monique (Pabandom iš naujo! in Litouwen)

’Dit is zonde! Hoewel Litouwen nu een heel goede inzending heeft, was ik helemaal in de ban van dit nummer. Litouwen staat gekend om zijn vreemde keuzes en dit nummer kwam echt als een parel boven water. Hoe zo een klein nummer een grote impact kan maken. Het nummer vertelt een verhaal dat ook nog eens mooi op het podium werd neergezet. Sterk gezongen, sterke act; dit had hoge ogen kunnen gooien op het Songfestival. De Litouwse bevolking en jury gaven de voorkeur aan het leuke deuntje en dansje maar laten hier een klein meesterwerk liggen. De voorronde in Litouwen is meestal een slagveld al zat er dit jaar, in mijn beleving, niet al te veel soeps bij. Het hartje wat op het einde kwam kijken was wel het moment van heel het nummer dat de grootste impact heeft gemaakt.’

play

Joël: Me tana – Elvana Gjata (Festivali i Këngës in Albanië)

’Eindelijk eens een echt feelgoodnummer uit Albanië. De nationale finale staat erom bekend vaak en veel dramatische Balkan ballads voort te brengen, wat dit jaar helaas ook weer het geval was. Bijna altijd wint zo een soort nummer ook. Me tana gaf mij voor het eerst het gevoel dat Albanië hiermee wel eens hoge ogen zou kunnen gooien en een andere kant van het land zou kunnen laten zien. Een echt popnummer, met toch heel wat traditionele Albanese klanken. Naar mijn mening zou dit makkelijk een zomerhitje kunnen worden (toch zeker in Albanië). Wat we ook niet vaak zien is dat er wordt gedanst in de Albanese inzending, dat maakt het zo leuk om op een podium te zien. Vooral aan het einde als Elvana mee danst, zie je hoe erg ze er zelf ook van geniet. Heel erg jammer dat dit het Songfestival niet heeft mogen halen. Hopelijk keert de zangeres ooit terug met een zelfde soort catchy liedje.

play

Jonas: Bulletproof – Dotter (Melodifestivalen in Zweden)

Een maand lang ben ik in de ban geweest van dit nummer. Gedurende die periode was ik er dan ook rotsvast van overtuigd dat de winnaar van het Eurovisiesongfestival 2020 gekend was. Ik niet alleen, ook de bookmakers stonden met de ratings aan mijn kant. Kortom, alles leek in zijn plooi te vallen. Voor mij was dit het perfecte plaatje. Een prachtig – weliswaar commercieel – nummer gezongen door een bescheiden zangeres. Als kers op de taart kregen we er een uitmuntende lasershow bij, iets wat we nog niet vaak hadden gezien op het Songfestivalpodium. Ik denk dat kijkers die niet intensief bezig zijn met het festival dit ook zeer hard hadden kunnen appreciëren. De Zweedse voorronde, Melodifestivalen, heeft altijd wel enkele kwalitatief sterke inzendingen. Ik ontken ook niet dat ik hou van de uiteindelijk gekozen inzending. The Mamas met Move zijn fantastisch maar ik denk dat dat nummer zeer sterk in de lijn van vorig jaar ligt. Ik zeg hiermee niet dat Bulletproof een totale vernieuwing is op vlak van melodie of tekst, maar in combinatie met de artiest en staging, opteer ik toch voor Dotter. Het deed dan ook pijn toen ik zag dat het verschil tussen winst en verlies één punt bedroeg. Samenvattend vind ik dat dit toch één van de grootste parels is die we verloren hebben op weg naar het Eurovisiesongfestival.

play

Jonathan: Ringo Starr – Pinguini Tattici Nucleari (Sanremo in Italië)

‘De Italianen blijven met hun Sanremofestival elk jaar lang de beste Songfestivalvoorronde voortbrengen die geen voorronde is: Italiaanse muziek voor het Italiaanse publiek staat meer dan ooit centraal, zonder zich een moer aan te trekken wat de gemiddelde Fin of Tsjech daarover zou denken. En die aanpak blijkt te lonen, want het land eindigt quasi altijd in de top tien in de finale. Voor hun belegen ballade van dit jaar zullen de Italianen vast en zeker weer een toppositie in de wacht slepen en dat is ze van harte gegund, maar wat had ik liever gehad dat Ringo Starr dit jaar Sanremo gewonnen had! De goesting druipt van de artiesten af en het lied is zo verdraaid catchy dat het mijns inziens niet onaardig had gescoord in Rotterdam. Uit een eerder vlakke editie van Sanremo sprong dit lied er meteen uit, en helaas werd het slechts derde. Ik had niet gedacht dat ik het ooit zou zeggen, maar Ringo Starr zit voor altijd in mijn hart!’

play

Advertentie