De tweede van drie uitzendingen van Eurosong 2025 is achter de rug. Wat vond onze redactie ervan? In dit artikel laten vier van onze redacteurs hun persoonlijk licht schijnen.

Arne: ‘Een nieuwe pennenvriendin voor Mentissa’

‘Het zou een feesteditie moeten zijn, dit vijftigjarig jubileum van Eurosong. Helaas, de grandeur van vroeger is ver te zoeken in de twee afleveringen die de openbare omroep ineenflanste. Ik begrijp dan ook volkomen de ongemakkelijkheid in de ogen van Stefanie Callebaut tijdens de jodelcursus in Bazel. Voor wie het repetitieve mopje alsnog zou gemist hebben; het betreft de deelgemeente van het Oost-Vlaamse Kruibeke.

Na werkelijk alle clichés over Zwitserland doorworsteld te hebben, kregen de kandidaten uiteindelijk toch nog een workshop waar ze iets aan hadden. Een jamsessie met hun voorganger Gustaph, die de nieuwe lichting kandidaten enkele tips gaf. Oef, Stefanie en de zeven andere kornuiten zijn dan niet voor niks helemaal naar Bazel, bij Kruibeke (hahaha), gereden.

Dat de VRT de voorbije twee afleveringen grasduinde in het rijke Eurosong-verleden verdient dan weer wél complimenten. ‘Dat was vroeger toch beter dan nu’, moet menig kijker gedacht hebben. Hopelijk de programmamakers zelf ook. Nieuwe kans in 2027.

Tot slot deed Lize Marke ons verlangen naar mooiere dagen met haar inzending Als het weer lente is uit 1965. ‘Ik ken haar niet, ik was nog niet geboren’, merkte kandidate Mentissa pienter op. Van alle aanwezigen in de studio zal allicht enkel André Vermeulen nog levendige herinneringen hebben aan de zangeres uit Denderleeuw.

Helaas voor de gewezen commentator was de dame in kwestie er niet in lijve bij, maar had ze een brief gestuurd. Mentissa houdt er wel een nieuwe pennenvriendin aan over. Mooi!

De vier nummers die we in deze tweede aflevering voorgeschoteld kregen maakten me gelukkig wél blij en daar gaat het tenslotte over. Eén ding is zeker, België zal dit jaar niet tappen uit dat lege vaatje van Sennek, Hooverphonic en Mustii. Dat op zich vind ik al een verademing. Het is nog even afwachten hoe de nummers in beeld gebracht zullen worden, maar één en ander stemt me alvast heel vrolijk.

Vocaal is er nog het meeste werk aan de winkel bij Jelle van Dael. Monster zou perfect een Melfest-inzending kunnen zijn, maar de zang moet echt wel stukken beter. Meer ondersteuning van de backing vocals zal nodig zijn om dit nummer voller te laten klinken.

Mentissa kwam zelfzeker voor de dag met Désolée, een nummer dat meteen in mijn playlist terechtkomt. Wat een leuke, frisse verschijning is de voormalige winnares van The Voice Kids. Alleen jammer dat het nummer een abrupt, afgesneden einde kent, maar dit kan uiteraard nog herwerkt worden.

De prestatie van Stefanie Callebaut zou ik buitenaards durven noemen. Dat is nu wat men noemt: de longen uit je lijf schreeuwen. Met kop en schouders de beste zangeres van deze lichting, maar het nummer Gloria lijkt me iets te moeilijk voor het brede Songfestivalpubliek.

Save the best for last. Red Sebastian, alter ego voor Seppe Herreman, brengt met Strobe Lights een genre waarin België nog weleens zou kunnen stunten in Zwitserland. Zelfs zonder act is dit nummer al af. Benieuwd of het brave Vlaanderen de sprong durft wagen. Ik zeg alvast: doen!’

Dennis: ‘Benieuwd hoe Red Sebastian optreden gaat overtreffen’

‘Het is weer zaterdagavond! De snippets van de liedjes die we vanavond voor het eerst hoorden, klonken veelbelovend. Tijdens de tweede showcase van Eurosong 2025 hebben we de volledige liedjes nu gehoord.

Voor het zover was, volgden we de kandidaten weer tijdens hun uitje naar Kruibeke en net als in de uitzending van afgelopen week mochten de kandidaten weer wat van de Zwitserse muziekcultuur proeven.

Voor de jodelcursus in Kruibeke had VRT van mij geen budget hoeven reserveren, echt interessant werd het pas toen Gustaph, winnaar van Eurosong 2023, zijn potentiële opvolgers van tips kwam voorzien.

Wie Gustaph mag opvolgen, zal volgende week worden beslist. Ondanks dat ik vorige week Grace nog het Belgische Songfestivalticket gunde, mag dat ticket nu op naam van Mentissa komen.

Désolée is een modern, catchy popdeuntje, gezongen door een zangeres met een prachtige stem. Het nummer, dat me ergens doet denken aan de grote hits van Dua Lipa, gaat jurypunten binnenslepen. Veel jurypunten.

Klopt, dan zal ze eerst de halve finale moeten overleven waarin alleen het thuispubliek stemt, maar het nummer en de uitstraling van de zangeres zijn sterk genoeg om voldoende televotes in mei binnen te halen.

Neemt niet weg dat, mocht België volgende week niet voor Mentissa kiezen, ik teleurgesteld zal zijn. Want ook Red Sebastian heeft laten zien een kanshebber te zijn.

Bij laatstgenoemde ben ik wel erg benieuwd hoe hij in de finale zijn optreden uit de showcase gaat overtreffen. Van de acht acts zag de staging van Strobe Lights er voor nu het beste uit, maar te verwachten is dat de andere kandidaten hun act een upgrade geven ten opzichte van de uitvoering uit de showcases.

Hoe dan ook, het belooft volgende week een spannende avond te worden met zéker een aantal Songfestivalwaardige liedjes.’

Jonas: ‘Wie niet waagt, niet wint’

‘Dat was het dan. De twee eerste shows van Eurosong 2025 liggen achter ons. Het klinkt enigszins raar uit de mond van een Songfestivalfan, maar een show zonder inzet … Ik blijf het een raar gegeven vinden. Het positieve aan dit alles is dat we in ieder geval drie zaterdagavonden de aandacht vestigen op het Songfestival. Maar ook vandaag duurde het opnieuw langer dan nodig.

Na twee shows kunnen we wat mij betreft wel besluiten dat er dit jaar geen slechte nummers zijn in onze preselectie. Elk nummer heeft op zich wel iets dat mij boeit of aantrekt. Het ene uiteraard wat meer dan het andere. Maar tegelijkertijd is het na twee shows ook te vroeg om definitief te bepalen wie naar Bazel mag voor België.

Nu het visuele aspect op het Songfestival mogelijk nog meer doorweegt dan het hebben van een goede song, kan je immers weinig conclusies trekken op basis van een optreden op een podium van +/- 3 meter op 3 meter. Elke deelnemer heeft in ieder geval potentieel. Afwachten wat 1 februari brengt.

Maar laat ik nog niet vooruitlopen op volgende week en mij tot de songs van vanavond beperken. Voor Zita Wauters was het allemaal ‘zot goed’. Wat mij betreft kom je met alle vier van de songs van vanavond in ieder geval wel weg in een halve finale op het Eurovisiesongfestival.

Je weet in ieder geval: als we één van deze vier sturen, sturen we iets waarmee we ons niet zullen belachelijk maken. Of ze elk kans zouden maken om door te stoten, is weliswaar nog een ander verhaal.

Eén iemand stak er met kop en schouders boven uit: Strobe Lights van Red Sebastian. Wat een opvallende inzending zou dat zijn voor België! Al was het maar het atypische karakter van dergelijke song op een Songfestivalpodium.

Toegegeven, misschien ben ik zo enthousiast door het visuele gegeven. Hij is de enige die daar op vandaag al aan heeft gedacht. Maar ook vocaal zit het goed. Het komt in het begin misschien iets te traag op gang. Na enkele tonen deed het nummer me trouwens ook meteen denken aan Minn hinsti dans van Paul Oscar (IJsland, 1997). Dit sturen zou een gok zijn … Maar wie niet waagt, niet wint!

Désolée van Mentissa, die trouwens een prachtige cover van Rise Like a Phoenix bracht, is dan weer de girlbop die je wel vaker ziet passeren in de meimaand. Goed nummer, een uitstekende zangeres, maar is de song van die aard om voldoende stand te houden met het oog op een hoge notering?

Daarvoor volgt het lied een beetje een ‘te rechte lijn’. Ik mis enkele uithalen, een paar momenten die je bij de keel grijpen … Een sterke song voor de radio, voor een overwinning op het Songfestival weet ik het nog niet meteen.

Stefanie Callebaut brengt met Gloria waarschijnlijk het meest opmerkelijke en artistieke nummer van de hoop. Om één of andere reden doet het me denken aan de Songfestivalinzending van Georgië uit 2014. Daar was ik absoluut geen fan van. Gloria kan me op zich wel boeien. Dat komt ook door het intense optreden van de zangeres. Een Songfestivalwinnaar is het wel niet.

Monster van Jelle van Dael is wat mij betreft de minste van de vier voor het Eurovisiesongfestival. Ik bleef om één of andere reden wat op mijn honger zitten. Ook aan die outfit is wat werk. Misschien weet ze mij nog te verrassen tijdens de finale.

Ik kijk in ieder geval uit naar volgende week!’

Matthias: ‘Niet mijn genre, maar het krijgt mijn stem’

‘Jelle van Dael heeft een lied dat ik haar zeker op het Songfestival kan zien brengen. Het is een typisch Songfestivallied, maar dat is meteen ook mijn bemerking. Het springt er voor mij niet boven uit. Het is zeker een goed lied, dat wel, maar ik denk niet dat we er potten mee zouden breken in Bazel.

Jelle is een heel goede zangeres, al had ik het idee dat ze niet alle noten even goed had. Natuurlijk kan de liveshow nog een heel ander beeld geven. De kandidaten zullen die avond op hun best willen zijn en zullen ook de act tonen die ze mogelijk meenemen naar Zwitserland.

Aan goede zangers en zangeressen is zeker geen gebrek dit jaar. Ook Mentissa is een topzangeres, die in Bazel zeker punten zou scoren bij de jury’s. Ik denk dus dat de kans eerder klein is dat we dit jaar deen Songfestivalblauwtje lopen.

Een lied in een van onze landstalen sturen, mag wat mij betreft zeker nog eens. Al denk ik dat de gemiddelde Vlaming denkt ‘Het is aan ons dit jaar, dus we sturen geen lied in het Frans’.

Het is een aanstekelijk lied, eentje dat zin geeft om te bewegen en mee te zingen. Alleen denk ik dat het lied ook snel weer vergeten zal zijn bij de Songfestivalkijker, zeker bij een startpositie in de eerste helft van de show. Het steekt er niet boven uit.

De tweede van de vooraf opgenomen Eurosong-shows is muzikaal duidelijk de betere van de twee. Ook op de zang van Stefanie Callebaut heb ik niks aan te merken. Haar lied zou ook zeker zijn fans hebben, maar ik denk niet dat het op een Songfestivalpodium moet staan. Het is iets te weinig mainstream om op een Songfestival te scoren, al mag Stefanie mij zeker het tegendeel bewijzen als zij gekozen zou worden.

Ik zal meteen eerlijk zijn, het lied van Red Sebastian is niet mijn genre. Desondanks kan ik het een goed lied noemen, de beste keuze die we kunnen maken voor het Songfestival. Het lied begint even rustig, om na een aantal seconden al los te barsten. Seppe heeft een fantastische stem, die sowieso veel punten zal krijgen van de jury’s.

Ik weet dat de jury’s tegenwoordig pas in de finale hun zeg mogen doen, maar als we hem sturen, zie ik hem landsliden door de halve finale. Zijn lied zou een feest zijn in de zaal.

Ook voor de kijkers thuis wordt het een feestje. De manier waarop alles in beeld gebracht is, is nu al af en kan alleen nog maar beter worden met de tientallen camera’s van een Eurovisiesongfestival. Mijn stem volgende week zal dan ook naar Red Sebastian gaan.’

Dit is een persoonlijke opinie op naam van de auteurs. Heb je zelf een prikkelende opinie over het Songfestival? Laat ze ons weten via [email protected].