Grote prijs van het Eurovisielied 1959
Jurystemming (100%)
In 1959 organiseerde het NIR voor het eerst een groots opgezette preselectie in meerdere etappes met meerdere liedjes. In oktober 1958 had het NIR bekendgemaakt dat er een open selectie zou komen. De omroep zou zelf componisten én zanger(e)s(sen) aanspreken om deel te nemen.
Op 1 en 8 februari 1959 werden tussen 21.25 en 22.25 uur twee halve finales met telkens negen liedjes uitgezonden op radio en televisie, waarvan een geheime vakjury er telkens slechts één aanduidde dat naar de finale van 15 februari mocht.
Herentals, Antwerpen en Ukkel
De drie uitzendingen werden gepresenteerd door Jan Theys en vonden respectievelijk plaats vanuit bioscoop Funkis in Herentals, danstempel Apollo in Antwerpen en het cultureel en artistiek centrum in Ukkel.
Acht artiesten vertolkten de in totaal achttien songs: drie door Jean Walter, twee door Al Verlane, Bob Benny, Enny Denita, Eric Franssen, Jo Leemans en Rina Pia en een door Frieda Linzi. In de eerste halve finale stemden negen juryleden door hun favoriet een punt te geven, in de tweede was het er een minder.
Unanieme keuze
De finale van 15 februari, met dus slechts twee kandidaten, werd net als in 1957 afgewerkt in een bestaand variétéprogramma van het NIR. De TV maakt muziek was inmiddels afgevoerd en had plaatsgemaakt voor de sporadisch uitgezonden Show Band Show.
Tussen optredens van een Duits bigbandorkest onder leiding van Kurt Edelhagen en de Nederlandse muzikanten Tom Erich en Eddy Christiani zongen Leemans en Benny nogmaals hun competitielied.
Een elfkoppige vakjury maakte zich kenbaar tijdens de uitzending, maar de namen zijn niet bekend. We weten alleen dat ze unaniem koos voor Hou toch van mij.
‘Een bloednuchtere parodie’
Als we de recensies in de vaderlandse pers mogen geloven, was het niveau van de deelnemende liedjes abominabel. De krant Gazet van Antwerpen schreef daags na de eerste halve finale: ‘De kijker met een fijnere smaak was geneigd te denken dat het hier wellicht om een bloednuchtere parodie in superdroge humorstijl ging. Helaas, was het dat maar geweest.’
Ook de geheimzinnigheid over de identiteit van de juryleden en de manier waarop het NIR liedjes had gekozen (‘op bestelling’ in plaats van een open inschrijving) zorgden voor veel wrevel.
1e halve finale (1 februari 1959)
# | Deelnemer(s) | Nummer | Punten | Plaats |
---|---|---|---|---|
1 | Al Verlane | Alles is nu voorbij | 0 | 5 |
2 | Rina Pia | De klokkentoren | 0 | 5 |
3 | Eric Franssen | Twee harten, één gedachte (amore...) | 0 | 5 |
4 | Bob Benny | Riviera-riviera | 1 | 3 |
5 | Jo Leemans | Levenssymphonie | 5 | 1 |
6 | Enny Denita | Zoals heerlijk als nu (zoals nu) | 1 | 3 |
7 | Jean Walter | Mijn liedje is uit | 0 | 5 |
8 | Jean Walter | Als ik je verlaat | 2 | 2 |
9 | Terry Lester | Voor u alleen | 0 | 5 |
2e halve finale (8 februari 1959)
# | Deelnemer(s) | Nummer | Punten | Plaats |
---|---|---|---|---|
1 | Enny Denita | Zingeling | 0 | 6 |
2 | Bob Benny | Hou toch van mij | 4 | 1 |
3 | Jo Leemans | Wij moeten dankbaar zijn | 0 | 6 |
4 | Al Verlane | In d'eenzaamheid | 0 | 6 |
5 | Terry Lester | Eens in het leven | 0 | 6 |
6 | Frieda Linzi | Weekend melodie | 1 | 2 |
7 | Eric Franssen | Liefde | 1 | 2 |
8 | Jean Walter | Alles is nu voorbij | 1 | 2 |
9 | Rina Pia | Een wiegje in witte satijn | 1 | 2 |
Finale (15 februari 1959)
# | Deelnemer(s) | Nummer | Plaats |
---|---|---|---|
1 | Jo Leemans | Levenssymphonie | 2 |
2 | Bob Benny | Hou toch van mij | 1 |
Op het Songfestival 1959 werd Bob Benny gedeeld zesde. Lees meer op onze geschiedenispagina: