Grote prijs van het Eurovisielied 1959

logo
Datum
15-02-1959
Locatie
Ukkel
Presentatie
Jan Theys
Stemsysteem

Jurystemming (100%)

 In 1959 organiseerde het NIR voor het eerst een groots opgezette preselectie in meerdere etappes met meerdere liedjes. In oktober 1958 had het NIR bekendgemaakt dat er een open selectie zou komen. De omroep zou zelf componisten én zanger(e)s(sen) aanspreken om deel te nemen.

Op 1 en 8 februari 1959 werden tussen 21.25 en 22.25 uur twee halve finales met telkens negen liedjes uitgezonden op radio en televisie, waarvan een geheime vakjury er telkens slechts één aanduidde dat naar de finale van 15 februari mocht.

Herentals, Antwerpen en Ukkel

De drie uitzendingen werden gepresenteerd door Jan Theys en vonden respectievelijk plaats vanuit bioscoop Funkis in Herentals, danstempel Apollo in Antwerpen en het cultureel en artistiek centrum in Ukkel.

Acht artiesten vertolkten de in totaal achttien songs: drie door Jean Walter, twee door Al Verlane, Bob Benny, Enny Denita, Eric Franssen, Jo Leemans en Rina Pia en een door Frieda Linzi. In de eerste halve finale stemden negen juryleden door hun favoriet een punt te geven, in de tweede was het er een minder.

Unanieme keuze

De finale van 15 februari, met dus slechts twee kandidaten, werd net als in 1957 afgewerkt in een bestaand variétéprogramma van het NIR. De TV maakt muziek was inmiddels afgevoerd en had plaatsgemaakt voor de sporadisch uitgezonden Show Band Show.

Tussen optredens van een Duits bigbandorkest onder leiding van Kurt Edelhagen en de Nederlandse muzikanten Tom Erich en Eddy Christiani zongen Leemans en Benny nogmaals hun competitielied.

Een elfkoppige vakjury maakte zich kenbaar tijdens de uitzending, maar de namen zijn niet bekend. We weten alleen dat ze unaniem koos voor Hou toch van mij.

‘Een bloednuchtere parodie’

Als we de recensies in de vaderlandse pers mogen geloven, was het niveau van de deelnemende liedjes abominabel. De krant Gazet van Antwerpen schreef daags na de eerste halve finale: ‘De kijker met een fijnere smaak was geneigd te denken dat het hier wellicht om een bloednuchtere parodie in superdroge humorstijl ging. Helaas, was het dat maar geweest.’

Ook de geheimzinnigheid over de identiteit van de juryleden en de manier waarop het NIR liedjes had gekozen (‘op bestelling’ in plaats van een open inschrijving) zorgden voor veel wrevel.

1e halve finale (1 februari 1959)

#Deelnemer(s)NummerPuntenPlaats
1Al VerlaneAlles is nu voorbij05
2Rina PiaDe klokkentoren05
3Eric FranssenTwee harten, één gedachte (amore...)05
4Bob BennyRiviera-riviera13
5Jo LeemansLevenssymphonie51
6Enny DenitaZoals heerlijk als nu (zoals nu)13
7Jean WalterMijn liedje is uit05
8Jean WalterAls ik je verlaat22
9Terry LesterVoor u alleen05

2e halve finale (8 februari 1959)

#Deelnemer(s)NummerPuntenPlaats
1Enny DenitaZingeling06
2Bob BennyHou toch van mij41
3Jo LeemansWij moeten dankbaar zijn06
4Al VerlaneIn d'eenzaamheid06
5Terry LesterEens in het leven06
6Frieda LinziWeekend melodie12
7Eric FranssenLiefde12
8Jean WalterAlles is nu voorbij12
9Rina PiaEen wiegje in witte satijn12

Finale (15 februari 1959)

#Deelnemer(s)NummerPlaats
1Jo LeemansLevenssymphonie2
2Bob BennyHou toch van mij1

Op het Songfestival 1959 werd Bob Benny gedeeld zesde. Lees meer op onze geschiedenispagina:

ESC 1959 – Cannes – Final

Advertentie