Welkom op onze liveblog! Vanavond volgt redacteur Jonas de tweede halve finale van het 68e Eurovisiesongfestival voor jou op de voet. We zien deze avond zestien kandidaten aan het werk, waaronder de Belgische vertegenwoordiger Mustii & Joost Klein uit Nederland. Drie landen uit de Big Five, die al een plek in de finale hebben, komen ook aan bod. Petra Mede en  Malin Åkerman, presentatrices van dienst, nemen opnieuw de presentatie voor hun rekening. Geniet van het wervelend spektakel, dat zullen de redactieleden van Songfestival.be ook doen. Stay tuned en vergeet niet om geregeld deze pagina te vernieuwen!

EINDE VAN DE TWEEDE HALVE FINALE:

De show wordt afgesloten door de Herreys met Diggi-Loo Diggy-Ley. De drie gebroeders wonnen het Eurovisiesongfestival exact 40 jaar geleden.

Bedankt om te kijken & te lezen! Tot zaterdag voor de grote finale van het Eurovisiesongfestival 2024.

RESULTATEN:

Deze tien landen stoten door naar de grote finale:

• Letland (voor het eerst sinds 2016!)
• Oostenrijk
• Nederland
• Noorwegen
• Israël
• Estland
• Zwitserland
• Georgië (voor het eerst sinds 2016!)
• Armenië

België sneuvelt in de tweede halve finale. We zien Mustii dus niet terug in de grote finale van zaterdag.

TIME TO VOTE!

Tijdens de pauze krijgen we een interactieve sing-a-long met ex-winnaressen Charlotte Nilsson (vandaag Perrelli), Sertab Erener en Helena Paparizou. Het is voor mij de eerste keer ooit dat we zo een interval act krijgen waarbij het publiek zo betrokken wordt. Na de recaps is er een montage van enkele iconische liedjes die sneuvelden in preselecties, met onder meer een vermelding voor Lys Assia die in 1956 deelnam en nadien in 2012 nog in de Zwitserse voorronde stond. The Best of (almost) Eurovision is een mooi eerbetoon aan de geschiedenis van het Songfestival.

Vervolgens doet Petra Mede weer wat ze goed doet: zingen en dansen. In een nieuw lied waarin de draak wordt gestoken met Zweden (op het Songfestival) doet ook Charlotte Perrelli actief mee, net als Lynda Woodruff, het typetje van Sarah Dawn Finer dat we net als Petra ook al in 2013 en 2016 zagen. Käärijä brengt vervolgens een ingekorte versie van Cha Cha Cha. Op het einde van de act riep de Fin ook nog ‘No war!‘.

NEDERLAND | Joost Klein – Europapa

Tijd voor het laatste land: onze noorderburen. Dit jaar brengen ze Joost Klein naar het festival met Europapa. Volgens sommigen een nummer met een verdoken pro-Europese boodschap, voor de zanger vooral een ode aan zijn ouders. Die ode, en de daarbij horende emoties, kwamen ook terug op het podium.

In aanloop naar dit festival spraken mensen uit de entourage van Joost over een ongezien optreden, zelfs een nieuwe vorm van maandlanding werd in de mond genomen. Die uitspraken stemmen toch niet overeen met wat het uiteindelijk geworden is. Een feestje was het wel. Het publiek ging volledig mee in het verhaal en Europa leerde het hakken kennen.

“Joost Klein, droom groot”, ik kan alleen maar blij zijn dat ook Joost zijn droom vanavond in vervulling is mogen gaan. Winnen lijkt Nederland niet (meer) te doen, maar zaterdag mag Joost het nog een keer allemaal opnieuw beleven.

NOORWEGEN | Gåte – Ulveham

De Noren brengen iets speciaal naar het Songfestival dit jaar: Noorse folk met een donker kantje. Ulveham zou geïnspireerd zijn op enkele oude Noorse middeleeuwse gedichten. Opvallend is het vast en zeker wel.

Gunnhild Sundli, de leadzangeres van Gåte, is op vocaal vlak misschien wel de beste van de klas vanavond. Hoewel de drie minuten voorbij zijn gevlogen, voelde ik mij minder betrokken  in het verhaal dan ik in het verleden al gevoeld heb.

Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat er eigenlijk geen echte achtergrond is. Het LED-scherm staat wat mij betreft te ver weg om een sfeer te creëren die ze tijdens hun nationale finale in Noorwegen makkelijker konden bereiken. Deze act heeft een donker kantje en zou voornamelijk zwart als kleur moeten hebben, maar komt door de open ruimte achteraan het podium niet volledig meer tot zijn recht.

We zien de groep hoe dan ook terug zaterdag!

ISRAËL | Eden Golan – Hurricane

Het is waarschijnlijk de meest controversiële inzending van de avond: Eden Golan uit Israël. Eden staat – zoals Dons eerder vanavond – in een cirkel. Deze keer werden een paar spots toegevoegd.

De zangeres wordt op het podium omringd door vijf dansers die via allerhande bewegingen een verhaal proberen te vertellen. Wit is de hoofdkleur van het optreden, zowel in de kledij als door de cirkel. Op een bepaald moment zien we ook een wereldbol op de achtergrond.

Na een tijdje verlaat Eden de cirkel en wandelt ze rond op het podium richting het publiek. De hoge noten klonken niet even zuiver, maar voor het overige viel er vocaal weinig op aan te merken. Eden leek wel zenuwachtig.

Aan het optreden van het optreden was er behoorlijk wat rumoer in de zaal. Afwachten of Israël de finale haalt.

ITALIË | Nebulossa – ZORRA – FINALIST

Een nieuwigheid dit jaar: landen uit de Big Five mogen ook live optreden in de halve finale. Op die manier krijgen ze ook de nodige aandacht bij de kijker, maar opgelet: stemmen voor Italië kan niet! 

Dit jaar brengen de Italianen Angelina Mango met La noia naar het Songfestival.

ESTLAND | 5miinust & Puuluup – (Nendest) narkootikumidest ei tea me (küll) midagi

Nendest narkootikumidest ei tea me küll midagi, oftewel ‘we weten niets over deze drugs’ in het Nederlands, is de langste titel ooit op het Songfestival. Proficiat, Estland!

Daarmee is voor mij dan ook alles gezegd. Ikzelf was grote fan van deze inzending. Op een iets kleiner podium, zoals tijdens de Estse voorronde Eesti laul, kregen de heren mij wel mee. Op het grote podium in Malmö komt deze inzending gewoon niet meer tot zijn recht.

Het ziet er allemaal nogal vlak uit. Net alsof er helemaal niet werd nagedacht over het optreden. Ook vocaal klinken de groepsleden niet allemaal even zuiver. Hiermee hadden ze een pak meer kunnen doen. Soit, misschien denkt stemmend Europa hier anders over. Het publiek leek in ieder geval laaiend enthousiast.

BELGIË | Mustii – Before the party’s over

Tijd voor onze Belgische kandidaat: Mustii. Het optreden van vanavond werd de afgelopen week al duchtig geanalyseerd in de Belgische media. Het draaiende platform – dat in tegenstelling tot gisteren tijdens de repetitie wel zijn werk doet – en de kenmerkende microfoons zijn opnieuw van de partij.

Vocaal zit het vanavond al bij al wel snor. Mustii lijkt de twijfels van de afgelopen weken achter zich gelaten te hebben. Op het einde van het optreden leek hij ook blij.

Het is goed om te zien dat de RTBF heeft nagedacht over de sfeerschepping voor deze inzending. Er wordt, vooral tijdens de laatste minuut, goed gespeeld met het licht- en camerawerk. Iets wat ook wel nodig is om de aandacht van de kijker te (blijven) trekken. Tegelijkertijd maskeert het ook het feit dat Mustii gedurende die laatste minuut eigenlijk gewoon op het podium staat en er weinig tot niets gebeurt. Tegelijkertijd mis ik wel het nodige vuur. Letterlijk misschien: na al het vuur uit Georgië blijf ik op mijn honger zitten.

Zien we België nog een keer op zaterdag? Dat ticket richting de finale moet toch haalbaar zijn. Hopelijk geeft Mustii de bookmakers lik op stuk na de dalende trend van de afgelopen weken.

In onze ooghoek zagen we trouwens ook nog een verdoken boodschap van onze Belgische vertegenwoordiger. Op zijn arm staat ‘PEACE’.

GEORGIË | Nutsa Buzaladze – Firefighter

Firefigther, het is mijn persoonlijke guilty pleasure van deze editie. Al bij al kan je het nummer allesbehalve baanbrekend noemen, maar dit is voor mij toch een voorbeeld van het feit dat de zanger het allemaal enkele niveaus hoger kan tillen.

Vocaal valt er allemaal weinig af te dingen. Nutsa Buzaladze nam het afgelopen decennium al deel aan tal van talentenjachten. Zingen kan de Georgische wel. Ook het visuele pakket werkt dit jaar. De kijker wordt, onder meer door het nodige vuur op het podium, aan het scherm gekluisterd. Je wil dit echt wel blijven volgen.

In 2024 lijken de puzzelstukjes eindelijk nog een keer in elkaar te vallen voor Georgië. Het vel van de beer verkoop je best niet vooraleer hij geschoten is, maar het land lijkt voor het eerst sinds 2016 een Songfestivalfinale te bereiken.

SAN MARINO | Megara – 11:11

Opvallende vaststelling: San Marino wordt dit jaar vertegenwoordigd door de Spaanse groep Megara. We krijgen dus twee Spaanse nummers op een rij.

Vorig jaar zaten deze vrolijke jongens en meisjes nog in de Spaanse voorronde Benidorm Fest, zij het zonder succes. Dit jaar ging de groep andere oorden opzoeken: Una voce per San Marino 2024, een ellenlange voorronde. Uiteindelijk was het daar wel bingo.

Eigenlijk valt deze inzending nog wel te pruimen. Vestimentair vallen ze hoe dan ook het meeste op vanavond, de puntschouders van Joost Klein – die straks nog komt – kunnen aan deze outfits niet tippen.

Over het optreden lijkt nagedacht. Kenzy, de lead zangeres, begint al zittend aan het optreden. Zwart en roze zijn duidelijk de dominante kleuren van het optreden. Na het begin wordt het wel enigszins warrig. Ook vocaal klinkt het niet altijd even goed. Er leek zelf even een probleem te zijn met haar oortje. De kans is groot dat we dit niet meer terugzien.

SPANJE | Nebulossa – ZORRA – FINALIST

Een nieuwigheid dit jaar: landen uit de Big Five mogen ook live optreden in de halve finale. Op die manier krijgen ze ook de nodige aandacht bij de kijker, maar opgelet: stemmen voor Spanje kan niet! 

Dit jaar sturen de Spanjaarden Nebulossa naar het Songfestival. De leadzangeres heeft de afgelopen hard gewerkt. Vocaal klinkt dit een pak beter in vergelijking met de nationale finale. Het publiek is ook mee en schreeuwt al duchtig ZORRA. Dit wordt een feestje zaterdagavond!

LETLAND | Dons – Hollow

Letland stuurt Dons naar het Songfestival dit jaar. De zanger staat helemaal alleen op het podium. Hij bracht wel een cirkel mee uit Letland. Zelf heeft hij een opmerkelijke blauwe outfit aan. Op zich gebeurt er voor de rest weinig op het podium.

In vergelijking met wat we voordien op ons bord kregen, is dit het eerste ‘zacht’ nummer. En dat doet het nummer geen goed. Het nummer kabbelt verder. Op zich is het allemaal niet slecht, maar of het voldoende is.. Het valt te betwijfelen. Op het einde van het nummer is Dons zichtbaar emotioneel. Hopelijk heeft de zanger genoten van zijn moment!

Na Armenië volgt een korte pauze. De act van Letland moet in elkaar worden gezet. De gastvrouwen begroeten Eurofans in hun eigen taal. Ze beklemtonen dat het publiek uit alle hoeken van Europa komt.

ARMENIË | Ladaniva – Jako

Hoewel je er als niet-Armeense kijker niks van begrijpt, heeft de inzending in ieder geval een positieve invloed op het gemoed. Ladaniva weet met Jako de juiste energie over te brengen op het podium. Het is energiek en aanstekelijk. Je begint spontaan mee te zingen met het makkelijke refrein. Zoals Peter van de Veire opmerkt: daar word je gewoon héél gelukkig van!

Opnieuw mijn complimenten voor de Armeniërs: een inzending die volledig in het Armeens wordt gezongen. Het is een unicum op het Songfestival!

DENEMARKEN | SABA – Sand

Een inzending waarvan je denkt: ‘Eigenlijk is dit zo slecht nog niet!’. Maar daarmee is dan ook alles gezegd. Technisch gezien is dit drie minuten lang hetzelfde… liedje. Met enkele visuele effecten proberen de Denen het geheel wel nog iets of wat op te fleuren, maar volgens mij zal het onvoldoende zijn.  Jammer voor SABA, want op zich is ze vocaal niet slecht.

OOSTENRIJK | Kaleen – We will rave

De Oostenrijkers proberen een echt feestje te brengen op het podium. En het publiek is mee. Met haar We will rave katapulteert Kaleen ons terug naar de jaren 90. Eurodance is terug van weggeweest! Ook deze zangeres doet tijdens haar optreden de nodige turnoefeningen. Al bij al, redelijk impressionant.

Vocaal is Kaleen evenwel niet de sterkste van de avond. Ook zij is, net zoals de Tsjechische zangeres, goed ondersteunt door backing vocals. Afwachten op Europa haar een ticketje naar de finale gunt.

FRANKRIJK | Slimane – Mon amour – FINALIST

Een nieuwigheid dit jaar: landen uit de Big Five mogen ook live optreden in de halve finale. Op die manier krijgen ze ook de nodige aandacht bij de kijker, maar opgelet: stemmen voor Frankrijk kan niet! 

Slimane doet het dit jaar volledig in het wit. Zijn Mon Amour werd in november van afgelopen jaar al aangekondigd, maar is nog steeds even vers. De zanger weet ook hoe hij het publiek om zijn vinger moet draaien. Hij eindigt in de hogere regionen zaterdag.

Na het vijfde land brengt Malin Åkerman een hommage aan de Noorse zanger Jahn Teigen, overleden in 2020, die in 1978 laatste eindigde met nul punten en later nog enkele keren terugkeerde. Petra introduceert een montage van enkele andere iconische Songfestivalinzendingen die op de allerlaatste plaats eindigden in de finale. 

TSJECHIË | Aiko – Pedestal

We blijven in Centraal-Europese sferen: de Tsjechen sturen dit jaar Aiko naar het Songfestival. Begin december won ze de Tsjechische voorronde. Veel tijd om te oefenen had de zangeres dus wel, en gelukkig maar. Zes maand geleden klonk het zeer vals, vandaag is dat een pak beter.

Vocaal mag het dan wel beter klinken, toch hoeven we niet onder stoelen of banken te steken dat de backing vocals ook het nodige werk doen, heavily assisted zoals ze zo mooi in het Engels zeggen. Vooral in het refrein.

De act blaast me om eerlijk te zijn wel weg. Het nodige vuur op het podium was in ieder geval aanwezig.

ZWITSERLAND| Nemo – The Code

Daar hebben we de grote favoriet van deze halve finale: Nemo met The Code. Het nummer lijkt – wanneer je het voor het eerst hoort – een rommeltje. Een samenraapsel van drie verschillende genres. Dat was althans mijn eerste gevoel. Benieuwd of de gemiddelde kijker er ook zo over denkt. Ondanks die eerste reactie, ben ik ook overstag gegaan.

Over de act is duidelijk nagedacht: Nemo staat op een schijf/cirkel die heen en weer draait. Balans en evenwicht zoeken, typisch Zwitsers dus. Het is hetgeen wat we voornamelijk zien tijdens de drie minuten, maar vervelen doet het niet. Vocaal is het – zoals gewoonlijk – ongelooflijk sterk. Het lijkt net of je studio versie aan het beluisteren bent. Ook het publiek weet de hoge noten en de act te appreciëren.

Over de outfit is de afgelopen dagen al veel inkt gevloeid. You love it or you hate it, maar oordeel vooral zelf. Zaterdag heb je in ieder geval de tijd om die mening nog te herzien, want ook deze inzending zien we vast en zeker terug in de grote finale.

GRIEKENLAND| Marina Satti – Zari

Na Albanië gaan we naar Griekenland. Zij doen het wel nog een keer in eigen taal voor de verandering. De Grieken hebben wat te vieren trouwen: 50 jaar geleden namen ze voor het eerst deel aan dit liedjesfestijn. In 2005 wonnen ze voor het eerst met Helena Paparizou, de zangeres die we tijdens de postcard op het scherm zagen verschijnen.

Dit jaar proberen ze een gooi te doen naar die overwinning met een sensatie uit eigen land: Marina Satti. Een atypische inzending, dat is het minste wat je hierover kan zeggen. Tegelijkertijd ook zeer aanstekelijk. Het mag dan wel in het Grieks gezongen worden, toch zorgt het  “Ta-ta-ta”-gedeelte ervoor dat je ook als buitenlandse kijker volledig mee bent. Vocaal was het – vooral in het begin –  niet altijd even zuiver. Daarbij vergat Marina soms om de microfoon bij haar mond te houden. De Instagram Live was misschien niet de beste manier om dit te openen.

Om het helemaal een Griekse touch te geven namen ze in de choreografie ook de handkerchief op. Iets ypisch Grieks, maar in Vlaanderen beter gekend onder het Les lacs du Connemara-gewijs zwaaien met een witte servet/zakdoek. Op een lokaal trouwfeest in Zwevegem of op het Songfestivalpodium in Malmö, het is allemaal mogelijk.

Marina valt wel op tijdens het optreden. Haar felle kledij staat ze – letterlijk, maar ook figuurlijk – in het middelpunt tussen haar dansers. Het ziet er kleurrijk uit en klinkt allemaal heel fris, ondanks het feit dat het een nummer is dat wordt gevormd uit verschillende onderdelen en snelheden.

We zien de Griekse wel terug komende zaterdag!

ALBANIË| Besa – Titan

Vorig jaar gaf ik de Albanezen in deze liveblog nog een mooi compliment. Ze blijven vaak trouw aan hun eigen taal, iets wat je niet altijd ziet op het Songfestival. Dit jaar gooien ze het over een andere boeg met een Engelstalige inzending. Het had anders kunnen zijn, want haar nationale finale in Albanië won ze met Zemrën N’dorë, een song in het Albanees.

Maar goed, genoeg over het verleden, vanavond brengt Besa Titan. Vocaal valt hier bijzonder weinig op aan te merken. De drie danseressen proberen het geheel op te fleuren en de lichtblauwe – of is het appelblauwzeegroen? – brengt wat kleur.

Maar is het allemaal wel goed genoeg? Afgezien van het einde gaat het lied eigenlijk nergens echt heen. Noem mij gerust een zeurkous, maar opnieuw: de Engelse taal helpt hier opnieuw niet veel bij. Het nummer komt en gaat.

Zien we dit terug in de finale? Mijn antwoord is eerder pessimistisch.

MALTA| Sarah Bonnici – Loop

Net zoals afgelopen dinsdag openen we de tweede halve finale met een jonge vrouw uit een Zuid-Europees land die een fijn pop nummer brengt: Sarah Bonnici uit Malta. Mevrouw Bonnici heeft duidelijk goed geluisterd (en gekeken) naar Chanel (ESF 2022) en Eleni Foureira (ESF 2018), ex-deelnemers die de eerste halve finale mochten openen.

Sarah brengt Loop, en eerlijk gezegd: het nummer blijft wel hangen. Een luchtige schijf die komt, maar nadien ook weer gaat. Het optreden vormt de perfecte opener van de avond. Glitters, vuurwerk, een dance break en een complexe turnoefening met blinddoek om, wat wil je nog meer op het Songfestival?! Met de uithaal op het einde kreeg ze het publiek in ieder geval volledig mee.

Baanbrekend kan je het allemaal niet noemen, maar de act is wel wat dit nummer nodig heeft. Ik hou een positief gevoel over, maar het zal kantje boord worden voor de Maltese: net wel of net geen finale.

OPENING | TWEEDE HALVE FINALE

Good evening, Europe! De gezegende tonen van het Te Deum klinken in tal van huiskamers doorheen Europa. Vooraleer we live richting Malmö gingen, kreeg de Vlaamse kijker volgend bericht op VRT1 te zien:

Beginnen doen we met een korte terugblik op de halve finale van afgelopen dinsdag. De tien gelukkigen die een ticket naar de finale wisten te bemachtigen, krijgen de nodige airplay. Nadien volgen de gastvrouwen van de avond: Petra Mede en Malin Åkerman. Zij beginnen al liggend in een zonnebank, een verwijzing naar het optreden van Loreen van vorig jaar. Voor de gelegenheid hebben ze de tekstjes lichtjes aangepast.

Na amper zes minuten beginnen we aan de eigenlijke show.