De nationale preselecties voor het Eurovisiesongfestival 2023 zijn inmiddels achter de rug. Tijd om terug te blikken op enkele pareltjes die het podium in Liverpool nooit zullen halen. Onze redacteurs laten een voor een in hun kaarten kijken.

Arne: Ulrikke – Honestly

‘Veel van onze lezers zullen mij ongetwijfeld gek verklaren wanneer ik zeg dat niet Alessandra Mele, maar wel Ulrikke Brandstorp mijn favoriet was bij Melodi Grand Prix. Het is nog altijd doodzonde dat Ulrikke in 2021 niet gerecycleerd werd als Noorse inzending. Haar nummer Attention uit het coronajaar 2020 bezorgt me nog steeds kippenvel. Ook met Honestly weet de Noorse mij opnieuw te raken, ook al zijn niet alle noten loepzuiver gezongen. Toegegeven, het nummer klinkt belegen en gedateerd, maar desalniettemin blijf ik ervan overtuigd dat een ouderwetse krachtige ballade met stevige uithalen thuishoort op het Songfestivalpodium. En ja, eerlijk is eerlijk, mijn gunfactor bij Ulrikke ligt nu eenmaal bijzonder hoog. Ik hoop dan ook vurig dat we de zangeres ooit op het Eurovisiesongfestival mogen zien schitteren.’

Dennis: Tiril – Break It

‘Alessandra Mele vertegenwoordigt Noorwegen tijdens het aankomende Eurovisiesongfestival in Liverpool en was ook mijn favoriet tijdens de Noorse preselectie Melodi Grand Prix. Naast haar winnende Queen of Kings trok ook nog een ander nummer uit deze voorronde mijn aandacht. Ik heb het over Break It, gezongen door zangeres Tiril Beisland. Het nummer wist vanuit de derde halve finale niet door te stoten naar de finale, maar wist wel een mooie plek in mijn afspeellijst te bemachtigen. Ondanks dat Noorwegen een goede keuze heeft gemaakt door Alessandra te sturen, probeer ik me toch voor te stellen hoe Break It op het grote Eurovisiepodium zou klinken en er uit zou zien. Het einde van het nummer is perfect voor een vocaal uitpakkende Tiril, koortjes op de achtergrond en een vuurwerkgordijn om u tegen te zeggen.’

Jasper: Agoney – Quiero arder

‘Wat deze Spanjaard bracht in Benidorm Fest is alles wat ik op het Songfestival wil horen en zien. Moest ik (in mijn dromen) zelf deelnemen aan het festival, zou het met zo’n inzending zijn. Met als extraatje nog een dragqueen. Nog een dragqueen?, was de repliek van een niet nadergenoemde hoofdredacteur van een Songfestivalnieuwssite. Om je maar te zeggen: niet iedereen zit op Agoney te wachten. Spanje koos uiteindelijk voor een nummer dat heel, euhm, ‘Spaans’ is, terwijl deze clubsong universeler is, meer toegankelijk. Maar ook een tikkeltje rauw. Het lied start mysterieus, Agoney pakt de camera en op het juiste moment valt die heerlijke dance beat in. En dan zijn we vertrokken voor een optreden dat niet had misstaan op een awardshow. Misschien krijgen de artiest en zijn Alana Dante-achtige rode latexpak die kans nog. Want in Liverpool is hij nooit geraakt.’

Jonas: Filip Baloš – Novi plan drugi san

‘Vorig jaar ging ik voor het mooie Zorja van Zorja. Dit jaar ga ik opnieuw voor een Servische inzending die het net niet gehaald heeft. Pesma za Evroviziju was opnieuw kwalitatief zeer sterk, al stond mijn keuze na alle nummers te beluisteren op zich al vrij snel vast. Novi plan drugi san is een nummer dat blijft hangen. Het heeft een eigentijdse toets, al zijn er ook oudere elementen aanwezig. Een relatief simpel optreden, waar hij blijkbaar maar een uurtje over zou hebben nagedacht, maar toch voldoende om geboeid naar te kijken. Of het veel potten had gebroken in Liverpool zullen we nooit weten. Het had in ieder geval een mooie notering gehad in mijn persoonlijke top 3. Ik hoop alvast op een terugkeer in 2024!’

Jonathan: OLLIE – Venom

‘Hoewel ik fan ben van de Estse ALIKA, ben ik de runner-up in preselectie Eesti Laul 2023 toch nog veel meer genegen. Venom is een heerlijk vintage rocknummer dat niet had misstaan op Meteora, het legendarische album van Linkin Park uit 2003. Daarmee is er meteen de kritiek dat de song inderdaad eerder oudbakken is, maar voor mij, een oude ziel in een niet meer zo jong lichaam, drukt dat de pret allerminst. De iets te overdadige visuele effecten tijdens het live optreden in de voorronde waren voldoende om mijn maag te doen omkeren en zullen een aanzienlijk deel van de Estse kijkers en stemmers eerder hebben afgeschrikt dan aangemoedigd om te stemmen. Dat is zeer jammer, want in het deelnemersveld voor Liverpool was Venom een unieke inzending geweest met, wat mij betreft, grote kansen op een zeer fraaie eindnotering. Hopelijk keert zanger OLLIE volgend jaar terug naar het Eesti Laul-toneel met een even goede of zelfs nog betere song, maar met iets soberdere visuals.’

Matthias: Anna Oxa – Sali

‘Voor de hand liggend zou geweest zijn dat ik voor Chérine gekozen had, die volgens mij België gegarandeerd een top drie plaats had bezorgd. Ook Jone met Ekko inni meg uit de Noorse MGP was een optie. Een nummer met een aanstekelijke beat, dat drie minuten feest oplevert. Uiteindelijk ben ik toch weer voor de Italiaanse muziek gegaan, met een van mijn jaarlijkse ontdekkingen uit Sanremo. Een emotionele ballade die mij meteen raakt, gezongen door een zangeres met een sterke stem. Zeker de opbouw naar het refrein en het refrein zelf vind ik sterk. Schandelijk genoeg werd Anna een plaats onderaan het klassement toebedeeld, al was dat voor mij als trouw Sanremo-volger geen verrassing. Het Italiaans ben ik jammer genoeg nog niet machtig, dus heb ik op moeten zoeken waarover Anna zingt. Het is blijkbaar een ‘lied van de ziel‘ over de zoektocht naar spirituele bevrijding en verlossing en die ziel voel ik wanneer Anna zingt. Ze zingt over hoe de wereld vol is van leugens en misleiding en roept ons op ons ervan te bevrijden om onze vrijheid en innerlijke stem terug te vinden. De ziel is helder en puur, daar kan ik het alleen maar mee eens zijn.’

Matty: Theoz – Mer av dig

‘Bruisend van energie en enthousiasme bracht Theoz Mer av dig op Melodifestivalen in Zweden. Hij veroverde mijn hart met het catchy nummer en de heel toffe choreografie die je vanuit je zetel volledig deed meebewegen. Sinds ik het gehoord heb blijft het een oorwurm en blijft hij voor mij, naast Loreen haar Tattoo een terechte kandidaat voor het Songfestival. Hopelijk waagt hij één van de volgende jaren nog eens zijn kans in Zweden! Ondanks zijn 18 jaar straalt hij veel zelfvertrouwen uit, oogt hij professioneel en brengt hij veel charme en positieve vibes. We zullen sowieso nog van hem horen! Zijn hit zal ik de komende dagen en weken alvast nog genoeg afspelen. Mer av dig, Theoz!’

Philip: Chérine – ça m’ennuie pas

‘Een act voor het Junior Eurovisiesongfestival? Niet toonvast? Ja en ja, maar toch. Dit is mijn absoluut favoriete voorrondenummer van dit jaar. Eigentijds en energiek. Hiermee was België ongetwijfeld in de  hoogste regionen van de linker kolom terecht gekomen op 13 mei. Op voorhand getipt door heel Europa om Eurosong te winnen en het dan jammer genoeg niet halen op de avond zelf door een verkeerd stemmend publiek. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt bij onze nationale selectie. Een spijtige zaak omdat nu het grootste deel van Europa nooit zal weten wat voor geweldig energieke en sympathieke verschijning Chérine is. Het nummer is een ongelofelijke oorwurm en het staat bij mij, twee maand na Eurosong, nog steeds op repeat. Ik hoop dat ze volgend jaar opnieuw een poging doet om België te vertegenwoordigen, ze kan perfect voor de RTBF naar het festival, met een even sterk nummer als ça m’ennuie pas!’

Sven: Kiana – Where Did You Go

‘Under the stars, that’s where I found you. Artiesten die met zo’n zinnetje uitpakken in hun lied kunnen bij mij alvast niets verkeerds doen. Ok, toegegeven, het liedje Where Did You Go barst misschien niet van de originaliteit, maar voor mij hoeft dat ook niet altijd. Het is heel licht verteerbaar, zomers, positief en dansbaar. Soms is er niet meer nodig en eigenlijk kijk ik nog altijd het liefst naar het Eurovisiesongfestival voor dit soort liedjes, zeker na de overdaad aan ballades en zwaarbeladen nummers van de laatste jaren. Bij het begin van het liedje moet ik ook wel denken aan Dua Lipa die met een of andere dj een zomerhitje in elkaar geknutseld heeft. In het stemgeluid van Kiana hoor ik trouwens eveneens wel het timbre van Dua. Extra punten krijgt Kiana voor haar zelfvertrouwen, strakke danspasjes en guts om dit op 16-jarige leeftijd al klaar te spelen. Nog een paar extra zanglesjes, een goede modeontwerper en een iets eigentijdsere beat en ze zingt (en danst) de sterren van de hemel op Melodifestivalen en misschien wel het Songfestival zelf binnen een aantal jaar. Ik zie mij in ieder geval in gedachten wel al zitten op een zonnig dakterras op een of ander Grieks eiland deze zomer met dit hitje op de achtergrond.’

Thomas: Anica Russo – Once Upon a Dream

‘Duitsland had dit jaar een sterke voorronde. Dat speelde misschien in het nadeel van Anica Russo. Haar nummer kreeg een onverdiend lage score in de televoting. Het publiek zette haar op een gedeelde laatste plaats. Nochtans zou deze krachtige ballad zomaar de titelsong van de volgende Bondfilm kunnen zijn! De internationale jury wist haar wel naar waarde te schatten. Ze haalde een mooie tweede plaats bij hun stemmen, maar dat mocht niet baten voor het eindresultaat in Unser Lied für Liverpool. Met haar afgewerkte act had dit zeker en vast een mooie plaats behaald in Liverpool. Hopelijk zien we haar in de toekomst nog terug in de voorronde en krijgt ze dan wel de waardering die ze verdient.’