België

BELGIETURIN 2022TURIJN 2022 REPETITIES

Onze recensie van tweede repetitie Jérémie Makiese in Turijn

Op vrijdag 6 mei, met heel wat vertraging in het Italiaanse programma, mocht onze Belgische Songfestivalhoop voor de tweede en laatste keer het podium van de PalaOlimpico bestijgen voor een individuele repetitie. Hierna is de laatste rechte lijn naar de tweede halve finale van volgende week donderdag 12 mei ingezet. Hieronder lees je ons verslag van Jérémies tweede keer in Turijn.

Elk land wordt traditiegetrouw voorafgegaan door een postkaartfilmpje, waar dit jaar een geanimeerde drone genaamd Neo bij elk filmpje de kijkers meeneemt doorheen een ander mooi Italiaans plekje. Het Belgische optreden wordt voorafgegaan door beelden van de stad Perugia. Tussen de dronebeelden door worden beeltenissen van onze Belgische zanger afgebeeld op gebouwen. Het geheel oogt wat vreemd en onnatuurlijk.

En dan natuurlijk het optreden zelf. Jérémie begint helemaal alleen op het podium, dat aanvankelijk blauw is gekleurd. Hij draagt nog steeds het opvallende zilverkleurige vestje en daaronder een basic ogende jeansbroek.  Nadien wordt hij langzaam maar zeker vergezeld door vier dansers die een fraaie choreografie uitvoeren die evenwel niet altijd heel goed past bij het lied.

Jérémie is vandaag helaas niet honderd procent stemvast. Al vanaf het begin zijn de vocalen soms twijfelachtig, al gaat hij nooit echt in de mist en blijft het binnen de perken van het aanvaardbare. De zanger mist kracht en energie in zijn stem om er een opvallend optreden van te maken. We hopen dat hij zijn stem spaart voor de grote avond. Daarnaast maakt hij vandaag verrassend weinig oogcontact met de camera en de kijker, al zit dat veel beter in de cruciale laatste minuut van het optreden. Ook hier staan de backings op band.

Helemaal aan het einde van het lied, wanneer het uitdooft, lijken alle spots in de PalaOlimpico op hem gericht. Daardoor verdwijnen hij en zijn dansers volledig in de lichtshow, wat voor een redelijk ongemakkelijk visueel einde zorgt. Bij de tweede beurt van Jérémie en zijn team is dit gelukkig al beter.

Op basis van deze tweede repetitie lijkt een finaleplek voor België haalbaar, maar allesbehalve een gedane zaak. De tweede halve finale is gekenmerkt door landen met drukke visuele optredens. De eerder brave Belgische performance kan opvallen door de klasse en eenvoud, maar kan er net zogoed door verloren gaan.

Opvallend: bij de derde en laatste run-through stopt Jérémie na enkele seconden met zingen omdat hij beweert iemand anders in zijn oortje te horen praten. Enkele minuten later begint hij opnieuw en brengt hij een vergelijkbaar optreden met dat van eerder vandaag, zonder noemenswaardige wijzigingen in positieve of negatieve zin. Wel is het kleine voorval illustratief voor de talloze technische problemen waar de Italiaanse organisatie al dagen mee worstelt, en die al verschillende delegaties parten heeft gespeeld.

Bekijk een fragment van de Belgische repetitie:

play