Gothenburg 1985

logo
Datum
04-05-1985
Locatie
Gothenburg
Aantal deelnemers
19
Terugkerende landen
Griekenland, Israël
Terugtrekkende landen
Joegoslavië, Nederland
Presentatie
Lill Lindfors
Stemsysteem

Elk land gaf 1 tot 12 punten, zonder 9 en 11, aan zijn top-10

Winnaar
Bobbysocks! - La det swinge (Noorwegen)

Na de twintigste, mocht de Zweedse omroep SVT nu ook de dertigste editie van het Eurovisiesongfestival organiseren. Voor de gaststad werd uitgeweken naar Göteborg, in het zuiden van het land. Het Scandinavium was met achtduizend plaatsen een van de grootste zalen die tot dan toe had dienstgedaan voor de wedstrijd.

Over 1985

De uitzending startte met een kort filmpje van de gaststad, waarna de kijker de zaal in werd geloodst. Lill Lindfors, de presentatrice van de avond die in 1966 nog tweede was geëindigd op het songfestival in Luxemburg, ging in tegen de traditie en zong eerst een eigen nummer, My Joy is Building Bricks of Music, alvorens ze de kijkers verwelkomde, uitsluitend in het Engels. Ze borduurde verder op de lossere presentatiestijl die haar voorgangster het vorige jaar had ingezet. Lys Assia, de winnares uit 1956 was de speciale gaste die ook aan bod kwam tijdens de opening.

Lill Lindfors

De postkaartfilmpjes dit jaar waren mini-documentaires met als bedoeling het opwaarderen van de status van de componisten en tekstschrijvers van de liedjes. In de filmpjes waren zij namelijk te zien, genietend van een van de bezienswaardigheden die Göteborg rijk was. Lindfors leidde voor elk liedje de dirigent en artiest(e) in. Het grote podium van dit jaar had links het orkest en rechts een groot stuk met verschillende bollen waar de artiesten hun ding op en mee konden doen.

Net als vorig jaar waren er negentien landen op het appel, maar er waren enkele wissels: Griekenland had er weer eens zin in en keerde terug, en Israël zag geen conflict met een feestdag en kon ook terugkeren. Dat kon niet gezegd worden van Joegoslavië en, voor het eerst Nederland, die thuisbleven: de Joegoslaven herdachten het overlijden van president Tito, toen exact vijf jaar geleden, en de Nederlanders namen niet deel door de Dodenherdenking voor de Tweede Wereldoorlog. De Ieren mochten de avond op gang trekken en hadden gekozen voor zangeres Maria Christian, die ongewild media-aandacht had gekregen toen was uitgelekt dat ze leed aan een ziekte waardoor ze langzaamaan blind zou worden. Duitsland was de torenhoge favoriet, in die mate dat er op de dag van de uitzending in wedkantoren enkel nog maar gewed kon worden dat het land niet zou winnen. De groep Wind gaf een gelikt optreden van haar vredesnummer Für alle, maar wist toch niet genoeg juryleden te overtuigen om een tweede Duitse zege op te strijken.

Voor het eerst sinds zeven jaar won er nog eens een nieuw land: het vaak zo getergde Noorwegen had dit jaar alle registers opengetrokken en gekozen voor Hanne Krogh, die in 1971 al voorlaatste was geëindigd voor Noorwegen, en Elisabeth Andreassen, een half-Zweedse zangeres die in 1982 voor haar andere vaderland al had deelgenomen als lid van Chips. Met het nummer La det swinge kreeg het duo Bobbysocks! een ovatie van het Zweedse publiek in het Scandinavium. Na 26 deelnames was het eindelijk raak voor de Noren.

Bobbysocks!

In totaal stuurden niet minder dan acht landen artiesten met songfestivalervaring: de Zweedse Kikki Danielsson, wier titel Bra vibrationer ofwel ‘Sterke vibraties’ controverse opriep, had drie jaar geleden samen met de eerder vermelde Andreassen deelgenomen als lid van Chips. Voor Cyprus nam Lia Vissi deel, zes jaar nadat ze als lid van Elpida voor Griekenland op het songfestivalpodium had gestaan. In Oostenrijk deed zanger Gary Lux, twee jaar eerder nog lid van de groep Westend, nu solo mee. Net als het Noorse duo hadden ook de twee Zwitserse kandidaten al deelgenomen: Pino Gasparini was in 1977 al zesde geëindigd als lid van de Pepe Lienhard Band, en Mariella Farré had in 1983 al een gooi naar de zege gedaan. Ireen Sheer nam voor de derde keer deel, en voor de derde keer voor een ander land. In 1974 had ze Luxemburg vertegenwoordigd, in 1978 Duitsland, en nu stond ze er voor Zwitserland als lid van een zeskoppige gelegenheidsgroep met Franse, Duitse, Nederlandse en Britse leden. Voor Italië namen net als in 1976 Al Bano en Romina Power deel. Denemarken werd voor het tweede opeenvolgende jaar vertegenwoordigd door het duo Hot Eyes, ditmaal zelfs vergezeld door het negenjarig dochtertje van de zanger, al leek dat hen veel punten te kosten in vergelijking met hun vorige deelname. Voor Israël tenslotte nam Izhar Cohen deel, de winnaar uit 1978. Hij behoorde opnieuw tot de favorieten, maar kwam met zijn opzwepende Olé, Olé niet verder dan een vijfde plek.

België en Nederland

België werd, na veel getouwtrek, vertegenwoordigd door Linda Lepomme. De BRT had aanvankelijk operazangeres Mireille Capelle gestrikt om voor ons land te zingen. Zij had haar zinnen gezet op een nummer geschreven door Hugo Claus, maar dat zag de BRT niet zitten. Capelle trok zich terug, en te elfder ure vond de omroep Linda Lepomme, die bereid was een liedje te zingen van twee BRT-huiscomponisten. Pas op 1 april werd Laat me nu gaan voorgesteld aan het publiek. In Göteborg wist Lepomme enkel de Turkse jury te charmeren met haar ingetogen nummer. België eindigde opnieuw op de allerlaatste plaats.

Linda Lepomme

Nederland bleef zoals gezegd thuis, en nam voor het eerst in de songfestivalgeschiedenis niet deel.

De pauze en de punten

In de pauzeact van dit jaar speelden enkele oude knarren Zweedse klassiekers, maar het was het daaropvolgende moment dat de geschiedenisboeken der songfestival inging: de lichten in de zaal vielen enkele seconden uit, waarna Lill Lindfors het podium begon te betreden. Ze bleef echter ‘per ongeluk’ achter een haak hangen met haar jurk, waardoor ze plots in haar ondergoed op het podium stond. Na enkele seconden bleek dat ze nog een tweede, nieuwe jurk droeg, die ze tot jolijt van het publiek onthulde. ‘Ik wilde jullie alleen maar wakker maken’, grijnsde ze, terwijl ze zich begaf naar het scorebord en de puntentelling in gang zette.

Die werd aanvankelijk gedomineerd door Duitsland, maar Zweden en Noorwegen werkten hun weg naar de top. Noorwegen werd in het tweede deel van de stemming overladen met topscores, terwijl Duitsland vaak puntenloos achterbleef. Uiteindelijk won Bobbysocks! comfortabel, maar wel met de laagste winnende score ooit: slechts 123 punten, waarvan weliswaar acht topscores. La det swinge en de Engelstalige versie, Let it swing, bereikte enkel de top van de hitlijsten in Noorwegen en België. In de rest van Europa werd het een bescheiden hitje, dat een niet al te lange indruk naliet.

Het scorebord

Resultaten

Details totaal
Artiest Pos Pt. # HF Pos Pt. #
1 123
iefidkesfrbedeilitgbchseatlugr
12412121212126126121271
13 - - - -
2 105
ieficydkesfrbeptilnogbselu
4101210108107781810
10 - - - -
3 103
iefidkesfrtrbedeilitnogbchatlu
101282747864126845
16 - - - -
4 100
iefidkesfrtrbeptdeilitnochseatlugr
5755610665287104284
14 - - - -
5 93
iecydkesfrptdeitnogbchseatlugr
85481257510572762
11 - - - -
6 91
ficydkesfrtrbeptdeilitnogbchseat
173435884812335710
1 - - - -
7 78
ficydkesfrtrbeptilatlu
610112582124612
12 - - - -
8 60
iedkfrbedeilnogbchselugr
371410102101345
17 - - - -
9 58
iecyestrilitgbchsegr
666317721010
2 - - - -
10 56
ficytrptilitgbchseatlugr
54133102463312
6 - - - -
11 41
cyfrbeptdeitnoseat
3103162655
4 - - - -
12 39
ficydktrbeptdenoseatlugr
326654151123
15 - - - -
13 37
dkfrptdeilitnoat
241035148
18 - - - -
14 36
ieficytrptgblugr
281122416
5 - - - -
14 36
iefiesbedenogbch
723121812
7 - - - -
16 15
ieitchgr
1338
3 - - - -
16 15
cyes
87
19 - - - -
18 9
trgr
27
9 - - - -
19 7
tr
7
8 - - - -

Advertentie