Twee dagen na de halve finale, waar maar liefst achttien landen waren afgevallen, vond op zaterdag 12 mei de finale plaats van het tweeënvijftigste Eurovisiesongfestival. Nog voor deze editie werd bekend gemaakt dat de uiteindelijke winnaar of winnares een promotour langs verschillende Europese landen kreeg, op kosten van de EBU en sponsors. Tussen 16 en 21 mei zou de laureaat zingen in Denemarken, Zweden, Griekenland, Spanje, Nederland en Duitsland.
Over 2007
De finale begon met een filmpje van de winnaars van vorig jaar, Lordi, dat eindigde in de Hartwell Areena zelf. Snel daarna al kwamen de presentatoren op het podium. Jaana Pelkonen en Mikko Leppilampi verwelkomden de kijkers in het Engels en Frans, waarna de liedjes konden beginnen.
Jaana Pelkonen & Mikko Leppilampi
Zoals in de vorige jaren stonden veertien van de 24 landen automatisch in de finale. De landen van de Grote 4 deden het wederom verschrikkelijk en eindigden allen bij de laagste zes landen. De Spaanse boyband, de Franse punk en de Duitse bigband eindigden allen onderaan. Dat gold ook voor de Britse vliegtuigstewards van Scooch, die door commentator en presentator Terry Wogan eerst verkeerdelijk was uitgeroepen tot runner-up van de Britse voorronde, alvorens dan toch tot winnaar gekroond te worden. Flying the Flag (For You) werd voorlaatste, maar kreeg wel twaalf punten… uit voormalige kolonie Malta.
Ook het gastland boerde slecht: na de opleving van Lordi eindigde Finland zoals gebruikelijk weer meer onderaan, ditmaal dankzij zangeres Hanna. Andere rechtstreeks geplaatste landen deden het veel beter dan vorig jaar: de olijke Verka Serduchka uit Oekraïne werd tweede, inclusief haar niet te misverstane oproep ‘Russia goodbye’, en net daaronder eindigden uiterlijk de Russische meisjes van Serebro met hun pikante act van Song #1. Het werd #3. De eerste plek was weggelegd voor Marija Šerifović uit Servië, die geflankeerd werd door vijf achtergrondzangeressen om haar ballade Molitva te zingen. Na eerder met verve de halve finale te hebben gewonnen, bleef de zangeres ook het bonte geweld uit Oekraïne voor, en slaagde ze erin ook hier te zegevieren.
Marija Šerifović
De Macedonische Karolina was de enige terugkerende deelneemster in deze finale. Zij verloor vijf plekken in vergelijking met de halve finale en werd nu veertiende. Ook Magdi Rúzsa, Alenka Gotar en Bonaparti.lv deelden in de klappen: Hongarije, Slovenië en Letland verloren respectievelijk zeven, acht en elf plekken. Meer succes was er voor Bulgarije, dat het voor het eerst goed deed en zelfs een plekje steeg in de finale, naar de vijfde plek. De Wit-Russen deden het dan wel drie plaatsjes minder goed, het blijft het beste resultaat ooit voor het land tot hiertoe op het Songfestival, en dat dankzij zanger Dmitry Koldun. Stress was er vooral bij Natalia Barbu uit Moldavië: zij moest in de top tien van het klassement eindigen om al haar reiskosten terugbetaald te krijgen van de lokale staatsomroep. Uiteindelijk eindigde ze op een tiende plek, en kreeg ze alles netjes terugbetaald.
België en Nederland
Zowel België als Nederland waren uitgeschakeld in de halve finale en mochten zo niet deelnemen aan de finale van het ESF 2007.
De pauze en de punten
De pauzeact werd verzorgd door de bekende groep Apolyptica, die een medley zong van haar bekendste nummers. Nadien begon de stemming, die meer dan ooit werd gedomineerd door burenstemmen tussen landen uit de Balkan, het Sovjetblok en Scandinavië. Aanvankelijk was het een strijd tussen de top drie, maar Šerifović kon zich tijdig lostrekken van de concurrentie om te winnen. Molitva was het eerste niet-Engelstalige winnende Songfestivalnummer sinds 1998, toen elk land nog in zijn eigen taal moest zingen, en het was ook de allereerste keer dat een debuterend land de wedstrijd won. Ondanks die records en de Europese promotour, brak Molitva nergens potten in de hitlijsten, en werd het nummer door het modale publiek meteen weer vergeten.
Het scorebord
In april 2008 lekten de resultaten van de finale van het Songfestival 2007 in het scenario dat er 50/50-stemming gebruikt zou zijn, met per land dus een gelijk gewicht van de stemmen van televoters en de jury’s. Hoewel televoting verplicht was in elk land sinds 2004, moest elk land nog steeds een vakjury hebben om te dienen als punten voor het geval dat er een probleem was met de televoting. Servië zou zijn zege behouden, maar Rusland zou een plekje stijgen en Oekraïne zou pas vierde eindigen. Hongarije zou zes plekken winst boeken en zesde eindigen, en ook Letland zou met een achtste plek flink varen bij 50/50-stemming. Maar geen land baatte er zoveel bij als Duitsland, dat maar liefst dertien plekken winst zou boeken en op een zesde plaats terecht zou komen. Aan de andere kant verloor Bulgarije vijf plekken, Roemenië zeven, Armenië acht en Turkije zelfs tien. Deze resultaten bevestigden alleen maar de roep om meer inspraak voor de jury’s. En al zou het enkele jaren duren alvorens er volledige 50/50-stemming was, de roep zou wel degelijk gehoord worden.