Nu het terug wat rustiger is in de wereld van het Songfestival en we wachten op nieuwe ontwikkelingen voor een volgende editie, hebben we tijd voor een nieuwe reeks. In De 12 punten van … vroegen we aan een bekende Vlaming of bekende Nederlander zijn of haar top drie allertijden van het Songfestival. Natuurlijk vertelden ze ons ook waarom nu juist deze drie nummers.

We sluiten deze reeks af met Guy T’Sjoen. Bekend uit de reeks Topdokters en als kandidaat in De Slimste Mens Ter Wereld. Guy is androloog–endocrinoloog en diensthoofd van het Centrum voor Seksuologie en Gender in het UZ Gent. Hij is ook het hoofd van de opleiding Endocrinologie aan de Universiteit Gent. Hij speelt een grote rol in de rechten voor transgenders als voorzitter van de European Professional Association for Transgender Health. Hij schreef ook mee aan de richtlijnen voor transgenderzorg. Naast zijn wetenschappelijke publicaties, schreef Guy ook zelf een boek, Onder de gordel: Verhalen van de mannendokter. Dit jaar nog verscheen het boek, Het Transgenderboek. Een samenwerking waarin Guy samen met collega’s verschillende thema’s bespreekt. Met zo een drukke agenda maakte hij, als grote fan, toch graag tijd voor ons vrij. Hier is zijn top drie doorheen de jaren.

3. Sakis Rouvas – Shake It – Griekenland 2004

‘Kalispera Sakis’, al zei een bekende Nederlandse presentator het net iets anders. Deze zanger heeft niet de beste stem, maar het te korte t-shirt, very low waist jeans, de backflip deden de temperatuur in de zaal en in Europa stijgen naar midzomerse Griekse temperaturen. Het Songfestival zorgde voor de aangename kennismaking met de sterren van de Griekse pop, Anna Vissi (1980, 2006 ), Katy Garbi (1993), Antique (2001), Helena Paparizou (2005) en Loukas Giorkas (2011). Maar Sakis deed net als Helena een moderne versie van de sirtaki in de dansroutine, zoals het hoort, en daarom is hij mijn nummer drie.

2. Imaani – Where Are You – Verenigd Koninkrijk 1998

Ze kon echt niet op tegen Dana International die avond, en jammer genoeg is het nummer van Imaani een beetje vergeten geraakt. Zo’n combinatie van een trieste tekst en een uptempo nummer maakt zo’n popnummer altijd wat specialer. Edsilia Rombley (Nederland 1998 en 2007) maakte er recent ook een indrukwekkende ballade van. Maar ook alle respect voor Dana! Zeggen dat ze mijn carrière bepaald heeft, is misschien wat overdreven, maar dat ze een Songfestivalheldin is, staat buiten discussie.

1. Azucar Moreno – Bandido – Spanje 1990

Deze zussen waren flink voor op hun tijd. Flamenco en pop werden in 1990 al samengebracht. Rosalía iemand? De valse start gaf nog wat extra drama aan het optreden, met de zeer lange intro die bijna een minuut duurde en de verveelde blikken van de zangeressen. Geen glimlach kon er af, maar naar het einde toe sleurden deze torera’s in volle overdrive en passie de kijkers als afgematte stieren naar de finale. Tegelijk Spanje zeer dankbaar voor onder meer Remedios Amaya in 1983, Anabel Conde in 1995 en Pastora Soler in 2012.