Algemeen
Ook deze liedjes waren nooit te horen op Songfestival (2019-2000)
In de hele geschiedenis van het Eurovisiesongfestival waren precies 1564 liedjes te horen uit maar liefst 52 verschillende landen. Normaal zouden daar dit jaar nog eens 41 liedjes aan worden toegevoegd. Door het coronavirus zullen de liedjes van dit jaar echter nooit op een Songfestival gebracht worden. Het gebeurde in het verleden al vaker dat een inzending het festival zelf nooit haalde door opvallende redenen. De laatste keer is niet eens zo lang geleden.
2019 – Oekraïne – MARUV – Siren Song
De Oekraïnse zangeres MARUV won de nationale finale, Vidbir 2019, in het Oost-Europese land. De finale werd al erg ongemakkelijk gemaakt door de winnares van het Songfestival in 2016, Jamala, die in de jury zetelde. Zo stelde ze haar de nadrukkelijke vraag: ‘Crimea is Ukraine?’, dat naderhand voor veel opschudding zorgde. MARUV kon uiteindelijk niet tot een akkoord komen met Oekraïense omroep UA:PBC. Voor het ticket naar Tel Aviv zou ze haar concerten in Rusland moeten afzeggen, wat ze weigerde. Ook andere deelnemers aan Vidbir 2019 weigerden in te gaan op het aanbod. Oekraïne besloot uiteindelijk om zich terug te trekken van deelname.
2017 – Rusland – Julia Samoylova – Flame Is Burning
Rusland had de intentie om deel te nemen aan het festival in Kiev in 2017. Ook de kandidaat werd al intern gekozen. Julia Samoylova zou het lied Flame Is Burning gaan zingen. Echter werd de zangeres de toegang tot Oekraïne verboden. Ze zou na de annexatie van het Oekraïense De Krim door Rusland in 2014 hebben opgetreden op het schiereiland. De Oekraïense autoriteiten verboden alle artiesten die er na hebben opgetreden de toegang. Rusland kreeg nog de kans om een andere artiest te sturen, maar weigerde dit aanbod. Julia werd het jaar erna opnieuw intern gekozen om deel te nemen in Lissabon met het lied I Won’t Break.
2016 – Malta – Ira Losco – Chameleon
Ira Losco won in 2016 de nationale finale in Malta met haar lied Chameleon. Na afloop bekende de zangeres dat ze open zou staan om het lied deels of compleet te veranderen als dat de winstkansen van het eiland zou vergroten. De Maltese omroep PBS stond dit toe in het reglement. In maart werd bekend dat na het herschrijven van Chameleon en het schrijven van negen andere liedjes werd gekozen voor een van die laatste. Walk On Water vertegenwoordigde Malta in Stockholm en werd daar twaalfde in de finale.
2016 – Roemenië – Ovidiu Anton – Moment of Silence
Roemenië hield in 2016 een nationale finale, die werd gewonnen door Ovidiu Anton met zijn lied Moment of Silence. In de maand voor het festival werd het land plots gediskwalificeerd door de EBU vanwege grote achterstallige betalingen van het land voor het lidmaatschap. Roemenië kon niet meer op tijd haar schuld aflossen en moest dus verplicht thuis blijven.
2015 – Albanië – Elhaida Dani – Diell
Elhaida won eind 2014 Festivali I Këngës in Albanië en werd daarmee de inzending voor het Songfestival in Wenen met het lied Diell. De componist van het lied wilde na de winst echter niet dat het lied naar het Songfestival zou gaan en trok zich terug. Er werd nog snel een ander lied voor Elhaida gefabriceerd. In Wenen werd ze zeventiende in de finale met haar nieuwe nummer I’m Alive.
2015 – Duitsland – Andreas Kümmert – Heart of Stone
De Duitse zanger Andreas Kümmert gaf zich op om deel te nemen aan de Duitse voorronde Unser Song für Österreich. Hij won de finale met grote voorsprong van Ann Sophie die op de tweede plaats eindigde. Op het moment dat Andreas het woord kreeg om te vertellen hoe het voor hem voelde om Duitsland te mogen vertegenwoordigen, vertelde hij dat hij niet aan het Songfestival wilde deelnemen en zijn plaats zou afstaan aan Ann Sophie. De Duitse omroep kon niets anders dan het accepteren en stuurde Ann Sophie naar Wenen, waar ze helaas in de finale onderaan het scorebord eindigde met nul punten.
2013 – Bulgarije – Elitsa & Stoyan – Kismet
Bulgarije selecteerde in 2013 het duo Elitsa en Stoyan intern. In een tv-show traden ze op met drie liedjes. Het nummer Kismet kreeg evenveel punten als Samo shampioni. Kismet won de show doordat het meer punten van het publiek kreeg. Later bleek dat er bij de Bulgaarse omroep BNT een misverstand was ontstaan over een van de schrijvers. De omroep kon de rechten van het lied niet garanderen en het lied moest dus verplicht worden teruggetrokken. De tweede plaats, Samo shampioni, verving de inzending in Malmö, maar scoorde te weinig punten om naar de finale te gaan.
2013 – Noord-Macedonië – Esma & Lozano – Imperija
De Noord-Macedonische omroep MRT koos Esma en Lozano intern om het land te vertegenwoordigen in Malmö. Ook het lied Imperija werd intern geselecteerd als inzending. Drie maanden later werd bekend dat het lied zou worden vervangen vanwege onvrede met de inzending en de slechte commentaar van het Noord-Macedonische publiek. Al is de officieuze reden dat er in de videoclip monumenten te zien zijn die het Griekse volk als hun eigendom ziet. Esma en Lozano gingen naar Zweden met het lied Pred da se razdeni, maar konden de finale niet behalen.
2013 – Wit-Rusland – Alyona Lanskaya – Rhythm of Love
Alyona won eind 2012 de Wit-Russische nationale finale met Rhythm of Love. In januari meldde de omroep BTRC dat de mogelijkheid bestond dat een ander lied zou worden gekozen. In de tussentijd schreef Alyona aan verschillende liedjes, totdat in maart bekend werd gemaakt dat Solayoh de nieuwe inzending zou worden. In Malmö eindigde Alyona met Solayoh op de zestiende plaats in de finale.
2012 – Italië – Nina Zilli – Per sempre
In februari 2012 won Nina Festival di Sanremo met het lied Per sempre en mocht daardoor Italië vertegenwoordigen in Baku. Een maand later besliste de Italiaanse omroep RAI dat het lied werd gewijzigd. De reden werd niet bekendgemaakt. Nina ging naar Azerbeidzjan met het nummer L’amore è femmina (Out of Love) en werd daar negende in de finale.
2012 – Wit-Rusland – Alyona Lanskaya – All My Life
Alyona won de nationale finale in Wit-Rusland na een pauze van twee jaar. Ze won de televoting met ruime voorsprong. De jury koos echter voor de band Litesound. Tien dagen na de finale maakte de president van het land bekend een onderzoek te starten naar de televoting, nadat er geruchten gingen dat de zangeres en haar producer de televoting zouden hebben beïnvloed. De geruchten bleken waar te zijn, waardoor de runner-up Litesound met het lied We Are the Heroes naar Baku mocht.
2011 – Wit-Rusland – Anastasia Vinnikova – Born in Byelorussia
In februari 2011 werd bekend dat Anastasia naar Düsseldorf zou afreizen voor het land met haar lied Born in Byelorussia. Een maand later maakte het land bekend dat de tekst van het nummer zou worden aangepast, de nieuwe titel werd I Am Belarusian. De tekst refereerde teveel naar het Sovjet verleden. Een paar weken later kwam aan het licht dat in de zomer van het jaar ervoor het lied al eens voor publiek was gebracht. Het lied werd vervangen door de uiteindelijke inzending I Love Belarus.
2010 – Oekraïne – Alyosha – To Be Free
In 2010 hield Oekraïne zelfs twee keer een nationale finale, die werd ‘gewonnen’ door het lied I Love You, gezongen door Lazarovych. In maart, een week voor de deadline, maakte de Oekraïense omroep bekend vijf dagen later opnieuw een nationale finale te houden. De competitie zou niet eerlijk zijn verlopen. Echter moesten de plannen voor een nationale finale voor het einde van januari bekend zijn bij de EBU, dus had de zanger in beroep kunnen gaan. Ook zou Oekraïne gedwongen moeten thuisblijven als de omroep NTU er niet in zou slagen in die korte tijd een nieuwe show te organiseren. De omroep triomfeerde en kwam met Alyosha als winnares met het nummer To Be Free. Het lied leek echter te veel op Knock Me Out van Linda Perry en Grace Slick. Oekraïne kreeg uitstel om een nieuw lied in te sturen. Dit werd Sweet People, wat eigenlijk nog later dan afgesproken werd ingestuurd. Het eindigde op een tiende plaats in Oslo.
2010 – Wit-Rusland – 3 + 2 – Far Away
In 2010 besloot de Wit-Russische president dat hij de huidige deelnemende omroep BTRC niet capabel genoeg meer vond en stelde een nieuwe omroep, ONT, aan om de nationale finale te organiseren. Deze werd gewonnen door Artem Mihalenko met het lied Don’t Play In Love. De omroep was op dat moment geen lid van de EBU en de aanvraag zou pas in december, na de deadline voor 2010, worden besproken. Officieel mocht de nationale finale dus nooit refereren naar het Songfestival. In januari werd bekend dat BTRC toch intern zou selecteren. De groep die tweede werd tijdens de nationale finale van ONT, 3 + 2, werd geselecteerd met het lied Far Away. Een paar dagen voor de deadline werd toch nog besloten om een ander lied te kiezen door de slechte reacties op internet. De groep zong uiteindelijk het lied Butterflies in Oslo.
2009 – Georgië – Stefane & 3G – We Don’t Wanna Put In
Georgië had eigenlijk aangegeven het festival in Moskou te willen boycotten, vanwege de oorlog met Rusland om het Georgische gebied Zuid-Ossetië in 2008. Het wilde niet deelnemen aan een festival dat werd georganiseerd door een land dat de internationale wetten en mensenrechten overtreedt. De Georgische omroep GPB veranderde haar beslissing na gesprekken met de organisatie. Ook het winnen van het Junior Eurovisiesongfestival in 2008, waarin Rusland de topscore gaf aan Georgië, speelde mee in de beslissing. Er werd een nationale finale gehouden die werd gewonnen door Stefane & 3G met het lied We Don’t Wanna Put In. Het bevatte echter te veel politieke boodschappen en aantijgingen over Rusland en de titel zou teveel lijken op ‘We don’t want a Putin’. Georgië weigerde op aanvraag van de EBU de tekst te herschrijven en bleef in 2009 dus alsnog thuis.
2009 – Hongarije – Kátya Tompos – Magányos csónak
In februari 2009 maakte de Hongaarse omroep MTV bekend dat Márk Zentai werd geselecteerd om naar Moskou te gaan met het lied If You Wanna Party. Kort na de bekendmaking bleek dat het lied in 2004 al eens was uitgebracht onder de titel We Became Friends en diende als de soundtrack voor de Zweedse versie van Big Brother. De omroep koos een nieuwe kandidaat en lied. Kátya werd intern gekozen met het lied Magányos csónak. Later bleek dat ze haar musicalcarrière niet kon combineren met het vertegenwoordigen van haar land en werd vervangen door Zali Ádok met zijn lied Dance With Me.
2006 – Frankrijk – Virginie Pouchain – Vous, c’est nous
In 2006 organiseerde de Franse omroep een nationale finale voor aanstormend talent. 21 kandidaten werden geselecteerde door France 2, France 3 en RFO (omroep voor de overzeese gebieden). Virginie was een van die talenten en won met het lied Vous, c’est nous, geschreven door Corneille Nyungura. Virginie bleek toch niet tevreden met het lied, omdat het niet bij haar stijl paste. Ze schreef daarom samen met de schrijfster het lied waarmee ze naar Athene ging, Il était temps.
2006 – Servië en Montenegro – No Name – Moja ljubavi
Servië en Montenegro deden in 2006 nog samen mee als één land. Tijdens de nationale finale ging het helemaal mis. De favorieten uit de Servische deelstaten kregen geen punten van de Montenegrijnse jury, maar er werd zo tactisch gestemd dat het Servische No Name opnieuw won doordat de juryleden aangesteld door RTS acht punten gaven aan Moja ljubavi en maar vier aan de Montenegrijnse favoriet. Tijdens de publieksstemming verlieten mensen de zaal al en bij het optreden van de winnaar werd er met flessen gegooid richting het podium. No Name was immers geen van de twee favorieten, ook al stonden ze het jaar ervoor al op het podium in Kiev. De Servische omroep UJRT ging niet akkoord met de winnaar omdat de jury aangesteld door RTCG partijdig zou zijn en vroeg om advies bij de EBU. Deze meldden dat de drie omroepen dit zelf moesten oplossen, en geen tussenkomst van de EBU mogelijk was. Servië en Montenegro zag daardoor af van deelname in 2006. Ondanks dat het land niet deelnam, kon het wel meestemmen in de halve finale en de finale.
2005 – Wit-Rusland – Angelica Agurbash – Boys and Girls
Angelica won de nationale voorronde in Wit-Rusland met Boys and Girls. Later bleek dat ze vond dat het lied niet goed zou kunnen scoren in Kiev. Show Me Your Love geschreven door Nikos Terzis and Nektarios Tyrakis en Love Me Tonight geschreven door Svika Pick werden haar aangeboden. Ze koos voor de laatste, maar kon hiermee de finale niet behalen.
2005 – Libanon – Aline Lahoud – Quand tout s’enfuit
In 2005 zou Libanon haar debuut hebben gemaakt op het Songfestival, zover kwam het echter nooit. Eind 2004 meldde de Libanese omroep Télé Liban dat het intenties had om deel te nemen in Kiev. In november selecteerde het land Aline met haar Franstalige lied Quand tout s’enfuit. In december ontkende de omroep dat het niet zou gaan deelnemen vanwege financiële redenen en de geruchten dat het zou zijn vanwege een conflict met Israël. Het land kwam tot een overeenkomst met de EBU en werd alsnog op de deelnemerslijst geplaatst. De Libanese omroep verborg op haar eigen website echter de Israëlische deelname en werd gevraagd dit aan te passen binnen 24 uur. Dit verzoek werd niet beantwoord en er kon niet gegarandeerd worden dat de Israëlische inzending (volledig) zou worden getoond. Libanon werd zodoende verplicht om zich in maart terug te trekken en deed daarna geen poging meer om deel te nemen.
2004 – Frankrijk – Jonathan Cerrada – Laissez-moi le temps
Frankrijk selecteerde Jonathan intern met het lied Laissez-moi le temps. De zanger en de Franse omroep besloten later het lied te veranderen. Jonathan ging naar Istanbul met het nummer À chaque pas en eindigde daarmee op een vijftiende plaats van de vierentwintig landen. Van deze inzending zijn geen beelden beschikbaar.
2002 – Litouwen – B’Avarija – We All
De groep B’Avarija won in 2002 de nationale finale in Litouwen en zou daardoor het land vertegenwoordigen in het Estse Tallinn met het lied We All. De band werd later gediskwalificeerd doordat de Litouwse versie van het lied, Mes čia, al op hun album te horen was in 2001. Die mocht toen nog niet voor 1 januari van datzelfde jaar. Aivaras die op de tweede plaats eindigde met Happy You mocht in zijn plaats naar Estland en werd drieëntwintigste van de vierentwintig landen.
In het verleden gebeurde het blijkbaar veel vaker dat inzendingen nooit te horen waren op Songfestivalpodium tussen 2000 en 2019. Ook voor 2000 gebeurde dit al. Deze inzendingen zie je terug in het onderstaande artikel.
Ook deze liedjes waren nooit te horen op Songfestival (1999-1956)