Interviews

INTERVIEWSEX-DEELNEMERS

Runner-up Talk: Sanna Nielsen (Zweden 2014)

De winnaar van het Songfestival, die onthoudt iedereen. Maar wie tweede of derde werd, is misschien al moeilijker. In de reeks Runner-up Talk interviewen we daarom die kandidaten, de eerste en tweede runner-ups, en vragen hen naar hun herinneringen aan hun deelname. Soms is dat in een video-interview, soms de uitgeschreven vragen en antwoorden. Deze week: Sanna Nielsen uit Zweden.

Bio

  • Naam: Sanna Nielsen
  • Nationaliteit: Zweeds
  • Jaar deelname: 2014
  • Lied: Undo
  • Plaats: 3e
  • Bijzonderheid: bij de 7e deelname aan Melodifestivalen won Sanna het Zweedse festival en mocht ze naar het Eurovisiesongfestival

Interview

play

Voor we naar het Songfestival zelf gaan, laat ons even naar het begin gaan. Voor je op het Songfestival zelf stond, nam je zeven keer deel aan Melodifestivalen. Was je ooit wanhopig of genoot je van het deelnemen?

(lacht) ‘Wanhopig is een leuke manier om het te zeggen. Ik nam inderdaad zeven keer deel aan Melodifestivalen en ik deed dat omdat ik van die wedstrijd houd, ik houd van die show. Ik heb er nooit van gedroomd het Zweedse Melodifestivalen te winnen. Dat klinkt als een leugen maar is het niet. Maar toen ik het lied Undo kreeg, dacht ik ‘Oké, als ik nog eens deelneem, wordt dit hét lied. Ik ben er dol op, ik hou ervan vanuit het diepste van mijn hart.’ Het voelde echt, het voelde alsof ik er iets mee kon doen. Maar ik heb er nooit van gedroomd te winnen. Het was natuurlijk een hele eer toen ik won, ik was enorm blij.’

Het was dus nooit je bedoeling Melodifestivalen te winnen, het was het gevoel van vreugde dat je had door deel te nemen.

‘Ja, het was geen droom te winnen. Maar toen Undo zo een succes werd tijdens de show voor het gewonnen had, voelde ik ‘Oké, wow, dit kan echt de competitie winnen.’ Dat voelde wow! Toen voelde ik voor het eerst dat ik het echt wilde doen. Natuurlijk wilde ik altijd deelnemen aan het Songfestival, maar ik dacht nooit ‘Ik moet Melodifestivalen eerst winnen’.’

Was Undo ook je persoonlijke favoriet van je eigen inzendingen?

‘Voor mij als zanger is het… Ik kan niet zeggen dat het mijn topfavoriet is, ik hou van al mijn inzendingen in Melodifestivalen. Voor mij als zanger is Undo een uitdaging, met al die hoge noten, hoe ik verondersteld word het te zingen, hoe ik wil dat het gezongen wordt… Ik heb er echt mee moeten werken en daar hield ik van toen ik de studio in ging en mijzelf uitdaagde.’

Deelnemen in Melodifestivalen, is dat iets natuurlijks voor een Zweedse artiest? Is dat iets wat iedere Zweedse artiest wil doen op een dag?

‘Ik weet niet of elke Zweedse artiest deel wil nemen aan Melodifestivalen maar voor velen onder ons is het een kans om te tonen aan het Zweedse publiek en iedereen anders die kijkt waar we vandaag staan in onze carrière. Het is een groot podium voor ons artiesten om te tonen wie we zijn.’

Het publiek zag je zeven keer deelnemen aan Melodifestivalen maar misschien heb je nog meer liedjes ingestuurd en werd je niet altijd geselecteerd?

‘Ik heb weleens demo’s ingestuurd met mij als zanger waarbij ik niet de bedoeling had het zelf te brengen. Maar ik heb geen andere liedjes ingestuurd die ik zelf wilde zingen.’

Je bent dus zeven keer van de zeven geselecteerd. Dat is indrukwekkend! Voor een Zweedse artiest is het allicht niet makkelijk om deel te nemen als je ziet hoeveel inzendingen er ieder jaar zijn.

‘Ik heb geluk gehad. Ik werk met artiesten die ik bewonder en ik ben gepassioneerd door ieder lied dat ik instuur. Daar ben ik heel dankbaar voor.’

Sinds 2008 zing je niet langer in het Zweeds maar in het Engels. Is daar een reden voor?

‘Momenteel zijn mijn liedjes in het Zweeds. Ik wilde mijzelf uitdagen en schrijf mijn eigen liedjes. Ik heb er nu een aantal geschreven en ik dacht dat het Zweeds daar het best voor zou zijn. Dat is de taal waarin ik mijn gevoelens het best uit kan drukken.’

Je schrijft nu je eigen liedjes, heb je daar dit jaar iets van ingestuurd voor Melodifestivalen?

‘Nee, ik heb het lef nog niet.’

Maar je zou wel opnieuw deel willen nemen?

‘Ik heb geen idee. Misschien als componist, misschien als artiest. Ik heb zeven keer deelgenomen aan Melodifestivalen en een keer aan het Songfestival. Dat is een sprookje voor mij. Ik weet dat ik gezegd heb dat ik dat hoofdstuk misschien af moet sluiten om een nieuw hoofdstuk in mijn leven te beginnen. Maar zoals ik al zei, ik ben dol op Melodifestivalen, misschien zie je mij er op een dag toch weer. Ik heb geen idee.’

In 2014 nam je dan deel aan het Songfestival zelf. Hoe voelde het om op dat podium te staan nadat je al op het grote podium van Melodifestivalen had gestaan?

‘Het was een hele reis. Ik moet zeggen, ik heb nog niet eens mijn optreden van toen bekeken. Omdat ik mijn gevoel van toen ik op het podium kwam en op het podium stond te zingen met zoveel publiek niet wil laten ruïneren. Als ik naar mijn optreden zou kijken, zou ik er een ander gevoel bij kunnen krijgen. Misschien is dat het moment dat ik dat hoofdstuk afsluit. Ik ben wel enorm nieuwsgierig om te weten hoe het was. Ik heb wat stukken bekeken, het begin en het einde, maar niet het volledige optreden. Misschien doe ik dat niet, misschien wel, wanneer ik het gevoel heb dat het niet meer dichtbij is. Ik heb nog altijd het gevoel dat het gisteren was. Het Songfestival was zo groot, het was surrealistisch. Ik was zo nerveus, ik beleefde mijn droom. Het was prachtig om op dat podium te staan. Met 10.000 mensen in het publiek hoorde ik niet eens wat ik aan het zingen was in het begin! De eerste vers en refrein zijn zo zacht. Ik vroeg mij af ‘Zing ik wel in de juiste toonaard? Moet ik stoppen of doorgaan?’ Toen realiseerde ik mij, toen ik in het publiek keek, dat het publiek zo luid meezong. Ik kon mijzelf niet horen in mijn oortje! Dat is het moment dat ik het meest koester. Het publiek tilde mij en het hele optreden omhoog. Het publiek en ik zongen samen en ze zongen geweldig! (lacht) Daar ben ik ook heel dankbaar voor.’

Verwachtte je zo hoog te eindigen? Wat waren je verwachtingen voor het Songfestival?

‘Ik verwachtte niks, ik zei aan mijn crew ‘Oh my god, we zijn hier in Kopenhagen, we zijn hier op het Songfestival, dit is een reis die ik mij voor altijd zal herinneren.’ Ik zette geen druk op mijzelf om te winnen of tweede of derde te worden. Maar toen zei iedereen dat het lied geweldig is, ‘misschien zal Zweden het uit het niets heel goed doen.’ Toen dacht ik ‘Oh my gosh, misschien ga ik toch winnen!’ Het voelde heel positief en toen ik al die interviews en feestjes deed, voelde ik dat ik veel fans had, dat veel mensen van het lied genoten. Maar voor mijzelf dacht ik niet aan winnen, ik zou veel te nerveus worden. Ik wilde daar gewoon zijn, plezier maken en goede herinneringen hebben. Het is misschien once in a lifetime.’

Tijdens de finale, toen de resultaten binnenkwamen, stond je samen met Oostenrijk en Nederland de hele tijd aan de top.

(lacht) ‘Mijn crew en ik zaten daar en we kregen champagne opgediend. We dachten ‘Het is een geweldig feestje!’ Maar opeens dachten we ‘Misschien winnen we! We moeten stoppen met drinken, anders kunnen we het podium niet op met al die champagne in mijn lijf! Wie weet hoe ik dan zal zingen.’ (lacht) We stopten met drinken, het was heel plezant. Toen realiseerden we ons dat de prachtige Conchita uit Oostenrijk zou winnen. We waren heel blij voor hen en ik werd derde. ‘Oh my gosh, dat is meer dan ik ooit gedroomd heb!’ Ik zat achter Conchita en op den duur supporterde ik voor Conchita. Mijn Zweedse vlag vloog zelfs van het stokje waar ik mee zwaaide! Dat is een heel leuke herinnering uit de greenroom. Conchita was geweldig. Ik herinner mij hoe ik in de hotelkamer naar haar optreden keek en dacht ‘Dit moet winnen’.’

Verwachtte je Nederland zo hoog?

‘Dat was eigenlijk mijn favoriet. Ik luisterde met mijn vriend naar alle liedjes en dat was het lied dat ons het meest raakte. We hebben het lied ondertussen gebracht op optredens maar niet opgenomen.’

Ik weet het niet voor jouw jaar, maar in de laatste drie edities kreeg Zweden van de jury’s veel meer punten dan van het publiek. Heb je daar een verklaring voor? Denk je dat mensen het beu zijn dat Zweden zoveel wint?

(lacht) ‘Ik heb geen idee. Ik weet ook niet of ik de juiste persoon ben om dat aan te vragen. Ik denk dat mensen nog altijd stemmen voor de liedjes die ze graag horen. Ik veronderstel dat mensen andere favorieten hebben, dat is oké. Het is een show van liefde, iedereen kijkt samen en we genieten samen van de muziek. Dat is veel groter dan de competitie zelf. Het gaat om de vreugde voor de muziek en de traditie.’

Heb je nog andere leuke herinneringen aan je deelname?

‘Ik herinner mij dat vlak voor ik het podium op ging mijn vriend bij mij had en hij zag dat ik redelijk nerveus was. Het was de finale. Hij zei tegen mij ‘Zing gewoon vanuit je hart, geniet ervan, denk niet aan de 200 miljoen mensen die aan het kijken zijn’.(lacht)

Dat is niet het juiste om te zeggen, lijkt mij.

‘Nee, maar hij deed mij lachen. (lacht) Ik stond dan op het podium, keek naar het publiek en dacht ‘My gosh, het is echt nu.’ Ik herinner mij dat ik het deed met zoveel plezier. Ik was nooit moe tijdens die twee weken aan het werk in Kopenhagen, ondanks vroege ochtenden en late nachten. Dat herinner ik mij het meest, dat ik altijd zo blij was. Al die liefde van de fans en zien hoeveel deze competitie betekent voor zoveel mensen, dat zal ik het meest koesteren.’

Wat denk je na het optreden? Het duurt maar drie minuten en als je de finale haalt, kan je het nog eens doen, maar dat is het dan.

‘Ik herinner mij dat ik in de finale, die herinner ik mij het meest, dat is de reden van de competitie voor mij, van het podium ging met mijn achtergrondzangeressen en we schreeuwden en en lachten en huilden en knuffelden elkaar. We wandelden naar de greenroom en … Het is zo moeilijk uit te leggen, er zit zoveel adrenaline in je lichaam. Je bent blij dat je het gehaald hebt, dat je het gezongen hebt zoals je wilde.’

Zou Zweden nog eens een lied in het Zweeds in moeten sturen? Er zijn fans die het graag zouden zien gebeuren, die houden van landen die in de originele taal zingen.

‘Het gaf mij zoveel vreugde toen ik mijn Zweedse Melodifestivalen-inzendingen zong. Ik ging naar Spanje en het publiek daar kende de tekst in het Zweeds! Dat is prachtig. Wanneer ik mensen in hun eigen taal hoor zingen, vind ik het prachtig, ik word erdoor geraakt. Het is prachtig om een taal te horen die je misschien niet eens verstaat, maar je voelt het wel. Maar iedereen moet doen wat hij wil doen, het Engels is ook een goede taal om een artiest te leren kennen.’

Dami Im zei ons onlangs dat zij altijd Sound of Silence moet zingen op concerten van de fans. Is dat bij jou ook zo?

‘Ja, bij mij zijn dat Undo en Empty Room, dat zijn de populairste liedjes. I’m in Love is ook een populair lied, maar vooral de andere twee.’

Heel erg bedankt voor het interview en veel succes met je eigen geschreven liedjes! We kijken ernaar uit om ze op een dag te horen!

Bekijk hier nog eens het optreden van Sanna in 2014:

play