Iedereen heeft zijn verhaal, dus ook de kandidaten van het Eurovisiesongfestival. Wij verzamelden de meest opmerkelijke verhalen over een aantal van de kandidaten die vanavond aantreden in de eerste halve finale in Rotterdam.

Litouwen – The Roop

De debutsingle van de band Be Mine kwam uit in 2014 en het jaar nadien losten de leden hun eerste album To Whom It May Concern. De groep maakte voor hun single Not Too Late de allereerste videoclip ooit in 360 graden met animaties.

Nadat ze in 2017 bijna waren gesplit, nam The Roop in 2018 al eens deel aan de Litouwse preselectie, maar eindigde op een derde plaats met Yes, I Do. In 2020 probeerde de groep opnieuw om Litouwen op het Songfestival te vertegenwoordigen. Deze keer hadden de leden meer succes en wonnen de preselectie.

Rusland – Manizha

Naast haar Tadzjiekse achtergrond zorgde haar uitgesproken steun voor de LGBTQ-gemeenschap voor een storm van kritiek en racistische opmerkingen op de Russische sociale media. Tegenstanders van de zangeres vroegen zich af of ze geen Russen hadden gevonden om Rusland te vertegenwoordigen op het festival. Ook stelden verschillende mensen dat de stemming niet eerlijk was verlopen.

Manizha wordt, naar eigen zeggen, door vele vrouwen in Centraal-Azië gecontacteerd en als rolmodel gezien. In 2019 werkte ze nog mee aan een applicatie voor slachtoffers van huiselijk geweld. Er volgde later nog een videoclip bij het nummer Mama waarin een jong meisje te zien is die haar moeder probeert te redden door superkrachten te gebruiken.

Zweden – Tusse

Tusse kwam op 13-jarige leeftijd in zijn eentje als vluchteling naar Zweden vanuit Congo-Kinshasa. In 2015 trok hij in bij een gastgezin. Vier jaar later brak hij meteen door dankzij Idool 2019 op zijn naam te schrijven.

Noord-Macedonië – Vasil

Toen Vasil nog maar zeven jaar was, begon hij al met zingen. Tegen dat Vasil tien jaar werd, verhuisde hij met zijn familie naar Chicago in de VS. Hij kreeg een rol in het Chicago Children’s Choir. Leuk weetje: kinderen uit dat koor zijn te horen op Here I Stand. Ondertussen speelde hij ook in opera’s en musicals over de hele wereld. Zo zong hij al in het bijzijn van ex-president Clinton en diva Céline Dion. Nadien meldde hij zich aan bij het conservatorium van Toronto in Canada.

Cyprus – Elena Tsagrinou

Over inzending El diablo is al het een en het ander geschreven. Zo zou het nummer verdacht veel lijken op Alejandro van Lady Gaga. Maar het was vooral de knipoog van Zweedse Zara Larsson op Twitter die voor commotie zorgde. Ze liet verstaan dat de bijdrage van Cyprus gelijkenissen heeft met haar Love Me Land.

Dan zijn er nog de gelovigen. Een lokale christelijke gemeenschap, waarvan de leden voornamelijk Grieks-Orthodox zijn, wil het nummer gediskwalificeerd zien en startte een petitie. ‘Dit is een schande voor christenen zoals wij’, claimen ze. Elena zingt namelijk over haar liefde voor de duivel en dat vinden de boze christelijken niet kunnen.

Noorwegen – TIX

TIX is de artiestennaam van de in 1993 geboren Andreas Haukeland. Hij is een van de populairste sterren in Noorwegen, hij scoorde er verschillende hits. Internationaal succes had hij ook al: de man zit mee achter het nummer Sweet but Psycho van rijzende ster Ava Max. Dat werd het meest gedraaide liedje van 2018. Andreas lijdt aan de aandoening Gilles de la Tourette. Zijn artiestennaam is een verwijzing naar de oncontroleerbare tics die met Tourette gepaard gaan.

België – Hooverphonic

Hooverphonic werd opgericht in 1995 en bestaat momenteel uit Alex Callier, Raymond Geerts en Geike Arnaert. Die laatste was van 1997 tot 2008 al de vaste frontvrouw van de groep geweest. Zo zal niet Luka Cruysberghs, die al de zesde zangeres bij de band was, maar wel Geike op het Songfestivalpodium staan. De reünie met Arnaert komt er naar aanleiding van de twintigste verjaardag van het album The Magnificent Tree, een van de grootste successen van de groep.

Er zijn al enkele opmerkelijke links tussen Hooverphonic en het Songfestival. Bij Badaboum was de stem te horen van Emilie Satt, die als lid van het duo Madame Monsieur Frankrijk vertegenwoordigde op het Songfestival 2018 in Lissabon met Mercy. Het duo mocht ook al het voorprogramma van Hooverphonic verzorgen tijdens tournees. Als klap op de vuurpijl is het feitelijk al de tweede opeenvolgende Vlaamse Songfestivaldeelname voor Alex Callier. Hij schreef drie jaar geleden ook al mee aan A Matter of Time.

Lees in onze kandidatenfiches alles over alle kandidaten van het Eurovisiesongfestival 2021 in Rotterdam.

Hooverphonic is onze Songfestivalkandidaat van 2021. Ontdek dankzij alle verhalen in ons boek ’65 jaar België op het Songfestival’ hoe het de andere deelnemers is vergaan. Koop het via deze link.