Vienna 1967

logo
Datum
08-04-1967
Locatie
Vienna
Aantal deelnemers
17
Terugtrekkende landen
Denemarken
Presentatie
Erica Vaal
Stemsysteem

Elk land had tien juryleden die elk een punt aan hun favoriet gaven

Winnaar
Sandie Shaw - Puppet on a String (Verenigd Koninkrijk)

Het kon natuurlijk enkel Oostenrijk zijn dat het songfestival verhuisde van concertzalen naar een protserig voormalig paleis van de Habsburgers. Vandaag de dag is het zelfs de officiële woonplaats van de Oostenrijkse president, maar in april 1967 – voor het eerst in die maand – vond er nog de twaalfde editie van het Eurovisiesongfestival plaats.

Over 1967

De wedstrijd begon met een muzikaal stuk van het orkest, een vluchtig optreden van Udo Jürgens, en nadien een erg lange speech van presentatrice Erica Vaal in het Duits, Frans, Engels, Italiaans, Spaans en zelfs het Russisch, waarna ze de kijkers uit landen met andere talen haar excuses aanbood, omdat ze wegens tijdsgebrek geen welkom kon zeggen in hun talen. Het podium van de avond was al even speciaal als de locatie: de artiesten traden op voor twee enorme spiegels, die ook nog eens konden draaien, naar goeddunken van de regisseur.

Erica Vaal

Denemarken trok zich terug omdat de nieuwe directeur bij de omroep DR het songfestival maar niks vond. Het zou meer dan een decennium duren alvorens het Scandinavische land terug zou keren naar de wedstrijd. Voor Luxemburg nam de Griekse Vicky Leandros deel. Haar liedje L’amour est bleu, zou slechts vierde eindigen, maar groeide al gauw uit tot een wereldwijde klassieker. De Franse dirigent Paul Mauriat nam een instrumentale cover van het nummer op, die in 1968 vijf weken lang bovenaan de Amerikaanse hitlijsten stond.

In navolging van Nederland vorig jaar stuurde dit jaar ook Portugal een artiest met Afrikaanse roots. Naar verluidt zou het om een beredeneerde zet van dictator Salazar gaan, om aan Europa en de wereld te tonen dat hij geen racistische trekjes had. De Monegasken wilden dit jaar winnen, en vroegen Serge Gainsbourg om hun inzending neer te pennen. Het opzwepende Boum badaboum kwam echter niet verder dan een vijfde plek.

Drie artiesten namen opnieuw deel: Kirsti Sparboe deed net als twee jaar eerder mee voor Noorwegen, maar deed het zelfs nog een tikje slechter dan toen. Spanje werd voor het tweede opeenvolgende jaar vertegenwoordigd door zanger Raphael, en Italië vaardigde net als in 1962 Claudio Villa af. De Britse BBC had de toen al in de vergetelheid geraakte Sandie Shaw opgevist om namens het Verenigd Koninkrijk te zingen, en op haar blote voeten kon ze met haar Puppet on a string het merendeel van de juryleden charmeren. Ook de Ier Sean Dunphy deed het meer dan behoorlijk. Voor het eerst in de songfestivalgeschiedenis was er een Engelstalige top twee.

Sandie Shaw

België en Nederland

België werd vertegenwoordigd door Louis Neefs. Net als in 1963 deed Canzonissima dienst als marathonvoorronde, met negen voorrondes en een finale, op 25 februari, met uiteindelijk nog zeven overblijvende liedjes. Die werden eerst instrumentaal gebracht door het orkest, gevolgd door een optreden van de Nederlandse songfestivalkandidate, alvorens de zeven finalisten aan bod kwamen. Vijftien juryleden gaven elk een stem aan hun favoriet, en Neefs kreeg er maar liefst elf van. Met Ik heb zorgen boerde hij goed in Wenen, met een zevende plek. Hij zette zowel het zaalpubliek als de commentatoren op het verkeerde been door een vals einde: de Oostenrijkse commentator begon alweer te praten, maar toen zette Neefs nog een laatste refrein in, waarna hij met een grijns zijn nummer echt afsloot.

Louis Neefs

Nederland werd vertegenwoordigd door zangeres Thérèse Steinmetz. Ze werd intern aangeduid door de omroep NTS, en op 22 februari kreeg ze haar eigen voorronde met zes liedjes. De kijkers thuis konden stemmen via postkaarten, en een week later werd bekend gemaakt dat het nummer Ring-dinge-ding de winnaar was. Opvallend is dat Nederland net als vorig jaar veertiende werd, met een punt uit het Verenigd Koninkrijk en een punt uit Ierland, ondanks het feit dat er een heel ander stemsysteem gebruikt werd.

Thérèse Steinmetz

De pauze en de punten

Na een optreden van het bekende jongenskoor Wiener Sängerknaben, ging Erica Vaal over tot de puntentelling. Het oude puntensysteem van voor 1962, met tien juryleden die elk een punt gaven, werd opnieuw gehandhaafd, na de klachten op de burenstemmen van de afgelopen jaren. Zwitserland werd het eerste land dat in het huidige stemsysteem puntenloos naar huis ging. Erica Vaal werd verschillende keren onderbroken door Clifford Brown, de EBU Supervisor, door de talloze foutjes op het scorebord.

Met enkel nog de Ierse jury te gaan, kondigde de al zo getergde presentatrice de winnaar iets te vroeg aan. Brown onderbrak haar opnieuw, Vaal excuseerde zich, en de Ierse puntengever liet weten dat hij al vreesde dat hij niet meer aan bod zou mogen komen. Puppet on a string won met meer dan het dubbele dan de nummer twee en werd een grote hit in Europa en ver daarbuiten, maar Shaw begon al gauw neer te kijken op het songfestival. Jarenlang was ze er uitermate negatief over, tot ze in 2007 leek te kalmeren en zelfs een nieuwe versie opnam van haar winnende lied.

Het scorebord

De puntentabel met de gegeven en ontvangen punten per land vind je hieronder terug:

Resultaten

Advertentie