Nadat de groepen ABBA, Teach-In en Brotherhood of Man na elkaar het Songfestival hadden gewonnen, wilde de BRT meesurfen op het  Engelstalige,  commerciële succes. Ze maakte in september 1976 al bekend dat de voorronde Eurosong zou terugkeren voor het Songfestival 1977, maar wel in een totaal andere vorm. De omroep selecteerde drie groepen, die elk hun eigen uitzending kregen.

Niet overal positief onthaald

Het ging om Two Man Sound (met een eigen show op zaterdag 15 januari 1977), Trinity (22 januari) en Dream Express (29 januari), met de uiteindelijke finale op 5 februari. De drie groepen moesten elk drie nieuwe Engelstalige liedjes voorstellen in hun eigen uitzending, waarvan er twee doorgingen naar de finale.

De poging tot verjonging en commercialisering van de preselectie werd niet overal even positief onthaald: de BRT zou plooien voor het Engelstalige lied en het Vlaamse in de kou laten staan. Slechts twee van de negen liedjes zouden de Vlaamse hitlijst halen.

Niet al te serieus

Two Man Sound was naar eigen zeggen in 1976 al gevraagd om deel te nemen aan de Franstalige preselectie, maar had toen geweigerd. Het op en top Belgische trio, met de Vlaamse Sylvain Vanholme, de Waalse Lou Deprijck en de Brusselse Yves ‘Pipou’ Laclomblez, leek het hele Songfestivalgebeuren niet al te serieus te nemen: de arrangementen en instrumentale bewerkingen van hun drie liedjes moesten twee weken voor hun uitzending nog gecreëerd worden.

Een flink verschil met Dream Express, dat opviel, maar niet overal in de smaak viel, door de professionaliteit qua liedjes en choreografieën. De groep Trinity gold voor de finale als favoriet, maar werd tweede.

Eerste volledig Engelstalige songs

Het was de allereerste keer dat volledig Engelstalige songs deelnamen aan een Belgische Songfestivalvoorronde. De BRT wilde daarmee inspelen op hedendaagse muziektrends anno 1977, maar het had niet veel gescheeld of het was allemaal vergeefse moeite geweest. De EBU besliste namelijk dat vanaf 1977 elk land opnieuw in zijn eigen landstaal moest zingen op het Songfestival.

Dat leek even een lelijke streep door de Belgische rekening te worden, maar ons land kreeg net als Duitsland een uitzondering omdat de preselecties in beide landen al vergevorderd waren op het moment van bekendmaking.

192 juryleden

Na de kritiek op de provinciale jury’s in Eurosong 1975 werd nu een andere vorm van publieksstemming gehouden. In het Amerikaans Theater waren 192 stoelen uitgerust met een toestelletje waarop de aanwezigen elk lied meteen na het optreden konden beoordelen met een score tussen één en zes punten. De toestellen werden telkens ergens anders geplaatst.

De toeschouwers namen lukraak plaats in de zaal en wisten dan pas of zij al dan niet deel uitmaakten van de publieksjury. De totaalscore werd telkens onmiddellijk bekendgemaakt, met 1152 als maximaal te behalen score. Drop Drop Drop van Trinity kreeg over de drie voorrondes heen de hoogste score, met 1075 punten.

192 andere juryleden

Op zaterdag 5 februari werden de halve finale en de echte finale afgewerkt. Daarin werd het stemsysteem behouden, maar werd de invulling van de juryleden niet meer door het lot bepaald.

Uit het kijk- en luisteronderzoek van de BRT werden 192 mensen geselecteerd, gelijk verdeeld qua geslacht, leeftijdscategorie en Vlaamse provincie. Ze woonden de generale repetitie van zaterdagnamiddag bij en werden daarna afgezonderd om niet beïnvloed te worden tot aan de liveshow.

De commissie

De scores van de zes overblijvende songs werden ook niet bekendgemaakt tijdens de uitzending, om de publieksjury niet te beïnvloeden. In plaats daarvan schakelde Luc Appermont na elke twee liedjes over naar een lokaaltje met daarin producent Bob Boon en vertegenwoordigers van de drie groepen, ‘de commissie’ genoemd. Die vier personen waren de enigen die de scores per lied zagen, en het was aan Bob Boon om de gedeeltelijke uitslag bekend te maken.

Van elke groep stootte namelijk het lied met de hoogste score door naar een tweede stemronde, de feitelijke finale. Daarin werden de liedjes eerst opnieuw live opgevoerd en daarna door dezelfde 192 mensen opnieuw gequoteerd. Dat gebeurde nu niet na elk liedje, maar pas na de drie optredens. De uitslag veranderde niet tussen de twee stemrondes, al werd de voorsprong van A Million in One, Two, Three alleen maar groter.

In één klap

Het eindresultaat werd bekendgemaakt door de totaalscores van de drie superfinalisten in één klap te tonen, waarna een deel van het publiek het podium bestormde en Luc Appermont zijn uiterste best moest doen om in de chaos de kijkers te bedanken en de reprise van het winnende lied in goede banen te leiden.

De liedjes van de finale van Eurosong 1977 en de volledige uitzending vind je in onderstaande afspeellijst.

Op het Songfestival 1977 eindigde Dream Express 7e. Bekijk hieronder hun optreden:

In 2020 sprak Songfestival.be met Stella, drievoudig Songfestivalkandidaat én lid van Dream Express, voor onze podcast Eurovisite. Beluister de aflevering hier:

1e halve finale (zaterdag 15 januari 1977)

2e halve finale (zaterdag 22 januari 1977)

3e halve finale (zaterdag 29 januari 1977)

Finale (zaterdag 5 februari 1977)

Superfinale (zaterdag 5 februari 1977)

Op het Songfestival 1977 eindigde Dream Express zevende. Lees meer op onze geschiedenispagina:

ESC 1977 – London – Final