Na de interne selectie van twee jaar tevoren werd opnieuw besloten een nationale finale te houden. De Franstalige omroep sprak platenfirma’s aan om liedjes in te zenden en koos er tien uit voor de preselectie, op zaterdag 8 maart vanaf 20.05 uur.

Daarin werd het stemsysteem van de Eurosong-edities uit 1987 en 1989 gekopieerd: vijf provinciale – in dit geval Waalse – publieksjury’s en een vakjury bepaalden elk een zesde van de einduitslag.

Twaalf sterren in harmonie

Het deelnemersveld bestond uit voornamelijk onbekende namen in de Franstalige muziekwereld. Het lied Douze étoiles en harmonie gold als favoriet, en was van de hand van ex-Songfestivalkandidaat Jacques Zegers en zijn vaste muziekpartner Henri Seroka, die ook nog aan de preselectie had deelgenomen.

Maar vier van de vijf provincies kozen uiteindelijk voor de piepjonge Morgane. Luxemburg had de ballade van Anne Coster als favoriet, terwijl de vakjury douze points over had voor runner-up Maïra.

Musicoloog

Na de overwinning in de preselectie werd Nous, on veut des violons beschuldigd van plagiaat. Het was al het tweede opeenvolgende jaar dat een Belgisch Songfestivallied die twijfelachtige eer te beurt viel.

Percussionist en producent Luciano Manente beschuldigde componist Claude Barzotti, met wie hij eerder had samengewerkt, ervan 24 noten te hebben gekopieerd van zijn lied Décalcomanie, dat in april 1991 verschenen was.

Een goede twee weken na de preselectie boog een musicoloog zich over de kwestie, en volgens de krant Le Soir besloot hij dat er wel degelijk sprake was van plagiaat: de strofes van Décalcomanie zouden te hard lijken op het refrein van Nous, on veut des violons.

Twaalf jaar

Daarop diende Manente een klacht in bij de Belgische auteursrechtenorganisatie Sabam, maar omdat er geen rechtszaak werd aangespannen mocht het lied wel gewoon deelnemen aan het Songfestival.

De andere componisten die songs in de Waalse preselectie hadden, schreven gezamenlijk een open brief waarin ze de RTBF opriepen de uitslag nietig te verklaren en de selectie over te doen met de andere negen songs, maar de omroep plooide niet.

Daarmee begon een gerechtelijke procedure die uiteindelijk maar liefst twaalf jaar zou aanslepen. In juli 2004 pas oordeelde het Brusselse Hof van Beroep dat er dan toch geen sprake was van plagiaat. Claude Barzotti werd gezuiverd van alle blaam en Luciano Manente moest hem 5000 euro betalen als morele schadevergoeding.

Bekende koppen

Maïra zou ook in 1998 deelnemen aan de RTBF-preselectie. Françoise Videck had al als enige Songfestivalervaring: in 1986 en 1988 had ze als achtergrondzangeres mee op het internationale podium gestaan.

De exacte punten zoals gegeven tijdens de finale vind je in onderstaande tabel terug. (BR = Brabant, HE = Henegouwen, LU = Luik, LX = Luxemburg, NA = Namen, VA = Vakjury)

Op het Songfestival 1992 werd België twintigste. Lees meer op onze geschiedenispagina:

ESC 1992 – Malmö – Final