Kiev 2017
Repetitiedag 3 (02/05) – Alle updates
Dinsdag 2 mei was de derde repetitiedag van het 62e Eurovisiesongfestival, in de Oekraïense hoofdstad Kiev. Vandaag aan bod: de eerste landen van de tweede halve finale. Dit artikel werd de hele dag door geüpdatet met verslagen, foto’s en filmpjes.
Het repetitieschema van vandaag vind je hier terug. De tijdstippen staan aangegeven in Belgische tijd. In Oekraïne is het een uur later.
Land | Repetitie | Meet & Greet |
---|---|---|
Servië | 09.00 - 09.30 | 11.20 - 11.40 |
Oostenrijk | 09.40 - 10.10 | 12.00 - 12.20 |
Macedonië (VJR) | 10.20 - 10.50 | 12.40 - 13.00 |
Malta | 11.00 - 11.30 | 13.20 - 13.40 |
Roemenië | 12.40 - 13.10 | 15.00 - 15.20 |
Nederland | 13.20 - 13.50 | 15.40 - 16.00 |
Hongarije | 14.00 - 14.30 | 16.30 - 16.50 |
Denemarken | 15.00 - 15.30 | 17.30 - 17.50 |
Ierland | 15.40 - 16.10 | 18.00 - 18.20 |
Dit vonden redacteurs Philip en Jonathan van de derde repetitiedag:
Repetitiedag 3 – Review. Stel je vragen! 😀
Geplaatst door Songfestival.be op dinsdag 2 mei 2017
Servië
Tijana Bogićević opent de tweede halve finale en deze derde repetitiedag. De zangeres begint in het donker, maar de podiumact bouwt mooi op naar het losbarsten van het eerste refrein, met mooie camerashots en steeds fellere belichting. Het podium blijft steeds getint in donkere kleuren, met water op de vele LED-schermen. Tijana staat alleen op het podium, tot er in de bridge een danser haar vergezelt die achter haar een choreografie doet die in feite weinig toevoegt aan het hele optreden, behalve wat koude drukte. De zangeres lijkt zich vocaal nog wat in te houden voor de belangrijkere optredens, momenteel overtuigt ze nog niet bepaald. Al met al een redelijk makke opener van een halve finale, met voorlopig twijfelachtige finalekansen.
Oostenrijk
Als tweede komt Nathan Trent aan bod. Hij begint zittend in een grote halve maan. Die licht mee op samen met de LED-achtergronden. De zanger, in sober wit gekleed, gaat op de maan staan voor het refrein, waarbij het podium blauw en paars wordt. Voor de rest van het lied zien we flinke wolkenvelden, eerder onheilspellend rood in de strofes en hemelsblauw tijdens het refrein. Aan het einde verschijnen er vier achtergrondzangers mee in beeld en klimt Nathan opnieuw op de maan. Hier is nog zeer veel werk te verrichten qua camerawerk. Net als bij onder meer België zijn er veel te veel brede shots en te weinig close-ups. Trent heeft een hoge aaibaarheidsfactor, en die kan nog wat breder uitgesmeerd worden om een grotere stembasis te ronselen. Tot hiertoe een dubbeltje op z’n kant voor de finale.
Noord-Macedonië
Jana Burčeska is een van de weinige kandidaten die we op voorhand niet 100 procent live hadden gehoord. De spanning rond haar repetitie was daarom voelbaar in de perszaal. Burčeska stelt tijdens deze eerste repetitie licht teleur, want ze komt vocaal allesbehalve sterk voor de dag. De frêle zangeres verdrinkt wat op het zeer drukke podium, met felle lichten in verschillende kleuren en een skyline, afgewisseld met grote vlakken waaruit flarden uit de videoclip van Dance Alone te zien zijn. Jana draagt nog een simpel, kort groen kleedje en zwart lederen vestje. Het camerawerk staat hier al iets meer op punt, maar de zwakste schakel is voorlopig de zangeres zelf. Macedonië (VJR) geldt als een van de fanfavorieten voor een goede notering, maar kan wel eens het land worden van dit jaar dat de hooggespannen verwachtingen niet zal inlossen. Het land heeft sinds 2012 de finale niet meer gehaald.
Malta
Claudia Faniello heeft eindelijk het songfestivalpodium gehaald. Bij de eerste repetitie is ze al elegante gekleed in een grijze jurk met kristallen. De podiumachtergrond is, zoals bij veel landen, donkerblauw. Vanaf het eerste refrein verschijnen er beelden van de zangeres die meezingt, ook hier in blauwe tinten. Claudia is al de derde opeenvolgende artiest die helemaal alleen op het podium staat. In dit geval voelt dat minder als een negatieve factor aan, omdat het om een ballade gaat en niet om een uptemposong. Vocaal zit de zangeres zeker snor, maar vraag is of de eerder Disney-achtige ballade Breathlessly voldoende zal blijven hangen bij de juryleden en televoters om een finaleplek te kunnen versieren.
Roemenië
Het optreden van Roemenië is er een dat de kijker thuis niet snel zal vergeten. Het nummer start met de zanger alleen op het podium en houten marionetten op het LED-scherm. De poppen spelen op trommels terwijl hij het nummer inzet. Daarna wordt het geheel al snel een mix van kleurrijke beelden, vormen en muzieknoten die langs alle kanten over het podium vliegen. Het geheel oogt een beetje als een kinderprogramma en de kijker thuis zal zich afvragen naar wat hij aan het kijken is. Deze show zou perfect passen in de ochtendshow van eender welk kinderprogramma. De zanger draagt een klassiek pak met T-shirt en sneakers, de zangeres draagt een simpele zwarte broek en gebloemde blouse, maar of dit hun eigenlijke outfits zullen worden is nog niet duidelijk. De zangkwaliteit van beiden is ok, maar je merkt dat ze zich nog wat inhouden om er voluit voor te gaan. Naast Alex en Illinca staat er nog een achtergrondzanger op het podium die de vocaal iets minder sterkte stem van Alex moet ondersteunen. Naar het einde van het nummer toe worden er twee kanonnen het podium opgeschoven, de achtergrondzanger staat aan het uiteinde van een van de kannonen, Alex neemt plaats op het tweede kanon. Dat dit behoorlijk suggestief overkomt zal misschien niet bij iedereen in de smaak vallen. Tijdens de repetitie nu worden de kannonen nog niet echt gebruikt, maar op het einde van het nummer tonen de LED-schermen rondvliegende confetti, dus het is met zekerheid te zeggen dat uit de twee kannonen op het podium volop confetti gespoten zal worden op het publiek volgende week.
Nederland
Lisa, Amy en Shelley van OG3NE dragen bij de eerste repetitie al de outfits die we ook tijdens de feitelijke halve finale terug gaan zien. De Nederlanders leveren dit jaar zonder twijfel drie van de beste vocalisten af naar het songfestival, maar de song Lights and Shadows kan op minder unanieme bijval rekenen. De podiumact is tot in de puntjes uitgekiend, met een simpele choreografie van de zussen en een podiumachtergrond die in vrij veel verschillende richtingen gaat. Dan zien we weer grote kaarsen op de LED-vloer onder hen, dan regels van de songtekst op de achtergrond met wolken, en meteen daarna weer andere afbeeldingen, zoals twee in elkaar verstrengelde handen. De inzending van onze noorderburen steekt fel af tegen de Roemeense joligheid, en dat kan wel eens gunstig uitdraaien. Naar Nederlandse normen wordt een zeer stijlvol totaalpakket afgeleverd, waarvan we de kans zeer groot inschatten om het zowel donderdag- als zaterdagavond te zien te krijgen.
Hongarije
Jóci Papai brengt een van de weinige niet-Engelstalige songs van dit songfestival, en daarmee valt hij al zeker op. Bij de eerste repetitie komt de Hongaar nog erg nerveus over het podium, stakgekleed in een zwart gewaad. Hij wordt bijgestaan door twee vrouwen. Ten eerste door een danseres in traditionele zigeneurklederdracht, waarmee Jóci ook nog even danst. Ten tweede door een violiste, die op het kleine podiumpje staat voor het feitelijke, grotere podium. Zanger Jóci speelt ook zelf op een instrument dat op een grote kan lijkt. Het podium is een waar kleurenfestijn, al wordt het nooit te bont. Het is vooral gehuld in warm oranje, met opnieuw grote vogels die worden geprojecteerd. Tijdens de bridge wordt het eerder blauw met wit, om aan het einde vuurrood te worden, waarbij de vogels dan weer geel oplichten. Origo valt zeker op, maar of dat op een manier zal zijn die een finaleplek oplevert, is nog maar de vraag.
Denemarken
Denemarken gaat deels Scandinavische buren Zweden en Finland achterna, door grotendeels het optreden uit de lokale voorronde te recycleren op het songfestivalpodium. Zangeres Anja Nissen start met haar rug naar het nu nog onbestaande zaalpubliek, maar draait zich al gauw om om vervolgens drie minuten lang rond te lopen op de scène. De dominerende podiumkleuren zijn paars tijdens de strofes en goud tijdens het steds weer losbarstende refrein. Anja draagt nu nog een wijde, bonte en redelijk onflatteuze outfit, maar die wordt nog gewijzigd. Vlak voor het laatste refrein gaat ze op haar knieën zitten, en voor de grootste uithaal bij de eerste zangbeurt klonk de Deens-Australische zangeres al redelijk buiten adem. Al is er dan wel een prachtige gouden regendouche te zien, een visueel hoogstandje tot hiertoe. Denemarken heeft sinds het in 2014 gastland was niet meer in de finale van het songfestival gestaan, en ook dit jaar is het verre van zeker dat Denmark naar de final gaat.
Ierland
Brendan Murray komt als laatste aan bod voor vandaag, vooralsnog gekleed in een simpel wit hemd. Zijn optreden begint hij in een grote luchtballon die op het podium staat. Achter hem is een ruw berglandschap te zien, eerst zwart en wit en later met een rode gloed in wat de lucht moet voorstellen. De jonge Brendan vindt de camera’s goed bij zijn eerste optreden, maar is vocaal nog niet van de sterkste. De grote uithalen in de song verlopen niet even rimpelloos als zijn gave gezicht en uitstraling doet vermoeden. Murray heeft ook een eerder hoog zangstemmetje, maar het is iets anders dat op veel hilariteit kan rekenen in de perszaal. De windmachine staat zo hard dat het onderste deel van Brendans hemd de lucht in schiet, waardoor we lange tijd zijn blote buik zien. Dying to Try zal het scorebord niet in vuur en vlam zetten, al is een finaleplek niet volledig ondenkbaar.