Lissabon 2018
Repetitiedag 6 (04/05) – Live updates
Op vrijdag 4 mei 2018 vindt de zesde repetitiedag voor het Songfestival 2018 plaats. Het gaat om landen van beide halve finales én voor het eerst de zes landen die nu al zeker zijn van een plek in de finale. Het overzicht vind je hieronder, in Belgische tijd: in Portugal is het een uur vroeger.
Armenië
Sevak Khanagyan mag deze zesde repetitiedag op gang trappen. Hij zet een ongewijzigd optreden neer in vergelijking met zijn eerste repetitie: vocaal sterk, met dezelfde dramatische zwarte outfit en nog steeds omringd door dezelfde in hoogte variërende pilaren die in cirkelvorm om hem heen zijn geplaatst. Het geheel is ronduit oninteressant en eerder saai te noemen, en maakt allerminst een heel goede of een heel slechte indruk. En dat is het probleem van dit pakket: onverschilligheid is zowat de ergst mogelijke reactie op eender wat, en levert zelden veel stemmen op. Het lijkt er niet op dat Qami de wind in de rug zal hebben om gegarandeerd een Armeense finaleplek in de wacht te slepen.
Zwitserland
Aan de Zwitserse act lijkt weinig aangepast, al hebben we het gevoel dat er bij de opening van het nummer wat meer galm op Corinnes stem werd gezet. Het lied Stones is krachtig gebracht, heeft een sterke boodschap en Corinne en Stefan genieten zichtbaar van hun optreden. Bij de derde en laatste beurt is het camerawerk anders en beter: er wordt sneller ingezoomd op de twee artiesten, wat voor mooiere beelden zorgt. Hopelijk straalt hun enthousiasme af op de kijkers en zien we ZiBBZ terug op zaterdag – al durven we dat toch wel te betwijfelen gezien de sterke concurrentie. (gwi)
Ierland
Ryan O’Shaughnessy uit Ierland brengt een zichtbaar beter in beeld gebracht optreden van Together op zijn tweede repetitie. Al is het nog maar de vraag of het goed genoeg is: in de eerste minuut lijkt het een liefdesduet tussen Ryan en zijn pianiste en achtergrondzangeres, maar na een minuut komen de twee dansers op het podium gewandeld langs het bruggetje en beginnen ze twee minuten net iets te wild te dansen op en rond een bankje en lantaarnpaal achter Ryan. De zanger wordt meer in beeld gebracht, wat goed is, maar hinderlijk zijn de shots van Ryan waarin de twee dansers achter hem wat amateuristisch te zien zijn, koude drukte makend in de verte. De sneeuw in de laatste seconden blijft een zeer goedkoop effect dat niet veel bijdraagt. Al moet het gezegd: qua belichting lopen de Ieren ver voor op ons: quasi compleet donkere achtergrond met enkel spots op Ryan en de andere mensen op het podium. Het kan wel eens net genoeg indruk maken om een finaleplek te verzamelen in deze sterke halve finale.
Cyprus
Eleni Foureira wordt in de zaal en in de perszaal op een laaiend applaus onthaald. Ook bij de bookmakers is ze ineens tot favoriete gebombardeerd. Fuego is ongegeneerde eurotrash die perfect tien jaar geleden had kunnen deelnemen aan het Songfestival, maar het wordt met verve neergezet door diva Eleni en haar danseressen. Eleni wint respectpuntjes omdat ze als enige kandidate van dit jaar zelf flink meedanst én zingt, en bovendien nog eens verre van de slechtste zangeres van dit jaar is. Een catchy popdeuntje met de nodige visuele effectjes dat als laatste optreedt, betekent dat als totaalpakket Cyprus bijna een zekere finalist genoemd mag worden. Nog even dit: de effectjes van het vuur dat uit haar achterste lijkt te komen lijkt rechtgetrokken te zijn – nu lijkt het uit haar borsten te komen. Of dat beter of slechter is, laten we over aan de eigen interpretatie.
Noorwegen
Ex-winnaar Alexander Rybak was de voorbije dagen ziekjes, griep zegt hij zelf, en hij heeft er inderdaad al stralender geoogd. Waarschijnlijk zullen zijn kapsel en make-up er wel beter uitzien in de shows op tv. Rybak haalt vandaag ietsjes moeilijker zijn noten, maar brengt het er toch goed van af. De sterkte van de act is dat alles er heel ‘makkelijk’ en naturel uitziet. De zanger weet hoe hij een lied moet verkopen en doet dat ook weer bij deze repetitie. Concurrentie voor topfavoriete Netta?
Roemenië
Op de Roemeense performance is weinig aan te merken, de maskers zijn gebleven, de act is nog steeds dezelfde. De poppen zijn gebleven en geven het geheel nog steeds een horrorfilmachtig gevoel. De zangeres doet het vocaal meer dan goed, maar jammer genoeg maakt het geheel weinig impact en het blijft de vraag of Roemenië dit jaar voor het eerst sinds de invoering van de halve finales, deze voorronde zal overleven.
Servië
De Serviërs hebben hun reserve-plunje uit de kast getrokken. Geen roze gewaden meer voor de zangeressen, maar jurken in zwart-wit. Volgens ons alvast een vestimentaire verbetering. De oude fluitspeler draagt ook plotseling weer een bril en lijkt zijn lenzen op het hotel vergeten te zijn. Aan de choreografie en de cameravoering werd weinig aangepast in vergelijking met de eerste repetitie van enkele dagen geleden. We complimenteren het feit dat Sanja Ilić & Balkanika in het Servisch zingen, maar schatten de kans eerder laag in dat we dit nummer in de finale mogen verwelkomen. (gwi)
San Marino
San Marino is het eerste land van vandaag dat grote wijzigingen doorvoert aan zijn optreden in vergelijking met de eerste repetitie. Jessika en Jenifer hebben elk een andere outfit aan, die niet bepaald een verbetering is ten opzichte van de vorige keer. Jessika start nu met twee danseressen die met hun rug naar het publiek gedraaid staan, maar uiteindelijk wordt het toch vooral weer Jessika en Jenifer die de aandacht krijgen, al zijn ze vandaag wel erg slecht qua stem, en is het bijna pijnlijk om te horen. Natuurlijk zijn er ook nog de robots, en het is aandoenlijk om te zien dat er een gevoel voor humor heerst bij de Sanmarinese delegatie: op de bordjes die de robotjes vasthouden en die ook in beeld komen, stond vandaag Justice for Valentina, een verwijzing naar de iconische Valentina Monetta, en This is just a rehearsal (‘Dit is slechts een repetitie’).
Denemarken
Het begint langzamerhand monotoon te worden, maar er valt bitter weinig te zeggen over deze Deense inzending. Het optreden is nog steeds identiek aan dat uit de voorronde Dansk Melodi Grand Prix, en Rasmussen zal wellicht nooit ’s werelds beste zanger worden. Het geheel blijft een beetje een parodie op eerdere Noordse liedjes, maar na de liedjes die ervoor komen, zal dit in deze halve finale vast en zeker kunnen scoren.
Portugal
Op dag zes zijn ook de grote vijf en gastland Portugal aan hun eerste repetitiebeurt toe. Portugal mag hierbij de spits afbijten en Claudia start ingetogen, maar mooi gezongen aan het nummer. De zangers heeft nog steeds knalroze haar en wordt op het podium bijgestaan door de schrijfster van het nummer, Isaura. De zangeres draagt een witte, losse jurk, Isaura is gehuld in een zwarte broek en zwart T-shirt. Vooral door de outfit van Isaura bestaat het vermoeden dat dit niet hun definitieve podiumoutfits zijn. Tijdens het nummer gebeurt er niet zo heel veel op het podium, de camera start met een close-up van de zangeres, en zoomt verder uit tot beide zangeressen volledig in beeld zijn. Het nummer kabbelt rustig verder, wordt mooi en beheerst gezongen, maar blijft een beetje zonder hoogtepunt achter.
Verenigd Koninkrijk
Dat SuRie een geweldige zangeres is, hoeft geen bevestiging. Ze brengt het nummer feilloos en vol overtuiging. De zangeres draagt een witte outfit die bestaat uit een aansluitend bovenstuk en wijde broek waar achteraan een halve rok bevestigd is. SuRie staat tussen TL-lampen die in halve prismavormen zijn opgesteld, enkel de laatste prisma is volledig. De lichten in het prisma zijn afwisselend blauw en fuchsia, net zoals de overheersende kleuren van de achtergrondlichten. Een fraai gezongen nummer, dat jammer genoeg nooit echt impact kan maken en het Verenigd Koninkrijk vermoedelijk niet aan een nieuwe overwinning zal helpen.
Spanje
Amaia en Alfred starten ver van mekaar verwijderd op het podium, maar wandelen al gauw naar mekaar toe. Alfred draagt een bordeaux pak, Amaia een modern, maar simpel wit kleed met schoenen die voor wrevel zorgen in de persruimte. De podiumbelichting is sober maar zeer toepasselijk: een totaal donker podium, met enkel spots onderaan die lichtstralen omhoog schijnen. In de laatste minuut lopen ze even in cirkeltjes om elkaar heen, alvorens in elkaars handen verstrengeld het laatste refrein te zingen. Hun emoties en gevoelens komen oprecht over op beeld, maar ze blijven op de eerste repetitie nog iets te lang te ver van mekaar verwijderd. Amaia overklast Alfred, zowel qua outfit als qua stem: de zanger klinkt eerlijk nasaal en heeft een iets meer onaangename stem om naar te luisteren. Het is afwachten of Europa in katzwijm zal vallen voor deze stroperige inzending.
Duitsland
Michael Schulte start in het donker aan zijn nummer. Het duurt lang vooraleer er iets van belichting te zien is. De Duitsers hebben een eigen video-wall meegebracht. Net als in de Duitse voorronde verschijnen daar foto’s op van – vermoedelijk – de zanger en zijn vader, waar het lied over gaat. Wanneer het lied open breekt gaan de lichten, die rood zijn, eindelijk aan. De zanger opent zijn armen en de projecties achter hem vormen een soort schaduw. Al die lichten en de zwart-witte projecties gaan in elkaar over en dat heeft een vrij indrukwekkend effect. De act lijkt dus al meteen snor te zitten. Nu zijn zang nog, want de stem van Michael Schulte heeft al sterker geklonken.
Italië
Ermal Meta en Fabrizio Moro uit Italië hebben een creatieve manier gevonden om hun videoclip na te bootsen op een Songfestivalpodium. Net als in de clip wordt de songtekst van Non mi avette fatto niente getoond in allerlei verschillende talen, alternerend per taal. Er zijn daarom quasi uitsluitend close-ups van de zangers, of net heel brede shots van het hele podium, met telkens ernaast zinnen van de tekst geprojecteerd. Het podium is uitsluitend rood zonder al te veel veranderingen qua belichting doorheen de drie minuten. Ermal en Fabrizio staan eerst naast elkaar op het hoofdpodium, verspreiden zich dan over de twee bruggetjes links en rechts, en banen zich zo een weg naar de catwalk, waar ze weer samen naast elkaar hun optreden beëindigen. Ze maken amper oogcontact met de camera’s en hebben het zo moeilijk om de kijker te vinden – maar dat kan ook net de bedoeling zijn gezien het gevoelige thema van het lied. Vocaal valt er niets aan te merken aan deze twee ervaren artiesten. Een sterke eerste repetitie.
Frankrijk
Frankrijk is als laatste aan de beurt om zijn repetitie af te werken. Alle nummers zijn nu minstens een maal op het podium verschenen. Monsieur Madamme staat in hun gekende zwarte pakken op het podium. Aan het begin van het nummer staan ze tegenover elkaar en zien we witte rook op het podium verschijnen, dit gecombineerd met een bijna volledig zwarte zaal maakt dat een mysterieuze sfeer gecreëerd wordt. Als de rook verdwijnt wandelt de zangeres naar een van de twee bruggetjes, op het andere bruggetje wandelt de mannelijke helft van het duo. Beiden wandelen dan over de catwalk in mekaars richting. Op het einde van het nummer staan ze terug tegenover elkaar, maar een stuk dichter dan aan het begin van het nummer. De zang is, zoals we gewoon zijn van de zangeres, nagenoeg perfect. Het nummer eindigt mogelijk wat abrupt, maar dat zal deze Franse inzending niet weerhouden van het meer dan behoorlijk te doen tijdens de finale.