31 oktober, Halloween: het ideale moment om even te griezelen. Ook in het rijke Songfestivalverleden zijn heel wat akelige personages, songs en acts de revue gepasseerd. We nemen jullie graag mee op deze griezeltocht, maar zijn niet verantwoordelijk voor een slapeloos nachtje!

Katja Ebstein – Theater

We keren terug naar 1980, het jaar waarin het Eurovisiesongfestival naar onze Noorderburen in Den Haag trekt. Eén van de meest opvallende figuren tijdens deze jubileumeditie – het Songfestival vond voor de 25e keer plaats – was de Duitse Katja Ebstein met haar nummer Theater. Niet zozeer Katja, maar haar vier achtergrondzangers jagen ons de stuipen op het lijf. Deze clowns zijn wel erg creepy. Ook de jury’s hadden duidelijk schrik om de avond niet te overleven en bezorgden Duitsland een tweede plek.

Guildo Horn – Guildo hat euch lieb

Dat de Duitsers houden van een staaltje horror op het Songfestivalpodium, bleek ook nog eens in het jaar 1998. Guildo mag dan wel zingen dat hij van ons houdt, wij vinden deze verschijning toch maar een beetje eng. De smurfen wellicht ook, want geef toe, Guildo Horn lijkt wel de verpersoonlijking van de boze tovenaar Gargamel.

Son De Sol – Brujería

We duiken de nillies in. Op een Halloweenfeestje kunnen heksen niet ontbreken. De dames van Son De Sol brachten met Brujería pure hekserij naar het Songfestival. Op de brandstapel eindigden ze net niet, maar met amper 28 punten keerden de heksjes terug naar Spanje. Of dat op een bezem was of via het vliegtuig, laten we in het midden.

Lordi – Hard Rock Hallelujah

Wie uiteraard niet in dit lijstje kan ontbreken, zijn de monsters uit Finland. Lordi slaagde erin om heel Europa te charmeren met de griezelsong Hard Rock Hallelujah. Het werd de eerste en enige overwinning voor Finland tot dusver. De legendarische griezelpakjes zijn minstens even iconisch als de outfit van ABBA en zijn niet meer weg te denken uit de rijke Songfestivalgeschiedenis. Verder hoeft deze act geen verdere uitleg, de beelden spreken voor zich.

Alenka Gotar – Cvet z juga

We begrijpen geen snars van wat Alenka Gotar zingt, maar met haar angstaanjagende blik lijkt ze een vloek over heel Europa uit te spreken. De Sloveense heeft ook haar nachtlampje aan haar handpalm bevestigd. Misschien is ze wel bang in het donker? Wij vooral van haar!

DJ BoBo – Vampires Are Alive

De Zwitsers deden in 2007 ook een poging om ons te doen huiveren van de schrik en deden daarvoor een beroep op DJ BoBo en zijn vampieren. Deze bloedzuigers horen echter meer thuis op een Halloweenfeestje voor kinderen. Eerlijk is eerlijk, hiervan worden we niet bang. We vinden het gewoon een beetje … grappig.

Elitsa Todorova & Stoyan Yankulov – Water

De Bulgaarse versie van Xena, the warrior princess woont in Bulgarije en heet Elitsa Todorova. Met haar scherpe stemgeluid lost ze een strijdkreet die door merg en been gaat. Allemaal wel een beetje akelig.

Elnur & Samir – Day After Day

Azerbeidjzan maakte een duivelse entree op het Eurovisiesongfestival in 2008. Elnur is als engeltje op het podium in Belgrado neergedaald, maar wij vinden hem eerder een stout bengeltje. Haters van ons geliefde liedjesfeest beschrijven het Songfestival weleens als de hel op aarde. Helemaal ongelijk kunnen we hen bij dit nummer niet geven.

Inga & Anush – Jan Jan

Akeligheid troef in de Armeense inzending uit 2009. De boze zusjes Inga en Anush lijken ons met katachtige blik te betoveren en hypnotiseren met hun nummer Jan Jan. In het vrouwenonderonsje zijn mannen duidelijk niet toegelaten. Wellicht allemaal weggelopen van de schrik, net zoals wij!

Marcin Mroziński – Legenda

Marcin heeft als kleine uk iets te veel naar Sneeuwwitje gekeken. Hij nam in 2010 zijn geliefde mee naar Oslo, om haar voor het oog van miljoenen kijkers in een vergiftigde appel te laten bijten. Heel Europa aanschouwde hoe de jonge deerne na drie minuten geschruwel op het podium het tijdelijke voor het eeuwige inwisselde. Ook Marcin zelf sneuvelde, hij eindigde (misschien niet ontoevallig) op ongeluksnummer 13 in de halve finale.

Cezar – It’s My Life

Halloween is onlosmakelijk verbonden met het land van Dracula, Roemenië. In 2013 werd het Oost-Europese land vertegenwoordigd door Cezar. Met It’s My Life bracht de Roemeen een ietwat aparte act op het Songfestival. Of we nu echt bang moeten worden of in lachen uitbarsten, laten we aan jullie over.

Melovin – Under The Ladder

Sinds 2018 heeft Christus niet langer het monopolie op ‘verrijzen uit de dood’. Ook Melovin uit Oekraïne stond op uit de doden. Onder een ladder lopen, brengt ongeluk, zegt men. Ook voor de Oekraïener met huiveringwekkend glazen oog geldt deze eeuwenoude regel. Under The Ladder eindigde 17e in Lissabon.

Hatari – Hatrið mun sigra

‘Haat zal over de wereld heersen’, zo klinkt de Nederlandse vertaling van de IJslandse inzending Hatrið mun sigra uit 2019. Rooskleurig kun je deze boodschap niet bepaald noemen. De act lijkt zo weggeplukt uit een bedenkelijke horrorfilm, of was het toch SM? Eén ding is zeker, deze jongens kom je liever niet tegen in het donker … en overdag eigenlijk ook niet.

Kate Miller-Heidke – Zero Gravity

Bij Halloween denken we spontaan aan heksen en dan kunnen we Kate Miller-Heidke uiteraard niet over het hoofd zien. Over hun hoofden zagen de toeschouwers in Tel Aviv de Australische wel erg letterlijk. De zangeres en haar backing vocals haalden halsbrekende toeren uit tijdens de vertolking van het nummer Zero Gravity.

Sergey Lazarev – Scream

Schreeuwen van de schrik? Ook dat doen we op 31 oktober. In 2019 bracht Sergey Lazarev een ode aan de populaire films met gelijknamige titel. Voor de Rus werd het die avond ook effectief een thriller. Nadat hij drie jaar eerder al eens het onderspit moest delven, slaagde de zanger er opnieuw nét niet in om te winnen. Sergey zal allicht zelf eens goed geschreeuwd hebben aan de klaagmuur in Israël.

Hooverphonic – The Wrong Place

We hoeven het niet altijd ver te zoeken, ook België leverde een mooie bijdrage in het rijtje Halloweennummers. In de officiële videoclip treedt frontzangeres Geike Arnaert bijzonder moorddadig op; ze hakt genadeloos het hoofd van haar mislukte onenightstand af. Diezelfde donkere sfeer wordt gecreëerd op het mysterieuze podium in Rotterdam, waar Geike met indringende blik ons slapeloze nachten bezorgt. Achtergrondzangeres Monique maakt het offerfeest met haar tamboerijntje en samenzweerderige blik compleet.

 Alvan & Ahez – Fulenn

We vallen naadloos van de ene sekte in de andere met Fulenn van Alvan & Ahez, de Franse inzending van 2022. De stoute versie van Laïs lijkt samen met de Franse frontzanger de duivel te aanbidden door een heksendansje op te voeren. Ondanks de vuurkorven in Turijn wisten de vier Europa niet warm te maken. De Fransen moesten zich tevredenstellen met een voorlaatste plaats.

Konstrakta – In corpore sano

Wie vorig jaar tijdens het zappen net de Servische Konstrakta aan het werk zag op het Songfestival, moet ongetwijfeld gedacht hebben in een van-de-pot-gerukte horrorfilm te zijn beland. Zo’n drie minuten lang staart Konstrakta ons aan op een manier waarvan Didier De Kunst in Familie nog iets kon leren. Alsof dat nog niet eng genoeg is, zorgen de Gregoriaanse gezangen nog voor meer akeligheid. Niet kijken wanneer je net wil gaan slapen.

Lord of the Lost – Blood & Glitter

Ook dit jaar maakten enkele akelige figuren hun opwachting op het Songfestivalpodium. Geen twee zonder drie, Duitsland valt nogmaals de eer te beurt in dit lijstje. De mannen van Lord of the Lost deden een verdienstelijke poging om ons schrik aan te jagen, maar misten duidelijk hun effect. Blood & Glitter, de avond eindigde voor de Duitsers vooral bitter met een rode lantaarn, mooi passend bij de outfit van de duivelachtige frontzanger.

Loreen – Tattoo

Eindigen doen we uiteraard met de winnares van dit jaar, Loreen. Je houdt de Zweedse zangeres best te vriend, met haar lange nagels pookt ze immers gemakkelijk één van je ogen uit. De zangeres beschikt net zoals landgenote Pippi Langkous over bovennatuurlijke krachten. Met gemak tilt ze immers een plafond op, ideaal als je wil verbouwen.