Analyse

ANALYSEROTTERDAM 2020ROTTERDAM 2021

Hoe Songfestival 2020 ons toch dichter bij elkaar brengt

De hele wereld is al weken in de ban van het nieuwe coronavirus. Covid-19 heeft er ook voor gezorgd dat de finale van het Eurovisiesongfestival vanavond niet zal doorgaan. Voor iedereen betrokken bij het Songfestival was het even slikken, maar heeft de afgelasting juist iedereen dichter bij elkaar gebracht? Ja. Zonder twijfel.

Op 18 maart viel het verdict: Het Songfestival gaat niet door. Er was nog even hoop dat de liedjeswedstrijd in een andere vorm uitgezonden zou kunnen worden, maar ook dat bleek ijdele hoop. Even later werd ook besloten dat de inzendingen niet gebruikt mogen worden in 2021.

Gemiste kans

Eerst en vooral is de afgelasting een slag in het gezicht van de artiesten die al volop in de voorbereidingen voor Rotterdam zaten. Verschillende artiesten zijn nu niet meer zeker dat ze ooit op het Songfestivalpodium zullen staan. Vooral de zangers die gekozen werden via een nationale finale zien hun droom in diggelen geslagen. Samantha Tina is hiervan het beste voorbeeld. Ze won bij haar achtste poging eindelijk een nationale finale, maar ze zal Letland waarschijnlijk toch niet mogen vertegenwoordigen in 2021. Welke artiesten er voorlopig wel en niet zullen bij zijn volgend jaar, lees je hier.

Heel de organisatie, maar vooral baas Jon Ola Sand had de zaken graag anders zien lopen. Eind september maakte hij bekend dat hij na de editie van Rotterdam in 2020 zou stoppen als Executive Supervisor van het Eurovisiesongfestival en voor de omroep NRK zou beginnen werken. De kans is groot dat de Noor tijdens de liveshows een ‘bedanking’ zou gekregen hebben. Door z’n verplichtingen bij NRK lijkt het onwaarschijnlijk dat Jon Ola er onverwacht nog een jaartje bij zou doen en z’n afscheid dus wat in mineur zal moeten verlopen.

Blijf in uw kot

Dit jaar geen Songfestival, dus ook geen apotheose van het wekenlange volgen van het Eurovisienieuws. Veel fans beginnen al uit te kijken naar het volgende Songfestival als het vorige nog maar afgelopen is. Het is dan ook een evenement dat veel bekeken wordt, met vorig jaar 182 miljoen kijkers van over heel de wereld. Dit jaar zullen er echter geen ‘kijkfeestjes’ zijn waarbij samen naar de liedjeswedstrijd wordt gekeken, geen opvolging van de bookmakers en zal er niet afgezakt worden naar de gaststad.

Rotterdam zou zoals de vorige gaststeden naar goede gewoonte twee weken volledig in het teken van het Eurovisiesongfestival hebben gestaan. Alle hotels waren volgeboekt, de feestjes waren gepland en het logo van dit jaar zou op bussen, trams en nog zo veel meer te zien zijn. Maar ook dit zal niet voor 2020 zijn.

Bij uitbreiding is de afgelasting ook spijtig voor heel Nederland. Het land wachtte al sinds 1975 op een nieuwe overwinning op het Eurovisiesongfestival. De winst van Duncan Laurence zorgde dan ook voor euforie bij onze noorderburen. Ze waren van plan er een waar volksfeest van te maken. Het ledenaantal van de OGAE-fanclub schoot, net zoals in België, de hoogte in en het Songfestival was niet weg te slaan uit de media. Komiek Arjen Lubach kaartte dit nog op een komische manier aan in z’n programma Zondag met Lubach. Het fragment kan je hier bekijken.

Verenigd Europa

Het niet doorgaan van het Eurovisiesongfestival is ook symbolisch gezien heel spijtig. De liedjeswedstrijd draagt namelijk een belangrijke historische waarde met zich mee. Na de Tweede Wereldoorlog werd in de jaren 1950 door de European Broadcasting Union (EBU) gezocht naar een manier om de Europese landen dichter bij elkaar te brengen. Het was de Italiaan Sergio Pugliese die een liedjeswedstrijd voorstelde tussen de landen gelijkaardig aan het Festival van San Remo. Ook na de Koude Oorlog was er nood aan hereniging. Veel landen betrokken bij die oorlog namen begin de jaren 90 dan ook voor het eerst deel aan het Songfestival. Dat er voor het eerst in 65 jaar geen Songfestival is, een evenement dat al jaren Europa verenigt, is dus ook relatief belangrijk binnen onze moderne geschiedenis.

Rise Like a Phoenix

We kunnen er dus niet onderuit dat het afgelasten van het Eurovisiesongfestival voor verschillende partijen heel spijtig is. Maar het Songfestival zou het Songfestival niet zijn als het de mensen zelfs in deze omstandigheden niet dichter bij elkaar zou brengen. Zo heeft de EBU enkele alternatieven voorzien om de pijn wat te verzachten.

In aanloop naar deze week postte het officiële kanaal van het Eurovisiesongfestival elke vrijdag een van hun Eurovision Home Concerts. In deze filmpjes traden verschillende artiesten van dit jaar en van vorige jaren op vanuit hun woonkamer. Ze brachten zowel hun eigen inzending als een cover van een bekend Songfestivalnummer. Daarnaast zijn er ook interviews te zien van alle kandidaten van dit jaar door NikkieTutorials onder de naam Eurovisioncalls. Zoals hier met Hooverphonic:

play

In plaats van de halve finales waren dinsdag en donderdag al de twee delen van Eurovision Song Celebration te zien op YouTube. In deze livestreams werden alle inzendingen getoond zodat de artiesten toch de erkenning krijgen die ze verdienen. Daarnaast zendt Eén vanavond vanaf 21.00 uur, op het moment waarop de finale van het Songfestival gepland stond, ook Eurovision: Europe Shine a Light uit. In de show zullen de artiesten in de schijnwerper staan, maar zullen ook oud-deelnemers te zien. Alles over dit alternatief kan je hier lezen.

Naast de officiële alternatieven schieten de officieuze initiatieven als paddenstoelen uit de grond. Verschillende omroepen maakten een eigen programma over het Songfestival. Zo presenteerde Peter Van de Veire woensdag En de twaalf punten gaan naar… op de Facebookpagina van MNM en Eén.

Samenwerken 

Met Songfestival.be hebben we ook niet stilgezeten. Naast het brengen van alle Songfestivalnieuws werkten we mee aan de online versie van het Eurovisiesongfestival. Samen met meer dan twintig andere sites werd Eurostream 2020 in het leven geroepen. Redacteurs Jonathan, Gunther en Joël waren te zien in een spannende show waarin IJsland in de finale aan het langste eindje trok en België op een mooie vijfde plaats eindigde. Dit was niet de enige livestream want bijvoorbeeld de pre party in Spanje ging via deze manier toch door.

Tot slot geeft ook Rotterdam de moed niet op. De stad kijkt al vooruit naar volgend jaar en heeft nog eens 6,7 miljoen veil om het Songfestival in eigen stad te houden. Of de liedjeswedstrijd effectief op dezelfde plaats zal doorgaan staat nog niet vast, maar de fans hebben er veel vertrouwen in. Zo zijn de hotelprijzen tijdens heel de maand mei 2021 al aanzienlijk toegenomen.

Uit de ether, maar niet uit ons hart

Een ding is zeker, het Songfestival leeft. Los van alle alternatieven vinden mensen elkaar via deze liedjeswedstrijd. Zo zorgde het nummer Fai Rumore van Diodato voor een emotioneel moment toen het gezongen werd tijdens de balkonconcerten in Italië. Zo bleven mensen elkaar aanspreken om te vragen wat ze van alle nummers vonden en zo kwamen talloze groepjes online samen om naar een van de livestreams te kijken. Zelfs al gaat het Eurovisiesongfestival dit jaar niet door in Rotterdam, het gaat wel door op een andere manier. Hierdoor is het doel van de liedjeswedstrijd toch geslaagd: Europa dichter bij elkaar brengen in moeilijke tijden.

play

Relatief belang

Als redactie willen we benadrukken dat, hoe spijtig we de afgelasting van het Songfestival dit jaar ook vinden, we volledig achter de beslissing staan. Wat er momenteel in de wereld gebeurt, is belangrijker dan het Eurovisiesongfestival. Wel hopen we dat de liedjeswedstrijd misschien een lichtpuntje kan zijn in deze moeilijke tijden en dat mensen er misschien zelfs steun in kunnen vinden.

Advertentie