DSVS 2017

DSVS 2017

Onze experts over Bulgarije, Denemarken & Israël

In De Stem van Songfestival.be gaan we op zoek naar hét nummer van het komende Eurovisiesongfestival volgens onze lezers. Dit is de tweede en laatste ronde, waarin dagelijks drie liedjes worden beoordeeld door ons expertenpanel. Je kan ook stemmen op onze Facebookpagina op jouw favoriet. Vandaag in de hoofdrollen: Bulgarije, Denemarken en Israël.

 Bulgarije | Kristian Kostov – Beautiful Mess

Fabian Feyaerts: Dit is een toppertje! Wat een clip! Wat een song! Wat een tekst! Wat een stem die je pakt en raakt! Mag ik luidop hopen dat Kristian uitpakt met een act die alles en iedereen omver weet te blazen? Als hij live het niveau blijft houden, én die act is er ‘boenk op’… dan maakt Bulgarije ongetwijfeld een goede beurt.

Sam Jaspers: Het is niet zo gemakkelijk om mij met ballades te bekoren op het Songfestival. Ofwel zijn de nummers te saai, ofwel zijn ze te melig of overdadig, maar meestal zit er toch ook wel één trage inzending tussen die me bevalt. Het lijkt erop dat het deze keer het liedje van Bulgarije is. Het nummer is mooi opgebouwd, net niet te saai, net niet te melig en nog net een beetje eigentijds. De clip ziet er mooi uit en het doet me vermoeden dat ze er op het podium in dezelfde sfeer mee aan de slag zullen gaan. Ik vond Bulgarije vorig jaar ook heel sterk en deze keer doen ze het op een heel andere manier, maar vind ik het weer geslaagd.

André Vermeulen: Ondanks z’n leeftijd heeft Kristian al enkele jaren ervaring met tv-zangwedstrijden, en die zal hem goed van pas komen op het songfestivalpodium. Beautiful Mess is een gevoelig lied, waarin stiltes en goeie frasering erg belangrijk zijn. Afwachten of hij alle hoge noten haalt. In de categorie ‘gevoelig lied’ wordt dit Bulgaarse lied voor mij compleet weggeveegd door het Portugese lied: veel meer doorleefde emotie (en prachtige, niet-clichétekst).

Caren Meynen: ‘Wat Loïc Nottet kan, kan ik ook’, moet Kristian Kostov gedacht hebben. Een jonge kerel met een onschuldige look die toch sterk overkomt, het zijn goede ingrediënten. Beautiful Mess doet me heel erg denken aan de nummers van Loïc. Het heeft hetzelfde gevoel, onschuld, gecombineerd met ingehouden frustraties, woede en verlangens. Maar het mag gezegd, dit lied van Bulgarije is een mooie compositie, het verdient zeker een finale plaats, maar dan alleen als het live ook goed gezongen wordt.

 Denemarken | Anja Nissen – Where I Am

Fabian Feyaerts: De zangeres zingt dan wel toonvast, maar het nummer doet me weinig tot niets. Maar wie ben ik om te zeggen dat dit nummer geen hoge punten zal scoren? Smaken verschillen gelukkig. Maar Anja mag nog met een straffe act uitpakken, ik vrees dat ze me niet wilder krijgt.

Sam Jaspers: Flauwe strofes en schreeuwerige refreinen zijn niet aan mij besteed. Niet dat het daarom echt slecht is, hoor, maar het is niet mijn ding. Zingen kan Anja zeker wel en er zal wellicht ook wel een publiek voor dit soort nummers blijven bestaan. Het geheel lijkt me echter toch een beetje te flets om het echt goed te gaan doen.

André Vermeulen: Stevige stem die alles haalt uit dit heel traditionele songfestivallied, en zelfs meer. Hoe Anja uithaalt, gecombineerd met een bij momenten indrukwekkend koortje: dat doet vast ook in Kiev de zaal uit z’n dak gaan. De sterkste inzending uit Scandinavië dit jaar.

Caren Meynen: Anja uit Denemarken vraagt zich af waar ze is, wel lieve Anja, ik kan je er zelf ook geen antwoord op geven. Ofwel zit je de dag na de halve finale gewoon weer thuis in je zetel omdat je lied zo hard een typische songfestivalballade is. Where I Am bestaat uit een hoge hoop muzikale clichés waarvan je denkt: ‘Ja dat hebben we vijf jaar geleden allemaal al eens gehad’. Maar het kan ook zijn dat je je mag opmaken voor de finale net omdat jouw lied zo een lied is waarvan ik denk: eindelijk nog eens zo’n typisch songfestivalliedje.

 Israël | Imri Ziv – I Feel Alive

Fabian Feyaerts: Het refrein voldoet aan wat ik verwacht bij dit soort songs! Zomers, dansbaar, en hitgevoelig. Dit nummer vraagt een knappe zanger, en dat hebben ze in Israel goed ingevuld! Een nummer dat ook zonder winnen de soundtrack voor de komende zomer kan halen.

Sam Jaspers: Ja, we zitten duidelijk op het songfestival, hè… Israël stuurt een pop-/dancenummer zoals er al jaren steeds een paar bij zijn. Het duurt nogal lang voor we bij het refrein komen, vind ik, maar slecht is het niet, origineel zeker ook niet. Je ziet de act met alle clichés meteen voor je. De klarinet naar het einde toe zorgt wel nog even voor een verfrissende noot.

André Vermeulen: Het duurt bijna een minuut voor dit lied op gang komt. De opbouw is echt te stroef en het verrast nergens.  Een heleboel herrie voor niks, vind ik dit.  Wie verzint zoiets? En wie stuurt dit naar het songfestival?

Caren Meynen: Ik ga dit jaar voor de eerste keer in mijn leven naar Tomorrowland en als er één dj is die het nummer I Feel Alive van Israël op zijn setlist zet, ben ik een gelukkig mens. Zon op mijn gezicht, handen in de lucht, ogen dicht en gaan! Imri probeert op de kar te springen van de David Guetta, Armin Van Buuren en Avicii, en bij mij werkt dat. Hij maakt de titel van zijn lied helemaal waar, I Feel Alive bij dit soort nummers.

Onze experts maken naast recensies ook elk een rangschikking van de vijftien finalisten. Die blijft een goedbewaard geheim tot na de bekendmaking van de resultaten, nu zaterdag. Wel geven we prijs welke van de drie songs van vandaag het meest in de smaak viel bij ons panel, zonder hun plek in de rangschikking te verklappen. De juryfavoriet van vandaag is  Israël.

Advertentie