De winnaar van het Songfestival, die onthoudt iedereen. Maar wie tweede of derde werd, is misschien al moeilijker. In de reeks Runner-up Talk interviewen we daarom die kandidaten, de eerste en tweede runner-ups, en vragen hen naar hun herinneringen aan hun deelname. Soms is dat in een video-interview, soms de uitgeschreven vragen en antwoorden. Deze week: Sunstroke Project uit Moldavië.

Goed om weten: de voornamen van de huidige leden van Sunstroke Project zijn bijna dezelfde, enkel de laatste letter is anders. Sergei is de zanger, Sergey de saxofonist.

Wanneer hoorden jullie het eerst over het Songfestival?

Sergei, zanger: ‘Dat was in 2009. Toen dachten we eraan om Moldavië te vertegenwoordigen op het Songfestival.’

Sergey, saxofonist: ‘Ik was jong toen ik het Songfestival voor het eerst zag. Dat was het jaar waarin Dana International won voor Israël met het liedje Diva. Het was geweldig, ik was in shock!’

In 2009 namen jullie voor het eerst deel aan de nationale voorrondes voor jullie land. Om welke reden deden jullie dat jaar mee?

Sergei: ‘Het lied No Crime eindigde in 2009 derde in de nationale voorronde. Toen was Pasha Parfeny nog zanger van de groep. Ik weet de exacte reden dus niet, maar ze wilden heel beroemd worden.’ (lacht)

Sergey: ‘In ons land blijf je heel bekend als je naar het Songfestival bent geweest. Nadien krijg je ook de kans om je muziek met de wereld te delen.’

Het jaar nadien hadden jullie meer succes. Oorspronkelijk zonden jullie het nummer Believe in, maar dat lied werd nog gewisseld met Run Away. Waarom kozen jullie nog voor een ander nummer?

Sergey: ‘Run Away was volgens ons een sterker nummer. Het lied was aanstekelijker en opvallender dan Believe. Daarom was het ook beter geschikt voor het Songfestival. Bovendien maakte de samenwerking met Olga Tira het nummer krachtiger.’

Sergei: ‘De nationale voorronde winnen in Moldavië was heel moeilijk omdat er veel goede artiesten aan deelnamen. Bovendien werden er verschillende nummers per deelnemer ingezonden. Als je de voorronde won, moest je dus kiezen met welk nummer je naar het Songfestival afzakte.’

Welke verwachtingen hadden jullie na de winst in de nationale voorronde?

Sergey: ‘We waren nog heel jong dus we hadden geen verwachtingen. We wilden onze muziek vooral delen met de luisteraars.’

Kijken jullie dan goed terug op jullie optreden?

Sergey: ‘Als ik het nummer nu zie, stel ik me veel vragen. Ik had een andere stem, maar de staging kon ermee door. Zelfs naar de standaarden van 2020. Ik hou van het optreden, de stijl en het nummer.’

Jullie eindigden in 2010 op een 22e plaats, maar vergaarden vooral bekendheid door de meme van Epic Sax Guy. Hoe hebben jullie die aandacht beleefd?

Sergey: ‘In het begin van de meme, wisten we er helemaal niet van. Mensen maakten er steeds langere versies van en de video’s werden miljoenen keren bekeken. Pas toen hoorden we erover en het was geweldig!’

Sergei (Epic Sax Guy zelf): ‘Ik was in shock! Veel mensen hadden me gezien op het Songfestival, maar als muzikant krijg je in tegenstelling tot de zanger niet vaak aandacht. Ik wist niet wat er gebeurde, maar het was een hele eer.’

Dus jullie eerste deelname heeft jullie carrière een boost gegeven?

Sergey:

Onze eerste deelname gaf onze carrière geen boost, maar was de start ervan. (lacht)

‘De meeste artiesten worden op een andere manier dan via het Songfestival bekend. Onder andere door de meme van Epic Sax Guy was dat bij ons wel het geval.’

Sergei: ‘In Moldavië moet je deelnemen aan de nationale voorronde om bekend te worden. Zo kan je connecties leggen.’

Bekijk hier het optreden van Sunstroke Project uit 2010:

In 2012 en 2015 namen jullie nog eens deel aan de nationale voorronde. Wilden jullie weer in de bekendheid komen of was een deelname aan het Songfestival jullie reden daarvoor?

Sergei: ‘Als je eenmaal naar het Songfestival bent geweest, blijf je een grote fan. Daarom wilden we onze kans nog eens wagen.’

Sergey: ‘In 2012 was dat met het nummer Superman. Er werd gezegd dat het nummer plagiaat was van een Roemeens lied, maar dat was helemaal niet waar. Het nummer was een heel sterk lied, maar de jury gebruikte die drogreden tegen ons.’

Dus jullie werden gesaboteerd?

Sergey: ‘Ik denk van wel. Omdat we Moldavië in 2010 al eens vertegenwoordigden, wilden ze waarschijnlijk een andere artiest. In 2015 haalden we het trouwens ook niet, maar ik weet niet waarom.’

Jullie slaagden er wel weer in drie jaar geleden. Jullie bleven wat onder de radar bij de bookmakers, maar eindigden toch op het erepodium. Hadden jullie dat zien aankomen?

Sergey: ‘Toen we aan het nummer werkten, vonden we het niet zo sterk. Daarom hebben we het wat herwerkt tot we er meer tevreden over waren. Toch hadden we helemaal geen idee dat we derde zouden eindigen. Het was als in een film. In het begin waren we niemand en eindigden aan de top!’ (lacht) Daarom zeggen we altijd dat je moet blijven dromen. Moldavië is een klein land zonder budget en wij eindigden derde. Voor ons is dat een eerste plaats. Zeg niet dat je geen talent hebt, want je kan meer dan je denkt!’

Sergei: ‘Iedereen vertelde ons dat we geen kans maakten. De andere kandidaten hadden volgens hen betere liedjes en meer geld voor de show. Na onze derde plaats was die mening direct bijgesteld en had iedereen zogezegd ons succes zien aankomen. Mensen zeggen dat je in de geschiedenisboeken komt als je het Songfestival wint, maar dat kan ook als je op een andere plaats eindigt.’

In Hey Mamma! zit een heel prominente saxofoonriff. Hebben jullie daar bewust voor gekozen na het succes van Epic Sax Guy?

Sergey: ‘Het antwoord is ja. In al onze nummers zitten twee delen: het zingen en de saxofoon. We hebben allebei een belangrijke rol in de groep. Voor het Songfestival wilden we een grootse terugkeer van Epic Sax Guy. Daarom dachten we ook na over de juiste beweging bij de riff. Na onze deelname in 2017 raakte de meme dan ook weer opgerakeld.’

Sergei:

Het is zoals deelnemen aan de oorlog. Als je een goed wapen hebt, moet je daar gebruik van maken.

Denken jullie dat de bekendheid van de meme ervoor gezorgd heeft dat jullie meer punten behaalden via de televoting dan bij de juryleden?

Sergey: ‘Tuurlijk! Veel mensen herkenden Sergei als Epic Sax Guy en vonden z’n terugkeer geweldig. We zouden trouwens minder tevreden zijn als het andersom (meer punten van de jury dan van de kijkers, nvdr.) was. Ons doel was om het hart van de kijkers te veroveren. We zijn daarin geslaagd en dan maakt de plaats niet veel meer uit.’

Sergei: ‘Toen we voor het eerst deelnamen waren we jong en onervaren. Bij onze tweede deelname wisten we wat we moesten doen om een goed resultaat neer te zetten. Zo hebben we in 2017 voor het Songfestival een tour gedaan in verschillende landen zoals Israël en Frankrijk. Zo waren de mensen al fan nog voor de wedstrijd begon.’

Jullie hebben de ervaring van 2010 alleszins goed gebruikt. Was jullie tweede deelname ook anders qua gevoel?

Sergey: ‘Behalve het verschil in ervaring voelde het toch anders. In 2010 waren we jonger en gedroegen we ons gekker. Het maakte niet uit wat we deden. Elke avond was een feest. We riepen altijd: ‘We gaan winnen!’ (lacht)

Sergei: ‘We waren elke avond dronken!’ (lacht)

Sergey: ‘Bij de andere artiesten hadden we dan ook een reputatie opgebouwd. In 2017 was het allemaal iets minder. We droegen een zwart pak en een das en we gedroegen ons iets volwassener.’

Sergei:

Net als een wijn werden we niet ouder maar beter. (lacht)

Jullie hebben duidelijk genoten van jullie deelnames. Zouden jullie ooit willen terugkeren?

Sergey: ‘Zelfs al zeggen sommige artiesten van niet, zeggen ze diep vanbinnen allemaal ja. Wij dus ook. Het Songfestival is een echte beleving zoals in een goede film. Je kan andere mensen ontmoeten en met hen samenwerken. We missen het Eurovisiesongfestival en net als de fans vonden we de afgelasting in 2020 heel spijtig. Volgend jaar zal iedereen gek worden tijdens het Songfestival. De fans zullen de wedstrijd willen omarmen.’ (lacht)

Sergei: ‘Je doet er echt ervaring op. Als je een sterke artiest wil worden, moet je naar het Songfestival gaan. Net als op een wereldkampioenschap voetbal leeft het in alle landen en wil iedereen winnen. Elk land stuurt goede artiesten. De sfeer is geweldig en het was de beste tijd van mijn leven!’

Zouden jullie naast de ervaring herbeleven ook willen terugkeren om een resultaat neer te zetten en misschien wel beter doen dan die derde plaats?

Sergey: ‘We zijn eigenlijk een beetje bang omdat we niet lager willen eindigen dan de derde plaats.’ (lacht) Mocht iemand ons zeggen dat we bij een volgende deelnamen onderaan het scorebord zouden eindigen, zouden we toch gaan. Het Songfestival draait niet enkel om een mooi resultaat behalen, maar het is een levenservaring!’

Sergei: ‘Misschien keren we wel terug op een andere manier dan als artiest. Mogelijks schrijven we een nummer voor iemand anders of als ondersteuning. Wij weten namelijk veel over het Songfestival en zouden onze kennis kunnen delen.”

Jullie zijn zeker niet afgeschreven als artiesten dus alles blijft mogelijk. Bedankt voor het interview!

Sergey: ‘Hopelijk tot een volgende keer!’

Sergei: ‘En luister naar onze nieuwe muziek!’

Noot van de redactie: Sunstroke Project liet ons weten geïnspireerd te zijn door ons interview. Wie weet heeft de laatste vraag Sergey en Sergei aan het denken gezet…

Bekijk hier het optreden van Sunstroke Project uit 2017: