Liveblog – 1e halve finale Songfestival 2024

Malmö 2024

MALMO 2024

Liveblog – 1e halve finale Songfestival 2024

7 May 2024asi mdd

Welkom op onze liveblog! Vanavond volgen redacteurs Arne en Sven de eerste halve finale van het 68e Eurovisiesongfestival voor jou op de voet. We zien deze avond vijftien kandidaten aan het werk, waaronder Kroatië en Oekraïne, meteen twee kanshebbers voor de eindzege volgens de bookmakers. Daarnaast is het ook uitkijken naar de terugkeer van Luxemburg. Na meer dan dertig (!) jaar afwezigheid zijn onze lieve buren er eindelijk terug bij. En wie ook terug van de partij is, is gastvrouw Petra Mede. Zij loodst ons met co-presentatrice Malin Åkerman doorheen deze eerste halve finale. Sit back, relax en vergeet niet om deze pagina geregeld te vernieuwen!

De eerste halve finale wordt afgetrapt door Eleni Foureira, die in 2018 net naast de eindzege greep, maar sindsdien een succesvolle carrière uitbouwde in Cyprus. Ze zweept de zaal op met haar nummer Fuego. Daarna komt Eric Saade aan de beurt. Het is alweer van 2011 geleden dat de Zweed de bronzen medaille mee naar huis nam. Opmerkelijk dat de popgod er bij is, aangezien hij zich de afgelopen weken meermaals kritisch uitliet over de deelname van Israël aan het Songfestival. De zanger heeft bovendien Palestijnse roots, wat te zien is aan zijn sjaaltje rond de pols. De openingsact wordt afgesloten door Chanel, die nog eens haar beste dansmoves van twee jaar geleden bovenhaalt.

Vervolgens komen de twee presentatrices in beeld, uitgedost in een oversized broekpak in trendy zomerkleurtjes. Petra Mede mag voor de derde keer het Songfestival presenteren en maakt daar een ludiek mopje over. ‘Ik heb het al alleen gedaan, dan eens met een man (Måns Zelmerlöw) en nu met een vrouw’. Petra wordt vanavond bijgestaan door actrice Malin Åkerman.

De stage ziet er ook dit jaar weer indrukwekkend uit, in de vorm van een kruis, dat veel mogelijkheden geeft voor de artiesten om in alle mogelijke richtingen te dansen, te bewegen, de camera in te pakken en interactie te maken met het publiek. Opnieuw heel veel ledschermen zoals we dat de afgelopen jaren ook zagen. We zijn heel benieuwd welke leuke visuele hoogstandjes dat zal opleveren vanavond en de komende dagen!

En dan start de show écht. We zien een eerste inleidende postkaartje dat volgens een vast stramien opgebouwd is: er wordt eerst een visuele brug gemaakt op de landkaart tussen de gaststad Malmö en het aankomende land, daarna zien we een aantal iconische deelnemers van het betreffende land om het filmpje te eindigen met de kandidaat van dit jaar. De zaal wordt donker, we horen opnieuw een kort introducerend generiekje dat de laatste jaren telkens het lied inleidt. Het generiekje dit jaar lijkt gebaseerd op de intro van Loreen’s winnende lied van vorig jaar Tattoo.

1)Cyprus | Silia Kapsis – Liar

De jongste kandidate van deze editie krijgt de eer om de eerste halve finale op gang te trekken. Amper 17 is ze. Piepjong en dus nog een beetje onervaren. Dat is helaas ook af en toe te horen. In de solo-stukken klinkt Silia een beetje zwak, maar in het refrein maken de backing vocals veel goed. Zangtechnisch is ze niet de beste van de klas, maar Silia zweept de zaal wel op met haar nummer Liar. Wanneer de vier Cypriotische dansers hun shirt uittrekken, gaat de zaal uit zijn dak.

EBU – Corinne Cumming

2) Servië | Teya Dora – Ramonda

Na het feestgedruis van Cyprus gaat het er al een pak ingetogener aan toe bij Servië. Zangeres Teya Dora brengt vanop een rots met Ramonda één van de weinige ballades op het Songfestival dit jaar. Mooi in zijn eenvoud, maar dit rustmoment komt voor ons iets te vroeg op de avond. We kunnen Teya Dora wel niet op valse noten betrappen.

EBU – Alma Bengtsson

3) Litouwen | Silvester Belt – Luktelk

Heel wat landen hebben dit jaar geïnvesteerd in hun act, met bijbehorende visuals en lichtspektakel. Litouwen is daar een mooi voorbeeld van. Marco Borsato zal trots zijn wanneer hij de act van Silver Belt ziet, want vandaag is echt wel rood, het pak van de zanger inclusief. Silvester zet met zijn dansers eens strakke act neer. Het zou ons sterk verbazen mocht dit de finale niét halen.

EBU – Corine Cumming

4) Ierland | Bambie Thug – Doomsday Blue

Hopelijk zijn de allerkleinsten ons onder intussen gaan slapen. Bambie Thug verschijnt als een rechtstreekse zendeling van Satan op het podium. Ook de danser kom je ‘s nachts liever niet tegen. Maar of je het nu haat of niet; Ireland is back in the game met deze ‘conceptuele kunst’. Bambie Thug staat er en neemt het publiek helemaal in. Dat deze act één van de meest besproken optredens wordt dit jaar, staat als een paal boven water.

EBU – Sarah Louise Bennett

Na de eerste vier optredens is het tijd voor een kort intermezzo van de presentatrices. Exact de tijd die nodig is om de kleedkamer en douches van Olly Alexander klaar te zetten op het kruisvormig podium.

Verenigd Koninkrijk | Olly Alexander – Dizzy

Ook enkele landen van de Big Five mogen vanavond hun nummer een eerste keer opvoeren. Olly Alexander uit het Verenigd Koninkrijk is daar één van . Met zijn vier schaarsgeklede dansers lijkt Olly een homoerotische film op te nemen. Al die verschillende standjes vergen veel energie en dat is er aan te horen. Er werd meer naast de toon gezongen, dan erop. Naar het einde toe lijkt Olly meer te hijgen dan te zingen. Maar dat kunnen we nog verstaan met al die fijne vleeswaren rondom je.

EBU | Corinne Cumming

5) Oekraïne | alyona alyon & Jerry Heil – Teresa & Maria

Als een soort hymne weerklinkt het Oekraïense nummer doorheen de arena van Malmö. Nadat ze de vloer betovert in een rivier, wandelt zangeres Jerry Heil het podium op om er Moeder Theresa te aanbidden. Alyona alyona komt iets later het podium op om er haar rap-stukje te brengen. Ook hier zien we weer ijzersterke visuals. De twee dames pakken de zaal in en zorgen voor een kippenvelmoment.

EBU | Corinne Cumming

6) Polen | Luna – The Tower

Na Oekraïne is het de beurt aan buurland Polen. Het Oost-Europese land doet het niet altijd even goed op het Songfestival. Ook dit jaar voorspellen we geen topnotering voor het land. Luna mag dan wel bovenaan een toren staan tijdens haar act, bovenaan het klassement zal ze zaterdag niet eindigen. Als ze daar al geraakt tenminste. Leuk popriedeltje, maar live helaas allesbehalve een hoogvlieger. Al levert Luna wel de beste prestatie die we tot nu toe van haar gehoord hebben.

EBU | Sarah Louise Bennett

7) Kroatië | Baby Lasagna – Rim Tim Tagi Dim

Volgens de bookmakers de grote favoriet om dit Songfestival te winnen; Kroatië. Rim Tim Tagi Dim zet de zaal alvast in lichterlaaie. Iedereen scandeert het refreintje mee. Dit optreden is beduidend beter dan tijdens de Kroatische nationale finale. Het publiek wordt helemaal gek. Gaan we volgend jaar naar Zagreb? Het zou zomaar even kunnen.

EBU | Corinne Cumming

8) IJsland | Hera Björk – Scared of Heights

Na het Kroatische geweld iets helemaal anders. De terugkeer van Hera Björk. In 2010 waagde de IJslande een eerste keer haar kans. Ze eindigde toen teleurstellend 19e in de finale. Helaas zal ze de finale dit jaar niet eens halen. De vloer zou ze wel, sneller dan gewild, kunnen halen. Het is erg ongemakkelijk om Hera de showtrap te zien afdalen met haar naaldhakken. Al kunnen we veralgemenen dat deze hele vertoning ongemakkelijk voelt én gedateerd. Neen, Scared of Heights valt gewoon veel te licht uit in dit deelnemersveld. Sorry, Hera.

EBU | Corine Cumming

Na het wervelend optreden van Hera krijgen we wat Zweedse cinema te zien. Enkele fragmenten uit bekende Zweedse films worden voorzien van Songfestivalklassiekers. Speciaal.

Opnieuw een land uit de Big Five is nu aan zet. We kijken uit naar het optreden van Isaak uit Duitsland. Of ja, we kijken.

Duitsland | Isaak – Always On the Run

Wie vanavond ook al een eerste keer zijn kunsten mag tonen, maar sowieso verzekerd is van een finaleplek is de Duitser Isaak. Hij zingt dat hij altijd op de loop is. Van dit optreden zouden wij helaas ook weglopen. Toegegeven, de temperaturen in mei vallen tot dusver wat tegen, maar het hele podium in de fik steken om jezelf wat te verwarmen is toch ook wat overtreden. We hebben ook de indruk dat Isaak constant boos is. Daar is nu nog geen enkele reden voor. Als hij zaterdag 25e eindigt, dan begrijpen we die boosheid wel.

EBU | Sarah Louise Bennett

9) Slovenië | Raiven – Veronika

Mocht Gert Verhulst ooit Rapunzel in een Studio100-kleedje willen steken, hebben we alvast de ideale hoofdrolspeelster gevonden. Wat een mooie lange blonde lokken heeft die vrouw. Helaas is dat ook zowat het enige wat ons van dit optreden zal bijblijven. Er gebeurt vanalles en niks tijdens deze act. Een twijfelgeval voor de kwalificatie.

EBU | Sarah Louise Bennett

10) Finland | Windows95Man – No Rules

Wie ooit ‘Callboys’ gezien heeft, zal ons ongetwijfeld gelijk geven. Randy Paret is terug en oh ja, hij heeft weer géén broek aan. Windows95Man kruipt als een boorling uit een ei. De illusie wordt gewekt dat de man geen onderbroek aanheeft. Op het einde trekt hij gelukkig alsnog een – weliswaar veel te korte – jeansbroek aan, waaruit ook nog eens vuurwerk spuit. The haters van het Songfestival kunnen morgen aan het koffiezetapparaat op het werk hun gal spugen na het zien van deze vertoning.

EBU | Sarah Louise Bennett

11) Moldavië | Natalia Barbu – In the Middle

Zo’n gigantisch podium in de Malmö Arena, dus de Moldaviërs dachten: ‘Less is more’. Tijdens de nationale finale werd Natalia Barbu nog omringd door een bonte bende backing vocals/violistes, maar die mochten Maggie De Block-gewijs in hun kot blijven. Het is een beetje een zielig beeld om de zangeres moederziel alleen te zien staan op dat grote podium, ook zonder echte microfoon. Ze staat wat onwennig in haar handen te klappen om ook maar enige choreografie in haar optreden te brengen. Ze zingt wel goed, maar daarmee is alles gezegd. Jammer, want hier zat toch net iets meer in. Er was duidelijk geen budget voor extra’s, maar de zangeres kreeg als troostprijs toch een sexy kleedje met fijne inkijk voor de gezonde heteroman die mogelijk onder de dwang deze avond moet meevolgen. Het kleedje kan zomaar gepikt zijn uit de garderobe van Lesly-Ann Poppe.

EBU | Sarah Louise Bennett

Zweden | Marcus & Martinus – Unforgettable

Ook gastland Zweden komt vanavond aan bak. De zevenvoudige winnaar wordt dit jaar vertegenwoordigd door de Noorse tweeling Marcus en Martinus. De broertjes brengen het nummer Unforgettable. Of het nummer van Zweden écht zo onvergetelijk wordt, betwijfelen we ten zeerste. Oké, de broers doen wat van hen verwacht wordt, maar daarmee is ook alles gezegd. De act is tot in de puntjes afgewerkt, maar mist elke interactie met het publiek en de kijker thuis. We hadden net iets meer verwacht van het organiserend land.

EBU | Sarah Louise Bennette

12) Azerbeidzjan | Fahree en Ilkin Dovlatov – Özünlə apar

Azerbeidjzan, een vreemde eend in de bijt. Het nummer van Fahree en Ilkin is etnisch en authentiek, iets dat we niet altijd gewoon zijn van het land dat al heel vaak overgeproducete liedjes naar het Songfestival stuurde. Zowel het nummer als de act zijn nogal eentonig; echt opvallen doet het niet. Alles kabbelt een beetje. Zowel Fahree als sidekick Ilkin, die bij momenten een beetje doet denken aan Average Rob met dezelfde kapper als Jeroom Snelders, zijn wel goed van stem, maar daarmee alleen pak je de huidige Songfestivalkijkers niet meer in. We twijfelen of we Azerbeidzjan terugzien zaterdag.

EBU | Corinne Cumming

13) Australië | Electric Fields – One milkali

Ook Australië kiest dit jaar voor authenticiteit op het Songfestival. ‘Als we dan toch zo’n verre verplaatsing moeten moeten maken, kunnen we evengoed nog een didgeridoo meenemen’, moeten ze down under gedacht hebben. Het is origineel, maar of we dit nu echt goed kunnen noemen. Neen, we denken met heimwee terug aan de tijd van Dami Im en Kate Miller-Heidke op haar stok. Het lijkt alsof de liefde tussen Australië en het Songfestival over is. Geen paniek, de kans dat Electric Fields dit nummer zaterdag nog eens moet brengen, lijkt ons zo goed als onbestaande.

EBU | Sarah Louise Bennett

14) Portugal | Iolanda – Grito

Daar is Portugal, een van de weinige landen die zo trouw blijft aan de eigen taal, cultuur en stijl. Ook dit jaar zien we een staaltje Portugese pathos, sober en minimalistisch gebracht, maar wel stijlvol. De zangeres is in het wit gekleed, zo ook haar gemaskerde dansers. Wasmiddel Dash doet ongetwijfeld gouden zaken bij de Portugese delegatie dezer dagen. De setting en belichting zijn eveneens in ‘t wit. De act is soms een beetje akelig, zeker met die gemaskerde individuen die de zangeres omringen. Het zou zo passen in een seizoensfinale van Familie uit de beginjaren 2000. Er wordt wel stevig gezongen; Iolanda zet een puike prestatie neer. Of ze de Europese kijkers overtuigt met haar liedje valt nog af te wachten, maar aan haar stem zal het niet liggen.

EBU | Sarah Louise Bennett

15) Luxemburg |Tali – Fighter

De Luxemburgers hebben er 31 jaar op moeten wachten. Dat ze dus vanavond als allerlaatste aan de beurt zijn, kan er ook wel nog bij! Tali krijgt de eer om deze eerste halve finale af te sluiten met haar Frans-Engels popriedeltje Fighter. Als een echte vechter ziet deze Lotte Vanwezemael-look-a-like met vlechtjes er niet uit, daarvoor lijkt ze ons veel te lief. Vooral in de laatste minuut pakt ze ons helemaal in, wanneer ze met haar bambi-oogjes recht in de camera om een finaleplek lijkt te smeken. Maar ja kind, met plezier!

EBU | Sarah Louise Bennett

Nadat we alle acts gezien hebben, nemen Petra en Malin nog even het woord. Ze leggen uit hoe het stemmen in zijn werk gaat. Daarna krijgen we een recap van alle landen, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Zweden.

En dan volgt traditiegetrouw de obligate intervalact, tussen de optredens van de deelnemende landen en de resultaten. Er wordt uiteraard opnieuw uitgepakt met het Zweedse succes op het Songfestival en Loreen wordt nog eens opgehemeld als plaatselijke Songfestivalheldin, met haar twee overwinningen.

Miss Eurovision, een mooi brugje naar de special guest die de spanning voor de deelnemende delegaties wat moet breken: niemand minder dan Mister Eurovision himself Johnny Logan komt de zaal inpakken met, jawel, een soort van symfonische versie van Euphoria, het eerste winnende lied van Loreen.

De EBU wil Luxemburg duidelijk op het Songfestival houden, want na het optreden van Logan, doet Petra Mede een gezellige koffieklets met de Luxemburgse kandidate Tali. Ze zegt grappend dat de Luxemburgers blijkbaar zo teleurgesteld waren na hun laatste deelname in 1993 dat ze 31 jaar wachtten om terug te keren.

Echt diepgaand kan je de babbel niet noemen, want vooral de obligate Songfestivalsuccessen uit het (verre) verleden worden nog eens afgerammeld. Het lijkt ons vooral extra reclame en een uiterst warme oproep aan de kijkers om te stemmen op Luxemburg (en om het land dus niet opnieuw de kast op te jagen en 30 jaar thuis te blijven).

De kijkers worden nog een laatste keer opgeroepen om te stemmen met behulp van een laatste recap.

Ook Nicole en Hugo worden nog eens geroemd. Ze waren het eerste duo dat zongen en tegelijk dansten. Presentatrice Malin herdenkt ook Nicole, die in 2022 overleed en wenst Hugo heel veel sterkte. Daarna krijgen we een bont allegaartje aan allerlei dansacts doorheen de geschiedenis te zien, met SloMo van Chanel als afsluiter.

Nadat Petra een ommetje gemaakt heeft in de greenroom, kondigt Malin een ex-kandidaat aan die in 2018 zevende werd. ‘Een goed resultaat in Songfestivaltermen, maar een ramp voor Zweden,’ grapt de presentatrice. Het gaat over Benjamin Ingrosso, die ons anno 2024 wat doet denken aan Mathieu Teryn van Bazart. De Zweedse zanger brengt enkele van zijn grootste hits en bewijst dat je het Songfestival écht niet hoef te winnen om een succesvolle carrière uit te bouwen.

Vlak voor de tien finalisten bekendgemaakt worden, wordt nog even stilgestaan bij de verschillende talen die we in de lange geschiedenis van het Songfestival al te horen hebben gekregen. Ook O Julissi van het ter ziele gegane Ishtar passeert de revue.

Dan is het eindelijk zover. Petra en Malin controleren of de stemming correct verlopen is en gaan daarna over tot het bekendmaken van de tien finalisten, die in random volgorde bekendgemaakt worden.