Welkom bij ons liveblog! In dit artikel gidsen redacteurs Jonathan en Philip je live vanuit Liverpool doorheen de generale repetitie van de eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival 2023. Nodige disclaimer: dit artikel bevat spoilers over de liveshow van dinsdagavond! Verder lezen is op eigen risico.

De eerste halve finale opent met een filmpje. Daarin volgen we eerst een jongetje uit Liverpool dat kijkt naar beelden van Oekraïne dat het Songfestival wint en vervolgens Liverpool dat de organisatie binnenhaalt. We zien mensen van heel verschillende pluimage die de stad klaarmaken om iedereen te verwelkomen voor het Songfestival, met vervolgens een emotionele blik op Oekraïense vluchtelingen die in de stad een nieuw leven proberen op te bouwen.

Het beeld gaat naar de buitenkant van de Liverpool Arena, met nadien het bewuste jongetje uit het filmpje op het podium. Daar staat hij tegenover een Oekraïens meisje. Samen voeren ze identieke dansbewegingen uit tot ze hand in hand over het podium wandelen, in de richting van een grote groep dansers. Dat mondt uit in een fikse danspartij waarbij presentatrice Julia Sanina het lied Mayak zingt.

Alesha Dixon en Hannah Waddingham vergezellen Julia Sanina op het podium. Samen verwelkomen ze het publiek in het Engels, het Oekraïens en, uiteraard, ook een stukje in gebrekkig Frans. De vijftien kandidaten verschijnen op de podiumachtergrond, wat heel mooi in beeld gebracht wordt.

Na een goede tien minuten start het eerste postkaartfilmpje. We zien daarbij eerst telkens de komende kandidaat enkele seconden in beeld backstage. De postkaartfilmpjes zijn juweeltjes dit jaar. Er zijn afwisselend beelden van Oekraïne, het Verenigd Koninkrijk en het komende land, telkens opgebouwd rond een bepaald thema. Bij de Noorse Alessandra, die de avond opent, gaat het bijvoorbeeld om bibliotheken.

Na de optredens is het tijd voor de recaps en een rist pauze-acts. Eerst is er een emotioneel en geslaagd duet van Rebecca Ferguson, een zangeres uit Liverpool, en de Oekraïense ex-Songfestivalzangeres Alyosha. Rita Ora zingt een medley, waarna een grappig filmpje wordt uitgezonden waarin wordt teruggeblikt op de Britse en Oekraïense Songfestivalgeschiedenissen en hun hemelsbrede verschillen. Nadien worden de telefoonlijnen gesloten door Hannah Waddingham en Julia Sanina.

Alesha praat even met Timur Miroshnychenko, de Oekraïense commentator die dit jaar ook bij de turquoise carpet mee kandidaten interviewde. Nadien is er een heel random verschijning van Dustin the Turkey, die voor Ierland in 2008 ten onder ging. Potsierlijk: de kalkoen himself ontbreekt nog en dus is er een stand-in die de stem imiteert. Het is jammer dat we geen beelden mogen delen want het zijn er voor de geschiedenisboeken van het Songfestival.

Het gaat verder met de zeer random pauze-acts. We zien een filmpje van Filomena Cautela en Måns Zelmerlöw, die we in 2018 en 2016 als presentatoren zagen, die inschatten of enkele recente inzendingen de halve finale overleefden of niet. Waarom we dit te zien krijgen en wat de modale kijker daaruit moet halen, is onduidelijk. Nadien praat Alesha met de artiesten uit Israël, Finland en Malta omdat dansen in al hun acts centraal staat.

We zien vervolgens nog de kandidaten uit Frankrijk, Duitsland en Italië. Vanavond in de generale repetitie treden zij nog volledig op, morgen is dat niet het geval en krijgen we enkel fragmenten van de songs te zien, aangevuld met korte interviews. We ronden hiermee ons liveblog van de generale repetitie af, nu we zeker weten dat de bekendmaking van de finalisten na al het gedoe van vandaag dan toch op de reguliere manier zal gebeuren.