Naples 1965

logo
Datum
20-03-1965
Locatie
Naples
Aantal deelnemers
18
Terugkerende landen
Zweden
Presentatie
Renata Mauro
Stemsysteem

Elk land had 10 juryleden die samen 1, 3 en 5 punten gaven

Winnaar
France Gall - Poupée de cire, poupée de son (Luxemburg)

De tiende editie van het Eurovisiesongfestival werd gehouden vanuit de grootste televisiestudio die Italiaanse omroep RAI toen in haar bezit had, in de stad Napels. Het was de eerste keer sinds 1961 dat de wedstrijd niet vanuit de hoofdstad van het gastland werd georganiseerd. Deze editie was de eerste die niet alleen via het Eurovisienetwerk, maar ook via het Intervisienetwerk werd uitgezonden, zodat voor het eerst ook Oost-Europese landen konden meekijken.

Over 1965

Presentatrice Renata Mauro verwelkomde de kijkers in het Italiaans, Frans en Engels, na afloop van een muzikale opening verzorgd door het orkest van de RAI. Ze las alle teksten voor een groot boek dat ze in haar hand hield en introduceerde elk land in het Italiaans voor het zaalpubliek.

Renata Mauro

Achttien landen namen deel, een nieuw record dat pas dertien jaar later zou sneuvelen. De zestien landen van 1964 werden vergezeld door het terugkerende Zweden én het debuterende Ierland, dat met zanger Butch Moore meteen een goede beurt maakte.

Drie artiesten hadden reeds songfestivalervaring: Udo Jürgens nam voor de tweede opeenvolgende keer deel voor Oostenrijk, Vice Vukov zong net als twee jaar geleden voor Joegoslavië, en voor Spanje werd net als in 1961 Conchita Bautista gestrikt. Spanje was een van de vier landen die zonder punten eindigden. De andere waren Duitsland, voor de tweede opeenvolgende keer, Finland en … België.

De Britse zangeres Kathy Kirby doorbrak bijna de vloek van de tweede startpositie, maar moest toch genoegen nemen met het zilver, de hoogste positie ooit bereikt vanuit die gevreesde startplek. De Zweed Ingvar Wexell schiep een precedent door zijn volledige bijdrage in het Engels te zingen, wat in die tijd mocht omdat er geen enkele regel was over de taal waarin artiesten wel of niet mochten zingen.

Maar het was toch een liedje in de eigen taal dat won, en voor het eerst sinds drie jaar nog eens eentje in het Frans. De toen 18-jarige zangeres France Gall vertegenwoordigde Luxemburg met Poupée de cire, poupée de son. Die compositie van Serge Gainsbourg behoort nog steeds tot de grootste klassiekers uit de songfestivalklassiekers en groeide na de zege uit tot een wereldwijde hit voor Gall én Gainsbourg.

France Gall

België en Nederland

België werd vertegenwoordigd door Lize Marke, die in 1963 al tweede geëindigd werd in de Vlaamse voorronde. De BRT pakte de zaken wel anders aan dan toen. Ditmaal werd er namelijk geen wekenlange Canzonissima georganiseerd om de Belgische songfestivalkandidaat te selecteren. Er was slechts één uitzending, op 13 februari, met de eenvoudige titel Belgische selectie Eurovisie songfestival, met daarin zes liedjes, allen gezongen door Lize Marke. Een vak- en publieksjury kozen samen voor Als het weer lente is, maar zoals bekend maakte ze daarmee allerminst een goede indruk op het podiumpje in Napels.

Lize Marke

Nederland koos voor zangeres Conny Vandenbos. Zij had het vernieuwde Nationaal Songfestival gewonnen, die gespreid werd over zes opeenvolgende dagen: vijf dagen lang kreeg telkens een andere artiest een eigen voorronde met drie liedjes. Een jury van 31 mensen, bestaande uit journalisten, werknemers van omroep NTS en willekeurig gekozen mensen uit het zaalpubliek, gaven allemaal een punt aan hun favoriet lied, dat doorstootte naar de finale, ook op 13 februari. Daar kozen opnieuw 31 mensen voor hun favoriet van de vijf deelnemende liedjes. Het lied ’t Is genoeg kreeg dertien van de 31 punten achter zijn naam. In Napels kreeg het enkel de topscore  van de Noorse jury, en van geen enkel ander land punten.

Conny Vandenbos

De pauze en de punten

Na een pauzeact verzorgd door de Italiaanse operazanger Mario del Monaco, was het tijd voor de puntentelling. Het stemsysteem was identiek aan dat van vorig jaar, en hoewel het een minder overtuigde zege was, werd het toch al gauw duidelijk dat France Gall afstevende op de winst. De Belgische jury gaf drie en zes punten in plaats van een, drie en vijf. Het was de enige keer ooit tijdens dit stemsysteem in gebruik was dat dat gebeurde. Luxemburg was een overwinning rijker, en het Eurovisiesongfestival een artieste met wereldfaam – maar wel een artieste die erop gebeten was zo snel mogelijk het songfestivaletiket van zich af te schudden.

Het scorebord

De puntentabel met de gegeven en ontvangen punten per land vind je hieronder terug:

Resultaten

Advertentie