Malmö 2024

MALMO 2024

Liveblog – 1e generale repetitie 1e halve finale Songfestival 2024

Live vanuit de Malmö Arena houdt Songfestival.be je in dit artikel op de hoogte van de eerste generale repetitie van de eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival 2024. De aanwezige pers mag deze repetitie volgen vanuit de zaal vanaf maandag 7 mei 15.45 uur. Opgelet: dit artikel bevat dus veel spoilers over het verloop van de eerste liveshow!

De generale repetitie start exact om 15.45 uur. Na het Te Deum volgt een korte montage waarin climaxen van Songfestivalpuntentellingen worden vertoond. De brug wordt gelegd tussen Liverpool en Malmö, met vervolgens al fragmenten van de postkaartfilmpjes die we tussen de liedjes door mogen verwachten.

Openingsceremonie

Nadien krijgen de kijkers de Malmö Arena te zien. Het podium is gevuld met gigantische, gekleurde kubussen die op dramatische wijze naar boven worden getild. In de middelste kubus zit Eleni Foureira, die een ingekorte, geremixte versie van haar Fuego van zes jaar geleden ten gehore brengt met een rist dansers en uiteraard het nodige vuur – de temperatuur in de arena stijgt nu al!

Vervolgens is het aan Eric Saade. Hij werd derde in 2011 met Popular voor gastland Zweden en brengt eveneens een fragment van zijn moderne Songfestivalklassieker. Nadien is het aan de Spaanse Chanel. Ook SloMo wordt gelikt neergezet met een peloton dansers en een indrukwekkende lichtshow. Het gaat om drie goede losstaande mini-optredens, maar de overgangen ertussen zijn eerder bruusk.

De show is al een goede acht minuten bezig als de presentatrices het podium opwandelen. Petra Mede en Malin Åkerman dragen een oranje respectievelijk roze jumpsuit. Mede maakt meteen geslaagde grappen over hoe zelfs zij vorig jaar op Finland gestemd heeft en nadien over haar seksleven.

Er gaat iets mis met de autocue, maar dat is natuurlijk normaal tijdens de eerste van drie generale repetities. Opvallend: we horen nu ook duidelijk merkbaar geluidseffecten die applaus simuleren. Benieuwd of die ook tijdens de liveshows te horen zullen zijn.

01 Cyprus

De postkaartfilmpjes dit jaar zijn huzarenstukjes waarin eerst op een kaart de brug wordt gelegd tussen Malmö en het nakende land, gevolgd door fragmenten van enkele prominente Songfestivalinzendingen uit het land in kwestie worden vertoond, met nadien beelden van de komende kandidaat. Bij Cyprus zien we bijvoorbeeld flarden van Mana Mou (1997) en La La Love (2012).

Silia Kapsis trapt de eerste halve finale op gang. De jongste kandidate van het jaar zet samen met haar vier dansers een fikse danspartij neer op een podium waarbij veel appelblauwzeegroene (en later rode) visuele effecten een sleutelrol spelen. Alleen jammer dat de combinatie van dansen en zuiver zingen Kapsis niet al te best afgaat. Helaas eerder letterlijk een valse start.

02 Servië

De ledachtergrond is van dusdanig goede kwaliteit dat het moeilijk te geloven is dat je naar een scherm aan het kijken bent, en dat geldt ook bij de sobere, maar geslaagde achtergrond van Teya Dora. De Servische begint op een soort gesteente om dan recht te staan en tussendoor even op het podium te gaan zitten om haar bloem te bezingen alvorens weer in de rotsformatie plaats te nemen.

Aan het einde zien we, uiteraard, een ramondabloem geprojecteerd. Helaas jammer dat er gewoon erg weinig gebeurt en het optreden zo vroeg in de show komt.

03 Litouwen

De telefonerende Silvester zet een sterk optreden neer dat vanaf het begin overtuigt. Met eerst donkerblauwe en nadien vooral rode kleuren op de achtergrond, krijgen we een show die een geüpgradede versie van die uit de preselectie vormt.

Qua licht- en showspektakel is dit het hoogtepunt van de halve finale tot hiertoe, in de zaal tenminste. Al blijft het allemaal misschien allemaal net iets té braaf om dit als een grote kanshebber voor een topnotering te kunnen beschouwen. Tegen het einde van het lied is Belts stem duidelijk ook al vermoeid.

04 Ierland

De Ierse Bambie Thug groeide uit tot de meest indrukwekkende groeier bij de bookmakers als potentiële kanshebber voor een topnotering. Dat valt ook te begrijpen, want het buitenissige nummer Doomsday Blue ten spijt hebben de Ieren dit jaar werk gemaakt van hun optreden.

Bambie en hun danser staan binnen een cirkel met nepkaarsen die op gepaste tijd oplichten en weer doven. Tijdens de laatste schreeuw komt er een indrukwekkend aantal vlammen uit het podium. Het optreden wordt in een 4:3-beeldformaat vertoond met grote zwarte balken aan de linker- en rechterkant van he tv-scherm. Ierland krijgt met grote afstand het luidste applaus tot hiertoe in de zaal.

Na Ierland komen de hosts weer in beeld. Petra Mede doet alsof ze alle Songfestivalnummers uit het hoofd heeft geleerd, maar blijkt er uiteindelijk veel minder van te kennen dan ze zelf dacht. Nadien introduceren zij en Malin dat er ook al optredens van de rechtstreeks geplaatste finalisten worden opgevoerd. Olly Alexander heeft duidelijk extra tijd nodig om zijn ‘kamer’ klaargezet te krijgen. We krijgen ook de postkaartfilmpjes van de niet-deelnemende landen te zien.

Verenigd Koninkrijk

Deelnemen doen ze uiteraard zaterdag pas, maar de Britten mogen ook morgenavond al voluit aan de bak. Dizzy is vooral een kwestie van vakkundig camerawerk waarbij de hele tijd de illusie wordt gewekt dat Olly en zijn gezelschap in allerlei richtingen en graden worden gedraaid, maar uiteraard is niets minder waar en blijven de voetjes vooral veilig op de grond.

Het voelt wat alsof je kijkt naar een gay themed pornofilm die maar niet van de grond wil komen, maar visueel indrukwekkend is het zeker. Ook de vocale prestaties van Olly behoeven allerminst schaamte.

05 Oekraïne

Vanaf de eerste seconde word je getrakteerd op een buitengewoon knap visueel optreden waarvan de Oekraïeners doorheen de jaren hun Songfestivalhandelsmerk gemaakt hebben. Jerry Heil eindigt op een grote rots die wat lijkt op die van Victoria voor Bulgarije drie jaar geleden in Rotterdam.

Na het rapgedeelte door alyona alyona laat Heil zichzelf als een door een onbevlekte ontvangenis bevangen Moeder Maria projecteren op het gigantische ledscherm, waarna de twee zangeressen samen het optreden beëindigen, staand en uiteindelijk liggend in de grond in een fraaie visualisatie van een mensenmassa. Zeer knap werk.

06 Polen

Luna wordt geflankeerd door twee grote torens, een zwarte en witte uit een schaakspel, en twee dansers in dito kleuren. De zangeres paradeert van de ene kant van het podium naar de andere. We horen vooral de backings op band en dat lijkt geen domme beslissing te zijn geweest. Op de achtergrond zien we, al voor de derde keer op zes landen, een wereldbol geprojecteerd.

Naar het einde toe komt er een derde, rode danser bij om nog voor wat meer koude drukte te zorgen. Luna eindigt bovenaan de witte toren, op veilige afstand van de dansers. Het wordt geen Warschau 2025.

07 Kroatië

De Kroaten staan op het moment van schrijven bovenaan de bookmakers als grootste kanshebber om het Songfestival dit jaar te winnen. Net als bij Litouwen krijgen we een licht aangepaste variant op het optreden uit de plaatselijke voorronde.

Fraaie projecties van boerderijdieren, vlammen en twee dansers zorgen voor een zoveelste visueel sterk optreden. Maar eerlijk: zelfs niet het sterkste tot hiertoe. We durven er zelf geen geld op in te zetten dat dit geheid de halve finale wint – laat staan de grote finale.

08 IJsland

Hera Björk zet alles op alles om haar belegen discostamper smoel te geven, maar moet roeien met de riemen die ze heeft. We zien dezelfde showtrap en dezelfde projecties die aan talentenjacht X Factor doen denken. Een sterke rood-witte lasershow, de laattijdige komst van vijf backings op het podium die wat aerobicsoefeningen voor de derde leeftijd komen opvoeren en wat vuurwerk, kunnen de meubelen helaas niet meer redden. De eerste IJslandse overwinning is nog niet voor dit jaar.

Malin introduceert een filmpje waarin we Songfestivalnummers horen gemonteerd op scènes uit Zweedse films. We begrijpen het eerlijk gezegd niet zo goed. Nadien wordt het podium aangeprezen en, toegegeven, het ziet er enorm fraai uit. Petra introduceert het volgende niet-deelnemende optreden.

Duitsland

Isaac trakteert ons op een veredeld huiskamerconcert dat in erg strakke Scandinavische stijl aangekleed lijkt te zijn. De vuurkorf in het midden lijkt wat uit de toon te vallen, tot de hele woonkamer in de fik schiet. De zanger zelf blijft er rustig onder en negeert elk mogelijk veiligheidsmaatschrift. De eerste helft van dit optreden valt het best samen te vatten met deze gif.

Naar het einde toe gaan de vlammen uit en komen er vier achtergronddansers uit de assen gerezen. Duitsland eindigde sinds 2015 maar een keer hoger dan 25e, en het lijkt er niet meteen op dat daar verandering in gaat komen.

09 Slovenië

Raiven moet het hebben van de mystiek en de naakte mannentorso’s. Al moet het gezegd: ook de Sloveense delegatie maakte werk van een visueel markant optreden. De grootste handicap is ook hier het nummer dat eerder kabbelt en lijdt onder een choreografie die niet altijd bij de evoluties in de compositie past. Opvallend ook dat net bij een nummer over een heksenverbranding net helemaal geen vuur te zien is. Slovenië wordt een dubbeltje op z’n kant.

10 Finland

Hierover kunnen we kort zijn: zoek op YouTube het optreden van de preselectie op en je hebt het feitelijk wel gezien. Het enige verschil is natuurlijk het Windows 95-logo dat niet meer zichtbaar mocht zijn. Tot zover de no in No Rules dus. Het leukste moment was toen de Windows95man ei zo na zijn uit de lucht neergedaalde broek niet tijdig had aangekregen. Dat kan nog spannend worden!

11 Moldavië

De projecties op het imposante ledscherm zijn zo innemend dat je helemaal vergeet dat er ook nog iemand op het podium staat een liedje te zingen. Dat lijkt ook de bedoeling, want er gebeurt verder hoegenaamd niets op het podium. Het handjeklap lijkt meer iets voor een seniorennamiddag. Het vioolstukje en de vocale uithalen van Natalia Barbu komen rijkelijk te laat om de afgezwakte aandacht weer aan te halen.

Nadien introduceren Petra en Malin de inzending van het gastland. In het Zweedse postkaartfilmpje zien we flarden van Främling en Tattoo.

Zweden

Het Songfestival is in de eerste plaats een televisieshow en dat is maar goed ook. In de zaal is het Zweedse optreden wel zeer saai om naar te kijken. Marcus, Martinus en hun ensemble blijven bijna de volledige drie minuten in een rasterplatform op het podium dat weliswaar geweldig oogt op beeld, maar net als bij Finland een rechtstreekse kopie is uit de nationale finale. Een Zweedse inzending volgens de regels van de kunst. Alleen is de vraag in hoeverre het lied Unforgettable zal blijven na 25 andere inzendingen nu zaterdagavond.

12 Azerbeidzjan

Fahree en Ilkin zetten een visueel sterk optreden neer, al klinkt en ziet alles er bijzonder grijs en eentonig uit. Naar het einde van het lied komen er twee grote levensgrote handen als props op het podium tevoorschijn waarin de zangers hun performance beëindigen. De titel van de song betekent zoveel als Neem me met je mee, maar of dat richting een finaleplek is, valt toch nog af te wachten.

13 Australië

Electric Fields zet een overtuigend optreden neer van One Milkali (One Blood). Na de eerdere rustigere en eerder prefaboptredens oogt de Australische inzending als ludieke vreemde eend in de bijt zeer verfrissend in het (langzamerhand nogal langdradig uitgesponnen) showprogramma. Het optreden is nogal rommelig en rammelt aan alle kanten, maar toch kan dit weleens voor een verrassing zorgen morgenavond.

14 Portugal

Strak en sober zijn de sleutelwoorden voor de Portugese inzending dit jaar. Grito is professioneel en vakkundig opgebouwd en alles aan het optreden is goed doordacht. Moesten er morgenavond vakjury’s meestemmen, zou Portugal meedingen naar een plek in het hoogste schavot. Maar de vraag is of het eerder artistieke, conceptuele totaalpakket voldoende vingers van kijkende Europeanen kan aansporen om op nummertje veertien te stemmen. Een zekerheid kunnen we dat (helaas) niet noemen.

15 Luxemburg

De halve finale is al een goed anderhalf uur bezig wanneer de vijftiende en laatste deelnemende inzending in beeld komt. Tali en haar vijf schaars geklede dansers maken er het beste van, maar de houdbaarheidsdatum van Fighter is al enkele jaren verstreken en dat is moeilijk te verhullen. Een hilarisch moment in de zaal waarop het grote katachtige dier op het ledscherm Tali en co lijkt aan te vallen. Natuurlijk is er het nodige vuur om het laatste nummer van de avond kracht bij te zetten.

Na de optredens

Na de obligate informatie over stemmen en de recap van alle songs volgt Johnny Logan als eerste pauzeact. Hij smeert zijn stembanden voor Lede eind deze maand met een eigen cover van… Euphoria.

Opvallend: nadien zien we Petra Mede de terugkeer van Luxemburg aanprijzen, inclusief gesprek met Tali, terwijl de telefoonlijnen open zijn en mensen voor Luxemburg kunnen stemmen.

Na het afsluiten van de telefoonlijnen wordt even gekeuveld met de Australische commentatoren (of, in het geval van deze eerste repetitie, hun stand-ins) en maakt Petra reclame voor de Songfestivalapp.

Nadien worden onze eigen Nicole en Hugo voorgesteld! We zien een fragment van het iconische optreden uit 1973 en Malin Åkerman vermeldt zelfs dat Nicole overleden is en wenst Hugo en België veel sterkte toe. Dat vormt het begin van een montage van oude Songfestivalinzendingen met veel gedans, waarbij we ook een flard van Rhythm Inside zien.

Daarmee is het nog niet gedaan, want we worden nadien nog getrakteerd op een optreden van Benjamin Ingrosso, die 7e eindigde in 2018 met Dance You Off.

Na nog een snelle montage van oude Songfestivalnummers is het tijd voor de resultaten. Petra en Malin werpen nog een laatste blik op de greenroom waar alle kandidaten bang het verdict afwachten en slaan het obligate praatje met Executive Supervisor Martin Österdahl.

Er is niets veranderd aan de manier waarop de finalisten worden bekendgemaakt ten opzichte van vorige jaren, behalve dat we van de finalisten niet enkel een shot uit de artiestenfoyer zien, maar ook van het optreden in een mooi split screen.

Het is allemaal willekeurig uiteraard, maar voor de goede orde, en als afsluiter van dit liveblog, geven we de tien ‘finalisten’ zoals aangekondigd mee. Het gaat om Portugal, Australië, Oekraïne, Litouwen, Polen, Azerbeidzjan, Cyprus, Servië, Slovenië en Finland. Hoeveel van hen gaan ook daadwerkelijk door? Dat weten we morgenavond! Bedankt voor het meevolgen!

Bekijk hier onze livevideo van de eerste generale repetitie van de eerste halve finale:

Ontdek alles over de kandidaten van het 68e Eurovisiesongfestival in ons handige kandidatenfiches:

candidateflag

Albanië

candidateflag

Armenië

candidateflag

Denemarken

candidateflag

Frankrijk

candidateflag

Griekenland

candidateflag

Letland

candidateflag

Luxemburg

candidateflag

Noorwegen

candidateflag

Oostenrijk

candidateflag

Portugal

candidateflag

San Marino

candidateflag

Slovenië

candidateflag

Tsjechië

candidateflag

Verenigd Koninkrijk

candidateflag

Zwitserland

Advertentie