London 1963
Elk land had 20 juryleden die samen 1, 2, 3, 4, 5 punten gaven
De Franse omroep RTF zal wel erg verheugd zijn geweest met haar derde overwinning op vijf edities, maar was niet al te happig om de achtste editie van het Eurovisiesongfestival te organiseren. De happening verhuisde opnieuw naar het Verenigd Koninkrijk, dat nog nooit gewonnen had, maar wel al voor de tweede maal organiseerde.
Over 1963
De BBC besloot om dit festival helemaal anders aan te pakken dan de vorige edities, om het songfestival een nieuwe look & feel te geven: de wedstrijd werd gehouden vanuit de eigen televisiestudio’s van de omroep, in twee zalen naast elkaar. In de ene zaal traden de artiesten op en zat het orkest, in de andere bevonden zich het scorebord en het publiek, 300-koppig en streng geselecteerd. Elke artiest kreeg een heel unieke setting, en door de talloze attributen en microfoons die boven de artiesten zweefden als bij films en series, leek het alsof alle deelnemers hun eigen videoclip opnamen in de Londense tv-studio.
Katie Boyle presenteerde opnieuw, net zoals in 1960, toen de wedstrijd ook in Londen plaatsvond. Elke artiest kwam het podium op ter verwelkoming, waarna de liedjes begonnen. Het had niet veel gescheeld of 1963 was het eerste jaar geweest met echte postkaartfilmpjes zoals we die vandaag gewend zijn tussen de liedjes door. Korte sketches van Pinky & Perky, twee populaire varkentjes op de Britse kindertelevisie, waren al opgenomen voor elk deelnemend land, maar kort voor de finale werd besloten om in de plaats daarvan een kaart van Europa te tonen, waarover de commentatoren elk liedje inleidden.
Dezelfde zestien landen als bij de vorige twee jaren verschenen op het appel. Net als drie jaar geleden, toen ook in Londen, mocht het gastland de wedstrijd openen. Ronnie Carroll was vorig jaar vierde geworden voor het Verenigd Koninkrijk, en deed dit jaar hetzelfde. Er was een klein schandaal rond het optreden, waarbij de achtergrondzangeressen overduidelijk playbackten, wat toen al verboden was.
De Israëlische zangeres Carmella Corren vertegenwoordigde Oostenrijk, en was de eerste om over te schakelen naar een niet-officiële taal van het deelnemende land: de tweede helft van haar nummer werd in het Engels gezongen. De Italiaan Emilio Pericoli maakte zeer handig gebruik van zijn ‘videoclip’ om zijn nummer over een vrouwenversierder kracht bij te zetten. Françoise Hardy, toen al een ster in Frankrijk en daarbuiten door haar hit Tous les garçons et les filles een jaar eerder, werd bereid gevonden om Monaco te vertegenwoordigen met het sombere L’amour s’en va.
Denemarken gold als een van de favorieten, en werd vertegenwoordigd door het koppel Grethe & Jørgen Ingmann. Jørgen had reeds een internationale hit gehad met zijn cover van Apache, oorspronkelijk van The Shadows. Met zijn vrouw bracht hij Dansevise, een ballade die werd opgeleukt door hypnotiserende spiralen tijdens het optreden. Een andere grote kanshebber was Zwitserland, dat ook met een Israëlische zangeres kwam. Esther Ofarim bracht het dramatische T’en va pas met brio. Beide liedjes konden bijna evenveel punten sprokkelen. Als zestiende en laatste kwam Luxemburg met de toen nog nobele onbekende Griekse zangeres Nana Mouskouri. Ze had gehoopt om te winnen, en zou naar verluidt het feestje na afloop van de uitzending niet hebben bijgewoond omdat ze geen blijf wist met haar teleurstelling.
België en Nederland
België werd vertegenwoordigd door zanger Jacques Raymond, die in 1961 al tweede in de Vlaamse voorronde was geworden. De BRT koos voor het eerst voor Canzonissima als voorronde. Negen zaterdagen lang werden voorrondes gehouden met telkens twaalf kandidaten. De beste drie liedjes mochten telkens door naar de volgende uitzending, en de nummers die drie van de negen voorrondes overleefden, mochten naar de finale op zaterdag 16 februari. Daar stonden uiteindelijk slechts zes liedjes, die eerst werden gezongen door de Nederlanders Anita Berry en John de Mol Senior, en dan pas door de deelnemende artiesten zelf. Raymond won zeer nipt, en zette Lize Marke met haar dramatische ballade Luister naar de wind op de tweede plek. In Londen wist Jacques Rayond enkel punten uit Oostenrijk te ontfutselen met zijn vraag Waarom?, maar die waren toch nog voldoende om een tiende plek te behalen.
Nederland werd vertegenwoordigd door zangeres Annie Palmen. Zij was intern aangeduid door de omroep NTS, en zou haar eigen Nationaal Songfestival krijgen met drie liedjes. Het huisorkest van de omroep staakte echter door disputen tussen beide partijen, waardoor er geen televisie-uitzending kwam. Palmen zong haar drie liedjes enkel voor de jury, achter gesloten deuren. Geen ander werd de winnaar, al werd de tekst nog gewijzigd: in Londen trad ze op met Een speeldoos. Voor het tweede jaar op rij werd Nederland laatste met nul punten.
De pauze en de punten
Na een Zweeds circusduo dat door de BBC gevraagd was om halsbrekende toeren met de fiets te komen uithalen, ging Katie Boyle over tot de puntentelling. Vanaf dit jaar werden de landen opgebeld op startvolgorde. Er werd ook opnieuw gesleuteld aan het stemsysteem: er waren twintig juryleden per land in plaats van tien, en ze gaven elk punten aan hun top vijf. Ondanks die wijzigingen werd opnieuw een kwart van de landen laatste zonder ook maar een punt.
De Noorse puntengever gaf foute landennummers en punten door, wat Katie Boyle in de war bracht. Ook Monaco moest nog een keer terugkomen om zijn punten te corrigeren. Bij zijn tweede stembeurt gaf Noorwegen plots heel andere punten dan bij de eerste: Denemarken kreeg nu vier punten in plaats van een, Zwitserland twee in plaats van vier. Zo gaven ze hun Scandinavische buren hun eerste overwinning, wat niet overal op evenveel bijval werd onthaald. Hoe dan ook, het was de eerste keer dat een lied in een andere taal dan Nederlands of Frans het Eurovisiesongfestival kon winnen.
Resultaten
Artiest | Pos | Pt. | # | HF | Pos | Pt. | # | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 42
|
8 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
2 | 40
|
10 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
3 | 37
|
6 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
4 | 28
|
1 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
5 | 25
|
11 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
5 | 25
|
15 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
7 | 16
|
4 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
8 | 13
|
16 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
9 | 5
|
3 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
10 | 4
|
14 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
11 | 3
|
9 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
12 | 2
|
12 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
13 | 0 |
2 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
13 | 0 |
5 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
13 | 0 |
7 | - | - | - | - | |||||||||||||||||||||||
13 | 0 |
13 | - | - | - | - |