It’s Eurosong 2023 o’clock! Het is intussen alweer zeven jaar geleden dat de VRT nog een wedstrijd organiseerde om de Belgische vertegenwoordiger te kiezen, maar dat was voorheen wel anders. Jarenlang werd via een competitie op de (Vlaamse) openbare omroep bepaald wie onze Belgische tricolore op het Songfestival zou vertegenwoordigen.

The winner takes it all: een plaats op het grote internationale Songfestivalpodium en een ereplaatsje in de Belgische Songfestivalgeschiedenis, maar hoe zou het nog zijn met kandidaten die ooit tweede eindigden bij de nationale voorronde? Songfestival.be kon een aantal zilveren medailles strikken voor een kort gesprek en grasduinde met hen door hun Eurosong-ervaring. Vandaag aan ’t woord, de kameleon van de Vlaamse showbizz, La Sakhra oftewel Petra, die tweede werd in 2006 met Wonderland.

Petra, jij nam natuurlijk een aantal keer deel aan Eurosong. Hoe ben je in de wedstrijd terechtgekomen?

‘Wel, ik heb de passie voor het Eurovisiesongfestival overgenomen van Adriaan Van Landschoot, mijn vorige manager. Hij was destijds al naar het Songfestival gegaan met Dream Express en Stella en hij wilde ook heel graag met mij gaan. Ik herinner me dat we in 1989 al een liedje instuurden, maar toen werden we niet geselecteerd. In 1993 wel en toen haalde ik de finale met Ga door. In 1999 werden we gebeld door de VRT en toen kreeg ik een wildcard voor de finale. In 2006 hebben we onszelf ingeschreven met Wonderland.’

In 2006 zagen we toch een andere Petra dan we kenden van de Nederlandstalige, eerdere deelnames. Vanwaar het idee om als La Sakhra met een jazzy liedje deel te nemen aan Eurosong?

‘In de jaren voor 2006 was ik al een tijdje actief als zangeres in The Stage in Antwerpen, een dinner theater. Een hele leuke tijd omdat ik er als zangeres uitgedaagd werd om verschillende genres te brengen. Ik heb altijd van jazz gehouden en ik had destijds een act op het nummer Back in Business van Madonna in The Stage. Toen de inschrijvingen voor Eurosong openden, liet ik mij inspireren door dat nummer en de setting en zo is Wonderland eigenlijk geboren. De naam La Sakhra kwam er op aansturen van de VRT; men vond Wonderland niet echt Petra, zoals het grote publiek me kende. Vandaar de naamverandering. Ik ben echt nog heel trots op die deelname omdat we dat allemaal op korte tijd en met een kleine ploeg klaargespeeld hebben: het nummer, de hele act.’

Je deed een aantal keer mee, maar in 2006 was je er dichtbij. Hoe voelde het om nét niet te winnen?

‘Natuurlijk niet leuk. Ik was best ontgoocheld, maar ik herinner me dat ik mijn team en entourage meer heb moeten troosten dan omgekeerd. We waren er echt zo dichtbij toen. Maar ik hou er wel heel leuke herinneringen aan over. Zeker de overwinning in de halve finale zal me bijblijven. Dat was een fantastisch moment in het bijzijn van een aantal heel goede vrienden.’

Hoe was het om in 2006 naar het Songfestival te kijken?

‘Wel, het is eigenlijk niet schoon van mij om dat te zeggen, maar ik was stiekem wel blij toen Kate Ryan de finale niet haalde. Ik vind Kate een heel toffe madame, maar ik denk dat het heel menselijk is dat zo’n gevoel je op dat moment overvalt. Nu, het moet voor Kate echt niet gemakkelijk geweest zijn. De druk vooraf was enorm voor haar.’

Heb je nog een leuke (of minder leuke) anekdote die je eventueel wil delen met de fans over je deelname in 2006?

‘Toen we Wonderland ingestuurd hadden, moesten we ons nummer in de catacomben van de VRT gaan voorstellen. Ik weet nog goed dat wij de enigen waren die toen al met een volledig afgewerkte act binnenkwamen: het haar, de jurk, de verkleedact, de zetels. Alles was al tot in de puntjes klaar. De andere artiesten kwamen heel casual, wij met alles zoals het op het podium gekomen is.

VRT vroeg ons of we een aantal zaken konden veranderen, zoals de shots in sepia. Men was niet zeker dat de EBU dat zou toelaten in Athene, maar ik weigerde. Uiteindelijk hebben we niets veranderd aan de hele act. Dat was echt mijn kindje.’

Heel kort nog even over 2014: hoe vond je die deelname?

‘Dat was voor mij echt niet de juiste formule. Ik had een liedje klaar, maar iets helemaal anders dan wat de VRT voor mij in gedachten had. Mijn nummer was elektropop, het heette I Can Feel It. De VRT schoof het aan de kant en wilde weer de kaart van Wonderland trekken. We hebben er het beste van gemaakt, maar ik voelde al heel snel dat deze deelname op niets zou uitdraaien. Het publiek voelde ongetwijfeld ook dat het niet mijn ding was.’

De vraag die je al vaak hoorde: zien we Petra ooit nog terug in Eurosong?

‘Ik zeg nooit nooit. Als alle omstandigheden op een dag meezitten, het juiste nummer, de vraag om deel te nemen … zeker! Maar ik denk dat het aan de jonge generatie is nu. Je ziet hoofdzakelijk heel jonge mensen op het Songfestival en ik heb er plezier in om ook hen te zien schitteren. Na al die jaren heb ik het Eurovisiesongfestival toch een beetje losgelaten.’

Je bent nog steeds muzikaal bezig. Wat heb je de laatste maanden allemaal gedaan op dat gebied? En al een sneak peek van wat 2023 brengt? Wat mogen we nog verwachten van Petra de komende tijd?

‘Ik ben altijd muzikaal actief gebleven, maar voor mij blijft muziek vooral een leuk bijberoep, want ik heb een voltijdse dagjob. Ik treed nog steeds op, zoals in Tien Om Te Zien deze zomer. Ik word heel vaak gevraagd om te zingen op leuke huwelijken, een kerstconcert … Volgend jaar breng ik ook Petra en Co, een terugblik op mijn hits, vooral uit de jaren negentig. Maar naast muziek zijn andere zaken ook belangrijker geworden voor mij: tijd met vrienden, familie, mijn dieren.’

Ten slotte: een favoriet voor Eurosong 2023?

‘Nee, niet echt. Geen waw-gevoel tot nu toe. Het liedje Ooh La La van Hunter Falls maakt me wel nieuwsgierig. Ik ben benieuwd naar de finale!’

Hieronder het optreden van La Sakhra met Wonderland: