Eurosong 2016

EUROSONG 2016

Brits jurylid uit ‘Eurosong 2016’ klapt uit de biecht

Bijna een maand na de finale van Eurosong 2016 heeft een van de juryleden verteld over zijn ervaringen. Op de website escinsight.com deelt de Schot Ewan Spence zijn gedachten over hoe het was om te zetelen in de jury van het Verenigd Koninkrijk.

Spence schrijft in zijn relaas dat hij vlak voor Kerstmis vorig jaar een mailtje ontving van de VRT met daarin de vraag of hij een van de vijf Britse juryleden wilde zijn in de finale van Eurosong 2016, op zondag 17 januari. Over de aanpak van de VRT schrijft hij: ‘Het team van de VRT was heel laissez-faire. Behalve een bevestiging dat ik in de jury zat en technische details over hoe en op welke optredens ik zou stemmen, waren er geen grote waarschuwingen of screenings te volgen. Alles gebeurde online, dus er was geen nood om naar de studio te gaan. Maar ik ging toch, omdat ik graag naar nationale finales ga!’

Instructies

‘Telkens wanneer een nationale finale afgerond is, gaan het gerucht dat de juryleden instructies moeten hebben gevolgd, want hoe anders zou dát resultaat verklaard kunnen worden. Ik zal je een geheimpje verklappen: de VRT gaf de jury wel degelijk instructies. En dit zijn ze:

Probeer alsjeblief jezelf af te vragen welk optreden jou persoonlijk het meest overtuigde, probeer niet te denken aan het songfestival.

En dat was het. Het was zondagmiddag, misschien zeven uur voor de liveshow, en ik had mijn orders, samen met vijf filmpjes van de repetitie van zaterdagavond en een document om in te vullen met mijn rangschikking van de vijf liedjes.’

Contact met zijn collega’s voorafgaand aan de finale was er niet: ‘Na afloop van de finale kon ik met de andere juryleden praten. Ik was blij om te zien dat andere juryleden de liedjes in een andere volgorde hadden gekeken. Dat was een slimme beslissing om bias te verminderen, want met vijf juryleden en vijf liedjes was het mogelijk om elk liedje een andere plek in de startvolgorde te geven.’

Sokken

Spence geeft zijn eigen top-5 van de finale niet prijs, maar laat toch zijn licht schijnen over het deelnemersveld: ‘Als ik terugkijk naar mijn notities, zie ik dat alle liedjes wel iets hadden dat niet volledig klopte. Een gebrek aan emotionele verbinding met de camera, beschamende dansbewegingen, een gebrek aan zelfvertrouwen, en het plotse verschijnen van een spinnenweb’, waarmee hij verwijst naar het optreden van finaliste Amaryllis. ‘Niemand stak boven het maaiveld uit en kon me ervan overtuigen dat hij of zij de goesting had om te winnen. Ze wilden het allemaal goed doen, ja, maar niemand schreeuwde star power op het scherm.’

Wat hem het meeste opviel, was het gebrek aan sokken: ‘Iedereen had beslist om geen sokken te dragen, inclusief de achtergrondzangers. En de camera’s deden er alles aan om het ook op het scherm te tonen dat Belgische mode gaat om gebrek aan sokken.

Organisatie

‘Als ik nu terugkijk op het proces, heb ik er alle vertrouwen in dat de Belgische omroep (de VRT, red.) zijn voorronde in een eerlijke en evenwichtige manier heeft georganiseerd. Op elk moment waren ze open met me over wat ze zochten, en ik had enkele gesprekken om zaken uit te klaren. Al die organisatie wordt niet gezien door het publiek, dat alleen iemand te zien die krijgt die de punten voorleest.’

Dit artikel bevat vertaalde stukken van Ewan Spences analyse op escinsight.com. Die analyse is de enige bron van dit artikel.

Advertentie