Rotterdam 2021
Liveblog – Rotterdam Live – Repetitiedag #3 (Maandag 10 mei)
Welkom bij ons liveblog over de repetities voor het Eurovisiesongfestival 2021. Songfestival.be is ook dit jaar weer op de eerste rij om je zo snel en kwalitatief mogelijk alle nieuwtjes te brengen over het reilen en zeilen op het Songfestivalpodium in de Ahoy in Rotterdam. Vandaag repeteren de landen van de eerste helft van de tweede halve finale, voor de eerste keer.
San Marino
Tien jaar na haar eerste deelname voor San Marino in Düsseldorf bijt Senhit vandaag het spits af met haar nummer Adrenalina. Senhit begint haar optreden met een gouden hoofdtooi op het ronddraaiende platform uit de videoclip. Verder draagt ze een zwart kostuum met veren op haar schouders. De zangeres wordt vergezeld door vier dansers die op een kruising tussen een mummie en een superheld lijken. Ook dansen ze nog niet heel erg door. De camerastandpunten zijn op dit moment nog wat rommelig. Ook lijkt het een best wel druk optreden, maar toch wel gezellig. Je blijft er makkelijk naar kijken, omdat er veel te zien is. De visuals op de schermen achter haar en het half doorzichtige scherm zien er heel kleurrijk uit. Flo-Rida is (nog) niet aanwezig in Ahoy, maar volgens de geruchten zou hij er pas bij zijn tijdens de live show, net zoals Salvador Sobral in 2017. Tijdens de eerste repetitie werd een stand-in ingezet om het stuk van Flo-Rida over te nemen. De zang klonk voor Senhit haar doen best oké, maar het kan nog een stuk beter. Vooral de uithaal klonk nog niet hoe het zou moeten zijn. Tijdens de eerste doorloop zien we aan de zijkant van het hoofdpodium nog twee personen staan, waarschijnlijk horen deze niet bij de act. Senhit maakt ook gebruik van de runway en het podium vooraan. De tweede doorloop werd na een aantal seconden meteen gestopt, omdat er iets mis leek te zijn met het licht. Als het opnieuw begint merken we op dat er pyrotechnics en vuurwerk worden gebruikt, die zagen we tijdens de eerste doorloop nog niet. Al met al een redelijk optreden, al moet het hier en daar nog wat gefinetuned worden.
Estland
Uku begint zijn optreden zittend op zijn knieën met op de achtergrond een maan. Zijn kleding is hetzelfde als tijdens Eesti Laul 2021. Ook wordt weer gebruikgemaakt van de beelden die van te voren zijn opgenomen. Je ziet hem dus weer onder water tussen de live beelden door. De visuals op de schermen zijn vrijwel hetzelfde, zo zijn er weer veel bliksemschichten te zien. Het is eigenlijk vrij simpel gehouden en niet veel veranderd van wat we al eerder zagen. Alleen de kettingen die vanuit de lucht naar beneden komen zijn weggelaten. Uku maakt alleen gebruik van het hoofdpodium. Tijdens het hele nummer lopen de stemmen van een man en een vrouw mee, het is niet duidelijk of deze live zingen. Ze staan in ieder geval niet zichtbaar op het podium. Tijdens de tweede doorloop is het duidelijk wel live, want er wordt vals gezongen. De stukken die Uku alleen zong, waren niet geweldig, integendeel zelfs. De zanger zelf ziet er zoals altijd van nature goed uit. Tijdens de tweede doorloop valt meteen op dat er in het begin rook over het podium wordt geblazen, dit was tijdens de eerste doorloop nog niet het geval. Over het geheel gezien is het zeker niet het beste optreden, er is dus nog wat werk aan de winkel.
Tsjechië
Benny start zijn optreden in een goud glitterjasje en zwarte broek met een zilverrode glitterrand en glitterschoenen tussen een aantal lichtgevende palen, die achter de deuren van het ledscherm staan. Als hij naar voren loopt sluiten de deuren. Zijn haar is kort geblondeerd. Het optreden straalt vanaf het begin helemaal geen energie uit, terwijl dit nummer wel heel energiek is. Het lijkt zelfs alsof hij er eigenlijk geen zin in heeft. Hij wordt in het begin bijgestaan door twee dansers, na een tijdje komen daar nog twee bij. Hij maakt gebruik van het hoofdpodium, de runway en het podium vooraan in de zaal. Er wordt veel heen en weer bewogen over het podium, maar heeft weinig meerwaarde voor het optreden. Alles voelt een beetje willekeurig. Het licht en de visuals zijn kleurrijk en mooi, maar hebben weinig toegevoegde waarde. Tijdens de tweede doorloop werd de zang naar het einde toe al beter. Tsjechië heeft nog best wat werk te doen. Het probleem is niet zo zeer één specifiek ding, het zijn kleine dingen die het geheel niet kloppend maken. Op dit moment zegt hier in het perscentrum nog niemand: ‘Omaga’. Ook het applaus was niet om naar huis te schrijven, als er vijf mensen in hun handen klapten, was het al veel.
Griekenland
Stefania draagt tijdens haar optreden een paarse glitter catsuit en paarse glitterhandschoenen. Met op de achtergrond en de vloer veel roze/paarse visuals van een bewegende stad die afgewisseld worden met grijs. De zang klinkt voor een eerste repetitie heel erg goed, boven verwachting zelfs. Er loopt wel een stem mee, maar je hoort haar er duidelijk bovenuit. Wel lijkt ze nog een beetje onzeker. Na het begin lijkt het alsof er op het scherm dansers verschijnen, maar het blijkt dat er met een greenscreen wordt gewerkt, waardoor het lijkt alsof alleen de kleding danst. De dansers zijn dus effectief aanwezig op het podium. Ook lijkt het op een moment alsof ze een onzichtbare trap op loopt, maar die trap is er dus wel. Het lijkt dus de hele tijd alsof er dingen gebeuren die fysiek niet kunnen. Het is een staaltje techniek dat we nog nooit hebben gezien op het Songfestival, erg origineel. Het is een optreden waar je niet van kan wegkijken, doordat er zoveel dingen gebeuren die we nog niet eerder zagen. Naar het einde toe komen de dansers terug in beeld, maar nu zonder de effecten. Dit maakt het nog specialer. Je ziet nu dus dat ze echt op het podium dansten rondom de zangeres. Stefania maakt alleen gebruik van het hoofdpodium. Tijdens de tweede doorloop zie je af en toe de schaduwen van de pakken van de danser, maar dat valt bijna niet te voorkomen. Ook valt er op een moment een deel van Stefania haar buik weg, dit is waarschijnlijk niet de bedoeling. De act is heel goed bedacht, maar moet na de eerste repetitie nog wat uitgewerkt worden om het passend te maken op het podium in Rotterdam. Naar verwachting laat Griekenland nog niet het achterste van de tong zien, het zou zonde zijn om nu alles al weg te geven. De reactie in het perscentrum was erg enthousiast, zo zagen we het dit jaar nog niet eerder. Het lijkt niet voor te stellen dat deze inzending de finale niet haalt, minstens top tien zouden we bijna durven zeggen.
Oostenrijk
Vincent begint voor het scherm achter het podium en staat op een soort verhoogde runway, het is dus niet de runway naar het podium vooraan in de zaal. De camera draait ondertussen langzaam van zijn achterkant naar voor. Als de deuren open gaan verschijnt een strook witte lampen achter hem die van beneden naar boven loopt. Daarna loopt hij verder naar voren. Er wordt geen gebruik gemaakt van de ledschermen. Vincent draagt een soort lange zwarte jas met glitters met daaronder een zwarte broek. Het optreden wordt heel erg intiem gehouden. Naar het einde toe verschijnen er steeds meer lichten, de kleur is nu warmer. Het doet erg veel denken aan de act van Oostenrijk in 2018. Geen slecht idee, want toen werd Oostenrijk derde in de finale. De act bestaat buiten Vincent zelf alleen maar uit belichting. De zang klinkt goed, maar toch springt het er nog niet uit. Er valt verder eigenlijk weinig te vertellen over de Oostenrijkse act, er gebeurt vrij weinig op en rond het podium.
Polen
Tijdens de zesde repetitie van de dag is het de beurt aan de Poolse Rafał met zijn nummer The Ride. Hij begint zijn optreden in het donker tussen vier dansers die in beide handen lampjes vasthebben om hem te verlichten. Hij staat op dat moment nog tussen de deuren van het ledscherm. Rafał zelf is volledig in het zwart gekleed en natuurlijk mét zonnebril. De dansers zijn volledig in het wit. De neonlichten uit de videoclip zien we af en toe terugkomen, maar duidelijk veel minder dan verwacht. Hij is ook zelf te zien in de graphics. Er wordt vooral veel gebruik gemaakt van de kleuren roze, paars en turquoise. We zien heel veel het woord ‘Warszawa’ (Warschau in het Pools) voorbij komen op het scherm achter het podium en op het half doorzichtige scherm bovenaan in de zaal. Achteraan op het podium is duidelijk een achtergrondzanger te zien, deze komt niet duidelijk in beeld, maar is wel zichtbaar. Het is ook duidelijk dat deze nodig is. Rafał zijn stem klinkt niet zo goed, met momenten zelfs heel erg vals. Hij maakt gebruik van het hoofdpodium en gaat richting het einde van het nummer richting de runway en het podium vooraan in de zaal. Als hij terug richting het hoofdpodium loopt achter zijn dansers aan, zien we pyrotechnics verschijnen. Verder is eigenlijk maar een koud optreden. Ook gaat op een bepaald moment zijn zonnebril even af, maar dit geeft niet het gevoel dat hij contact maakt met het publiek. Al met al is het een act waar de Toppers uit 2009 jaloers op zouden zijn.
Moldavië
De Moldavische Natalia start haar optreden op een vierkant platform en heeft vier dansers bij zich. De graphics op de schermen bestaan vooral uit roze draden die vierkanten vormen. Het beweegt wel, maar blijft eigenlijk gedurende het hele optreden hetzelfde. Er zit geen variatie in. Ze draagt een zilverkleurige glinsterende jurk met blauwe steentjes en diep uitgesneden decolleté. De dansers dragen een zwart kostuum met een ontbloot bovenlijf. Natalia en haar dansers maken alleen gebruik van het hoofdpodium. Naar het einde toe gaat het platform draaien en wordt er op geprojecteerd. Aan de bovenkant is dit nog goed te zien, maar zodra de zijkant te zien is, is het niet duidelijk wat het precies is en heeft daardoor zeker geen meerwaarde. De choreografie van de videoclip heeft de delegatie meegenomen naar Rotterdam, maar wordt niet zo strak gedanst. Niet alleen door de dansers, maar ook zeker door Natalia zelf. Het leek alsof er vaak alleen maar backing vocals of opgenomen stemmen te horen waren. Als Natalia dan wel zelf te horen was, werd er niemand echt blij van. Ook het dansen valt heel erg tegen, het lijkt wel een aflevering van Nederland in beweging. We zouden graag iets positief zeggen, maar het was vandaag voorlopig een van de slechtste repetities.
IJsland
De groep Daði og Gagnamagnið uit IJsland begint stilstaand achteraan op het podium met een paarse achtergrond. Drie leden van de groep dragen een keyboard in een gekke ronde vorm die ze af en toe ook nog ronddraaien. Heel de groep draagt weer de outfit die we gewend waren, maar met kleine aanpassingen. Zo zijn ze aan de schouders afgewerkt met een rand waarop de figuurtjes uit zijn eigen game te zien zijn. Ook staat nog steeds hun eigen gezicht als gamekarakter op hun trui. De graphics op de schermen beelden het heelal uit, met dezelfde figuurtjes in ruimte outfit. Daarna gaat het over in roze en gele blokken, waardoor het een discogevoel geeft. Het dansje uit het nationale finale is natuurlijk meegebracht naar Rotterdam. De groep maakt gebruik van het hoofdpodium en de runway. Zodra ze richting de runway lopen komt het half doorzichtige scherm naar beneden, dat vol staat met figuurtjes uit de game. Tijdens de brug gaat, zoals altijd, de windmachine aan. Daði staat dan met een spot in het donker, waarna het feest weer losbarst. De repetitie zou zo kunnen dienen als live optreden, het is volledig af. Het is moeilijk om iets te vinden wat tegenvalt of niet in het geheel past. De zang is prima, niets op aan te merken. Op het einde is het stil en lijkt het alsof het afgelopen is, maar na een aantal seconden wordt er nog vuurwerk de lucht in geschoten. Door het hele totaalplaatje is IJsland zeker een grote kanshebber voor de finale. Waarschijnlijk zal de groep ook daar hoog scoren. Hier in het perscentrum werd het erg goed ontvangen.
Servië
De Servische meidengroep Hurricane begint haar optreden voor het ledscherm terwijl de drie wijd uit elkaar staan met rode belichting. Er wordt geen gebruik gemaakt van dansers en achtergrondzang, ook al lijkt er nog wel een extra stem mee te lopen. De graphics op het ledscherm zijn vooral zwart en wit, naar het einde toe wordt hier ook nog rood aan toegevoegd. Er worden ook regelmatig woorden uit de tekst op een originele manier op het ledscherm getoond. De verlichting wisselt dan af tussen rood, wit, geel en af en toe wat blauw. De outfits van de drie doen heel erg denken aan die van OG3NE in 2017. Twee dragen een donkere glinsterende jurk, de derde draagt een catsuit in dezelfde stijl. Hun haren zijn prachtig en groot gestyled. De drie dames brengen vanaf het begin een storm aan energie op het podium. Vocaal klinken ze prima. De groep maakt gebruik van beide podia en de runway. Het enige wat nog gemist wordt, is een dancebreak. Iets voor het eind van het nummer maakte een van de drie een verkeerde stap, waardoor ze viel. Tijdens de tweede doorloop valt op dat er vaker een stem meeloopt. Ook wordt nu gebruik gemaakt van pyrotechnics. De groep maakt zeker kans op een plaats in de finale. Een goede eerste repetitie voor Servië.
Hooverphonic is onze Songfestivalkandidaat van 2021, en woensdag repeteert de groep opnieuw in Rotterdam. Ontdek dankzij alle verhalen in ons boek ’65 jaar België op het Songfestival’ hoe het de andere deelnemers is vergaan. Koop het via deze link.