DSVS 2016
DSVS: Australië, Azerbeidzjan en België onder de loep
Wat zeggen de experts over de inzendingen van Australië, Azerbeidzjan en België?
AUSTRALIË: Dani Im – Sound of Silence
Jelle Brans: Een van de meest moderne popsongs van dit festival. Hitparadekoningin Sia is niet ver weg, al houden we het dan toch op Sia van den Aldi. Het doet ook wat denken aan Loreen. En dat is meteen ons grootste probleem: Sound of Silence doet aan van alles en nog wat denken, maar een eigen smoel heeft het niet. Doe ons toch maar de echte Sound of Silence: die van Simon & Garfunkel.
Stijn Depoorter: Puur gebaseerd op het nummer verdient Dami Im de vijfde plek die Guy Sebastian vorig jaar behaalde op z’n minst te evenaren, al heb ik er mijn twijfels over of dat zal lukken. Vorig jaar leverde de (zogezegde) eenmalige deelname van de Aussies ongetwijfeld nog een hoop sympathie én stemmen op, maar van dat effect gaan ze Down Under dit jaar minder van kunnen genieten. Een goede score zal haar wellicht wel een radiohit opleveren.
Fabian Feyaerts: Dit nummer blijft bij een tweede beluistering een sterk nummer met danige radiopotentie. Het klinkt bijzonder hedendaags, en Australië zal sowieso punten scoren! Persoonlijk is het niet mijn topfavoriet, maar als ze de finale halen, eindigt dit nummer wel in de eerste helft van de rangschikking.
Joyce Lemmens: Omdat dit nummer zo’n grote songfestivalvibe heeft, kan het volgens mij niet anders dan scoren! Als er dan nog eens een straffe act bij komt, zijn we helemaal vertrokken. Ook zou deze Sound of Silence niet misstaan in de radioplaylist.
Axel Hirsoux: Australië maakt het heel duidelijk dat ze niet in een soort figurantenrol geduwd willen worden op het Eurovisiesongfestival, maar dat ze echt wel meedoen om te winnen. Het is een heel goed radionummer en de zangeres is een echte ster in haar land. Dit lied heeft alles om heel hoog te eindigen in het klassement.
Fabio Ponente: Deze wordt een hitparade kandidaat! Voor het Songfestival staat deze in de top 5 te pronken, voor mij zelf een overwinning !!
AZERBEIDZJAN: Samra – Miracle
Jelle Brans: Muziek met een formule, maar dan wel een formule die keer na keer wérkt. Mira, mira, miracle: na één keer luisteren krijg je het al niet meer uit je hoofd gewrikt. Persoonlijk geraken we zo stilaan wel uitgekeken op de manier waarop Azerbeidzjan aan het songfestival deelneemt. Neem een mooie man/madam met een grote stem, voeg een goed in het oor liggende popsong met hitparade-invloeden toe – hello again, Sia –, en schudden maar. Alweer succes gegarandeerd, allicht. Boring.
Stijn Depoorter: Sinds hun eerste deelname in 2008 eindigde Azerbeidzjan bijna altijd in de top-10, en in 2016 zal daar geen verandering in komen. Er zijn landen die het wat heel wat minder moeten stellen en door het dolle heen zijn als ze eens per decennia bij de bovenste tien eindigen – kuch. Een zeer degelijke inzending die hoogstwaarschijnlijk meteen door de Q-Music’s en MNM’s van deze wereld zal opgepikt worden.
Fabian Feyaerts: Opnieuw een hedendaagse sound, en een song die perfect op de radio kan. Een catchy refreintje en een stel leuke backings die de songs net nog een trapje hoger liften. Heeft dit nummer een kans op de grote overwinning?
Joyce Lemmens: Dit nummer heeft alles in z’n mars om een radiohit te worden. Ook al is het, volgens mij, weinig verrassend. Samra, die me een beetje aan Shakira doet denken, gaat met haar Miracle ongetwijfeld doorstoten naar de finale.
Axel Hirsoux: We doen er alles aan om in dat Miracle van Azerbeidzjan te geloven. Het refrein blijft wel hangen en het lied is goed genoeg om de finale te halen. Maar ik denk niet dat we volgend jaar nog eens naar Baku zullen trekken.
Fabio Ponente: Ook voor mij hitparade gevoelig, voor het festival TOP 5!!!!
BELGIË: Laura Tesoro – What’s the Pressure
Jelle Brans: O jee. Moet dit echt? We blijven gewoon bij wat we eerder al schreven over ons Lauraatje. Een vrolijk huppelliedje met een sound die momenteel goed in de Europese markt ligt. Maar ook nogal gewoontjes. Vocaal balanceert Laura iets te vaak op het randje van de afgrond. Een beetje van dit, een beetje van dit: een typisch Belgische inzending dus. De finale is zeker haalbaar, ook al omdat de songfestivalgoden ons met de meest gunstig mogelijke loting bedachten. Maar verder? O jee. Moet dit echt?
Stijn Depoorter: Sinds de halve finale haar intrede deed op het songfestival bereikten 16 van de 20 acts die als laatste mochten aantreden de finale. Laura heeft dus 80% kans om door te stoten naar de grote finale en geef toe, dat is toch waar het allemaal om draait, niet? That’s the pressure! Zoals de Spice Girls destijds zongen in Spice Up Your Life: all you need is positivity!
Fabian Feyaerts: Dat Laura een internationale artieste kan worden, daar ben ik van overtuigd. Wordt ze dé internationale ontdekking dit songfestival, daar ben ik dan weer niet van overtuigd. De song is dan wel bij ons een hit op de radio, maar zijn we niet om de twee jaar overtuigd dat we de nieuwe Sandra Kim gevonden hebben? Een goede raad aan Laura, laat je nu maar eens goed zien en horen, leg die muzikale bal klaar op de Europese stip, en trap die na het songfestival binnen met een bijzondere straffe song!
Joyce Lemmens: Ik heb al veel gehoord over het ‘te braafjes’ klinken van What’s the Pressure, maar hoe dan ook, ons Laura doet het toch maar! Ik ben er zeker van dat Laura’s jonge, frisse en vrolijke uitstraling aanstekelijk zal werken op het grote songfestival! Ik schat de slaagkans van de funky inzending van ons eigen Belgenlandje toch wel hoog in!
Axel Hirsoux: Onze Laura heeft het allemaal. Ze zingt goed en danst perfect. Ze zou wel eens de verrassing van dit jaar kunnen zijn. We moeten echt fier zijn op de artiest die ons land vertegenwoordigt. Voor haar is dit een zeer groot moment en het is belangrijk dat ze zich gesteund voelt. Volgens mij haalt dit wel de finale. Ik ben in ieder geval fan van Laura en van haar nummer. Mijn steun heeft ze. GO LAURA!
Fabio Ponente: Hitparade ja hier in België natuurlijk maar voor het festival TE PLAT dus als ze de finale haalt ergens onderaan