Op donderdag 12 mei vond de tweede halve finale plaats van het 61e Eurovisiesongfestival vanuit de Globe Arena in Stockholm.

Over 2016

Deze uitzending werd op gang getrapt met een traditionele verwelkoming door presentatoren Petra Mede & Måns Zelmerlöw. Maar daar bleef het natuurlijk niet bij: het tweetal barstte los in een zangstonde van het lied That’s Eurovision, waarin ze een poging deden om de wedstrijd te omschrijven aan de nieuwe kijkers, inclusief een lijst van alle deelnemende talen ooit.

Måns Zelmerlöw & Petra Mede

In deze tweede semi stonden opnieuw achttien landen tegenover elkaar voor slechts tien finaleplekken. Net als afgelopen dinsdag was er nu ook weer een aantal terugkerende artiesten, en opnieuw met zeer wisselende gradaties van succes. (VJR) Macedonië werd voor de derde keer vertegenwoordigd door zangeres Kaliopi. In 1996 had ze de omstreden audiovoorronde niet overleefd en zestien jaar later had ze haar land de enige finaleplek sinds 2007 opgeleverd met Crno i belo. Deze keer mocht het weer niet zijn: met Dona kreeg ze opnieuw rood licht in de voorronde. Meer succes was er voor de terugkerende artiesten uit Litouwen en Bulgarije: Donny Montell stootte voor de tweede keer door naar de finale, na in 2012 – samen met Kaliopi – al hetzelfde gedaan te hebben. Poli Genova keerde na een lustrum terug naar het Songfestival, en loodste Bulgarije voor nog maar de tweede keer in zijn ESF-geschiedenis naar de zaterdagavond.

Andere deelnemers die stof hadden doen opwaaien waren onder meer Hovi Star uit Israël, die met zijn flamboyante look én persoonlijke vete met de Nederlandse zanger Douwe Bob een finaleplek wist te versieren, de Noorse Agnete, die geplaagd door psychologische problemen bijna niet op het podium te zien was geweest en haar kat had gestuurd naar de jaarlijkse openingsceremonie, de Australische Dami Im, die de eer had de eerste Australische kandidaat ooit in een halve finale te zijn en die met verve won, én de Ier Nicky Byrne, die in een ver verleden nog wereldfaam had gehad als lid van de groep Westlife. Dat leverde hem geen extra sympathie op, want met Sunlight kwam de zanger niet eens in de buurt van een finaleplek.

Dami Im

Byrne werd vergezeld in het verliezerskamp door onder meer de Wit-Rus Ivan, die zijn optreden begon met een beeld waarin hij naakt tussen een roedel wolven zat. Ook Rykka uit Zwitserland kon niet veel juryleden en televoters bekoren – voor het tweede jaar op rij werd het land laatste in zijn halve finale. Veel fans van kleuren en sprookjes waren ook afwezig die donderdagavond, want het Sloveense Blue and Red en het Albanese Fairytale gingen niet door. De Denen bleven ook al voor het tweede jaar op rij uit de finale. De jongens van Lighthouse X konden met hun versie van Liliane Saint-Pierres Soldiers of Love op onvoldoende bijval rekenen.

België en Nederland

België werd niet door Liliane Saint-Pierre, maar wel door Laura Tesoro vertegenwoordigd. Op 17 januari had zij Eurosong 2016 gewonnen. Het concept van de voorronde was opnieuw gewijzigd: vijf intern geselecteerde artiesten namen deel aan drie shows. In de eerste show zongen ze elk een cover van een bestaand songfestivalliedje, en in de twee andere shows zongen ze hun liedjes voor Stockholm. In de finale bepaalden tien Europese vakjury’s en de kijkers thuis de top twee, waaruit het publiek dan de uiteindelijke winnaar mocht kiezen. Tesoro klopte runner-up Tom Frantzis, en kreeg later ook nog eens de allerlaatste startpositie toebedeeld in de tweede halve finale. Na 1959 en 1980 was 2016 nog maar het derde jaar ooit waarin België als allerlaatste aan bod zou komen in het showprogramma. Van What’s the Pressure werd op voorhand niet veel verwacht, maar na geslaagde repetities steeg ons land in menig lijstje. En dat vertaalde zich ook in een goede notering: geflankeerd door haar achtergronddansers en -zangers, zong Laura zich voor België in de top drie van het klassement in deze halve finale.

Laura Tesoro

Nederland nam deel aan de eerste halve finale.

De pauze en de punten

De pauzeact in deze halve finale was een kunstzinnige interpretatie van de opmars van machines in onze levens. Na het vervolg van de nepdocumentaires over Zweden op het songfestival en een acte de présence van de artiesten uit de drie geplaatste landen die vanavond meestemden, gingen Petra en Mans over tot het bekendmaken van de tien finalisten. Net als Loïc Nottet vorig jaar kwam ook Laura Tesoro pas als tiende en allerlaatste finalist uit de bus, wat de ontlading en de euforie in het Belgische kamp alleen maar groter maakte.

Onmiddellijk na afloop van de finale werden de gedetailleerde rangschikkingen per land en jurylid vrijgegeven. Laura werd derde bij de kijkers en zelfs tweede bij de vakjury’s, wat haar uiteindelijk brons opleverde in haar halve finale. Jury en publiek hadden dezelfde landen in de top-3, maar allen op een andere volgorde. Grote verschillen waren er nog bij de afzonderlijke quoteringen voor Polen (vierde bij het publiek, vijftiende bij de jury’s), Israël (vierde bij de jury’s, zestiende bij het publiek) en Slovenië (tiende bij de jury’s, zeventiende bij het publiek), maar verder waren de resultaten opvallend gelijklopend.