In 2018 vond het Songfestival voor de allereerste keer ooit plaats in Portugal. Het was nog eens van 2013 geleden dat de wedstrijd neerstreek in een nieuw land. Omroep RTP huisvestte de 63^e editie vanuit de Altice Arena in de Portugese hoofdstad Lissabon. Kijkers uit gastland Portugal, Spanje en het Verenigd Koninkrijk stemden mee in deze eerste halve finale.

Over 2018

De eerste halve finale opende met een kort filmpje waarin Lissabon centraal stond. Al gauw verschenen nadien de vier presentatrices van dit festival ten tonele om de kijker te verwelkomen in het Engels en het Frans. Het ging om drie gevestigde waarden van de Portugese staatsomroep, Sìlvia Alberto, Catarina Furtado en Filomena Cautela, en om Daniela Ruah, vooral bekend als actrice uit de Amerikaanse misdaadreeks CSI: Los Angeles. De dames leden deels onder beperkte Engelse taalcapaciteiten, maar vooral onder een script dat meer grammaticale fouten dan goede grappen had. Gelukkig was de opening erg kort: na een zestal minuten startten de liedjes.

Daniela Ruah, Sílvia Alberto, Catarina Furtado en Filomena Cautela

Van de 43 deelnemende landen stonden er negentien in de eerste halve finale om te strijden voor de tien felbegeerde finaleplekjes. Aisel uit Azerbeidzjan mocht de spits afbijten, maar begon als eindigde zowel met een valse noot: haar land sneuvelde in de halve finale, en dat voor de allereerste keer sinds het land debuteerde in 2008. Ook eeuwige aartsrivaal Armenië werd voor het eerst sinds 2011 uitgeschakeld. Het eiland IJsland bleef voor het vierde jaar op rij hangen in de halve finale, en zanger Ari Ólafsson moest het stellen met de rode lantaarn voor zijn ballade. Ook de Zwitsers en de Macedoniërs, beiden vertegenwoordigd door een duo, haalde de finale opnieuw niet, en dat voor de respectievelijk vierde en zesde opeenvolgende keer.

Aan de andere kant van het spectrum was er beduidend meer succes dan in voorgaande jaren voor de liedjes uit Albanië, Tsjechië, Estland, Finland en Ierland. Mikolas Josef lag na een val tijdens zijn eerste repetitie even in het ziekenhuis, maar was helemaal terug op de grote avond. Hij finishte derde in de halve finale, het beste resultaat voor zijn land ooit tot hiertoe. Sopraanzangeres Elina Nechayeva maakte veel misbaar met haar Italiaanstalige lied La forza, maar ook met haar imposante, bonte jurk. En Finland had het roer omgegooid en had voor het eerst ooit intern een kandidaat aangewezen. Saara Aalto was eerder al twee keer tweede geworden in de lokale Songfestivalvoorronde en had in 2017 ook zilver gekregen in de Britse versie van de talentenjacht X Factor. Ierland plaatste zich voor het eerst sinds 2013 voor de finale, met een ingetogen liedje genaamd Together en een optreden dat twee innig dansende mannen bevatte.

Zowel deze avond als de finale zouden een strijd worden tussen Netta uit Israël en Eleni Foureira uit Cyprus. Die eerste kwam met haar actuele liedje over de #MeToo-beweging als topfavoriet aan de start, Foureira gold als een outsider die zich vooral tijdens de repetities een weg naar boven in het klassement van bookmakers en de fans had gezongen, geholpen door enkele virale filmpjes op sociale media. In beide gevallen trok Toy aan het langste zeil en moest Fuego genoegen nemen met de tweede stek.

Netta

Er waren twee artiesten met eerdere bescheiden Songfestivalervaringen, beiden met een Bulgaarse link. Cesár Sampson uit Oostenrijk werd de verrassing van dit festival door zijn uitstekende score, en de zanger had de twee jaren voordien deel uitgemaakt van het achtergrondkoor van de Bulgaarse inzendingen. In 2017 werd hij daarbij vergezeld door Vlado Mihailov, die nu deel uitmaakte van het gelegenheidsfemtet Equinox en zo zijn thuisland op het voorplan vertegenwoordigde. Zowel Oostenrijk als Bulgarije kreeg groen licht aan het einde van de halve finale.

België en Nederland

België werd vertegenwoordigd door zangeres Sennek, de artiestennaam van Laura Groeseneken. In september 2017 werd ze door de VRT bekendgemaakt als intern gekozen kandidate. Uit een poel van ruim vijftig liedjes werd gekozen voor A Matter of Time. België gold voor de repetities als een van de favorieten, maar kon die positie niet verzilveren. Het optreden leed onder een gebrek aan een effectieve act en maakte vooral bij de Europese kijkers allerminst een indruk. In het totale klassement finishte ons land op een twaalfde plek, onvoldoende voor een finaleplaats.

Sennek

Nederland nam deel aan de tweede halve finale.

De pauze en de punten

Terwijl de kijkers konden stemmen, was een filmpje te zien van een resem kandidaten van het Songfestival 2017 die samen Amar pelos dois zongen, het winnende liedje van toen. De grote afwezige was Salvador Sobral zelf, die enkel met flarden van zijn optreden van het vorige jaar te zien was. Vervolgens was er nog een niet al te geslaagde parodie op Britse natuurdocumentaries en reclame voor een fictief Songfestivalgeschiedenisboek, Esclopedia en voor het echt bestaande officiële gezelschapsspel over het Songfestival. Na wat zendtijd voor drie van de zes al geplaatste landen voor de finale, maakten Sílvia Alberto en Daniela Ruah de tien finalisten op willekeurige volgorde bekend. Na drie jaar op rij België als laatste finalist te hebben bekendgemaakt, kwam onze driekleur dit jaar niet in beeld bij de tien gelukkigen – een smet op de voorgaande Belgische Songfestivalsuccessen.

Onmiddellijk na afloop van de finale werden de gedetailleerde rangschikkingen per land en jurylid vrijgegeven. Cyprus won in deze halve finale met overmacht de televoting, maar de jury’s gingen dan weer plat voor Israël. Verder weinig ingrijpende verschillen. Yianna Terzi uit Griekenland eindigde tiende bij de kijkers maar deed het beduidend slechter bij de jury’s. Andersom finishte Sennek negende bij de jury’s, maar liet ze het leeuwendeel van de kijkers koud. IJsland moest genoegen nemen met een puntenloos resultaat van de televoting.